भुरगेपणांतली चवथ​

भांगरभूंय | प्रतिनिधी

गोंयकारचो सगळ्यांत उमेदीचो सण म्हणल्यार चवथ. जशे आमी गोंयकार चवथ उमेदीर मनयतात तसो आनी खंयचोय सण आमी साजरे करनात.  चवथ लागीं पावली काय आपुणशेंच चवथीचें वातावरण तयार जाता. चवथीची खरी उमेद ही चड माणकुल्या भुरग्यांच्या तोंडार दिसता आनी चवथ केन्ना, ही ती कँलेडरार पळयनासतनाय घरच्या जाणट्याक कळोवन दितात. इतली तांकां चवथीची उमळशीक उरता. जेन्नां गणपती पावयतात तेन्नाय पयलें तोंड बाविल्लें उरता तें घरच्या मणकुल्या भुरग्यांचेंच.

तशें पळयल्यार तांचेर चवथीचो कसलोच पेज उरना. कारण तयारी करतात ते घरचे व्हडले. पूण तरीय ल्हान भुरग्यांक गणपती घरात आसप हे तांचे खातीर मोटे, मागीर तांकां तें केन्नाय वाडात. गणपती बाप्पा आमच्या घरात आयला हेच उमेदीर ती उरतात, आनी हें तरेचें वातावरण पयलीं पासून चलत आयलां म्हणून ताका भुरगेपण म्हणलां.

जशीं जशीं वर्सां गेलीं भुरगे व्हड जाले. जबाबदारी वाडल्यो…. काळा प्रमाणे आमीय बदलत गेले. बरी गजाल. कारण काळा प्रमाणे जर आमी बदलनात जाल्यार आमी फाटीं उरतले.  जायत्यो संदी वगडावन बसतले. पूण खंयचेय गजालीक एक थारावीक मर्यादा उरप हें पसून तितलेंच गरजेचें. नाजाल्यार आमी आमकांच लुकसाण करुन घेतले.

आनी आज परिस्थितीय तशीच जाल्या, जी उमळशीक भुरग्यां भितर चवथीची दिसपाक जाय ती कमी जायत गेल्या. जाका कारणां खुप आसूं येतात. कारण आमी शाळेत वताले तेन्ना चवथ म्हणली की पिस्तुल आनी पिस्तुला गुळयो घालून संबंद वाड्यार आवाज करीत भोवप आनी संबंद घरभर गुळयांचो कोयर करप. मागीर तापोवणी खावप.. इतलेंच न्हय तर जे पयशे आमकां शाळेंत खावपाक दिताले ताच्यो पिस्तुलाच्यो गुळयो घेवप आनी फातर मारून त्यो फ़ोडप. केन्ना केन्ना ती किट्टी दोळ्यार सुद्दा उसळून घेवप. परत तापोवणी खावन परतून दुसरे दीस तेंच करप. कारण आमचे खातीर ती मजा.

आज तो गुळयाचो आवज खंय तरी शेणला…आज भुरग्याच्या हातात पिस्तुल सोडून मोटे मोबयल आयल्यात. आज फ़कत आमका मोबायलार तो दोन बोटाचो खेळ दिश्टी पडटा. तांकां मागीर चवथ केन्ना आयली आनी गेली कोणांक कांयच पडिल्लें ना. चवथीक आरत्याचे वेळार सुद्दा घुमट आनी ताळ हातात आसपाचे जाग्यार आज मोबायला आनी कानात ईयरफोन घालून बशिल्ले भुरगे पळयल्यात. 

..आनी जीं घुमटां भुरग्यांनी वाजोवपाचीं तीं आज 70 वर्सांचे जाण्टे वाजयतात.​भुरग्याक टाळ, घुमट, शेमेळ म्हणल्यार कितें हें सुद्दां खबर उरना. इतलेंच न्हय तर जे आमी चवथीक शिवराक जेवतात त्या नगांक कितें म्हणटात हें पसून कांय जाणांक खबर उरपाना. माटोळी म्हणल्यार कितें? हें आमकां फ़ुडाराक पुस्तकांनी सोदचें पडटले, अशी भिरांत दिसतका. आनी आमी ह्या वातावरणांत वाडले जाल्यार फुडारा चवथ सुद्दा पुजपाचे बंद जातले. कारण आमकां ती उमेद उरची ना. जाणटे आसा सर ते करतले, मुखार कितें हो प्रश्न.. आनी हेच कारणान आज कांय जाणांनी चवथ पुजपाची बंद केल्ल्याची खुब उदारणां आसात. आतां आमी हातूंत चुक कोणाची करप? त्या मोबायल घेवन बसतल्या भुरग्याची काय ताका मोबायल घेवून दिवन ताचें भुरगेपण काडून घेवपी त्या आवय -बापायची? कारण आज स्थिती अशी जाल्या, आवय बापुय दीसभर भायर कामाक. भुरगो शाळेत वचून येवन परत ताका टुशन नावाचो प्रकार लागता आनी ह्यो सगळ्यो राटावळी करसर तो खेळप विसरला. आपले भुरग्याक कितें टायमपास जावचो म्हणू आवय बापुय ताका एक मोबायल घेवून दितात. तो मागीर त्या दोन बोटांच्या खेळांत रमता आनी ताचे नादांत बाकीचें सगळें विसरता. 

हें वातावरण आदले तेंपार नासतालें. म्हणून माटोळी म्हणल्यार कितें, चवथ केन्ना हे ताका बेस बरें खबर उरतालें. आज  मोबायल वा बाकीच्यो गजाली (जाची खरीच आमकां गरज आसा) त्यो हातात घेवप गरजेच्योच. कारण सगळे जग ह्या दिशेन वता. पुण तो कितलो वापरप, खंय वापरप हेवूय कळप तितलेंच गरजेचें. नाजाल्यार आमी आमची परंपरा विसरुन वतले. जी इतलीं वर्सां आमच्या जाण्टेल्यानी सांबाळून दवरल्या, ती खंय तरी शेणून वतली.  मागीर ती परत उबी करप खुप कठीण.  भुरग्या खातीर आसात, त्या गजालींचो ताका आनंद घेवक मेळ्ळो ना जाल्यार ताका कांयच अर्थ उरचो ना. कारण चवथ हो एक सण जो भुरग्यांचे चड उमेदीचो. चवथ बरी उमेदीन साजरी जावची इतलीच अपेक्षा. सगळ्या गोंयकारांक चवथीचीं परबीं…

गणपती बाप्पा मोरया.

श्रीपाद अ. प्रभू देसाय

9604425284