भांगरभूंय | प्रतिनिधी
‘परिक्षा लागीं पावल्या, मम्मी म्हाका तुजे वांगडा रावन परिक्षेची तयारी करपाची आसा. म्हाका येवन हांगाच्यान घेवन वच’ अश्या आशयाची इमेल इकरा वर्सांच्या एका भुरग्यान आपल्या बापायचो टॅब वापरून आपले आवयक केली. आपल्याक बापायचे सुवातेर आवय वांगडा रावन परिक्षेची तयारी करपाची आसा अशें त्या भुरग्याचें मागणें आशिल्लें. आवय-बापायच्या नात्यांतली ताणिल्ली परिस्थिती ताका भावनीक नदरेन शिक्षणाचेर लक्ष केंद्रीत करपाक विचलीत करताली. आवय- बापूय हांचें विघटन जाल्ल्या गोंयच्याच एका कुटुंबांतलो हो भुरगो. ह्या भुरग्याच्या बापायन एक दीस ताका शाळेंतल्यान परस्पर आपल्या घरा व्हेलो. दोन दीस घराच दवरलो. सभावीकपणान तो कंवळे पिरायेचो भुरगो अस्वस्थ जालो आनी ताणें हुशारकाय आनी शिटुकसाण दाखयत आवयक इमेल केली. भुरग्याची इमेल मेळटकच आवयन पुलिशेंत कागाळ केली. पुलिसांनी भुरग्याक आवयचे सुवादीन करपाची विनंती बापायक करून लेगीत भुरग्याचो ताबो आवय कडेन ना दिवपाचे आपले भुमिकेचेर तो ठाम रावलो. आवयक साहजीकच न्यायालयाचो आदार घेवचो पडलो.
ह्या प्रकरणांत न्यायमुर्ती महेश सोनक आनी वाल्मिकी मिनेझीस हांणी त्या भुरग्याक आनी ताच्या आवय-बापायक आपल्या चॅंबरांत आपोवन घेतलीं. बापायन न्यायालयांत येतना वकिलाक वांगडा हाडपाक मेळचो ना म्हणपाची सुचोवणी न्यायाधिशांनी आदींच केल्ली. तांणी कोणाकच वादविवाद, युक्तिवाद आनी प्रतिवाद करपाची संद दिली ना. प्रस्न युक्तिवादान न्हय तर संवादान सुटावो जावचो ही रास्त भुमिका न्यायाधिशांनी घेतली. युक्तिवादाचो परिणाम भुरग्याच्या मानसिकतायेचेर जावचो न्हय अशी तांची योग्य धारणा आशिल्ली. न्यायालयान भुरग्याचें मत आयकून घेतलें आनी ताचो सांबाळ कांय दीस बापायन जाल्यार कांय दीस आवयन करपाचो निर्णय दिलो. बापाय वांगडा आसतना आवय कडेन आनी आवय वांगडा आसतना बापाय कडेन व्हिडियोच्या माध्यमांतल्यान संपर्कांत रावपाचें मेकळेपणय भुरग्याक दिलें. भुरग्याची कंवळी पिराय आनी ताचे मनस्थितीचो विचार करून न्यायालयान दिल्ल्या ह्या योग्य निर्णया खातीर न्यायाधीश महेश सोनक आनी वाल्मिकी मिनेझीस हांची आदरान नोंद घेवपाकच जाय.
कारणां विंगड विंगड आसत, पूण हालीं घराघरांनी घोव- बायले मदले कलह वाडपाक लागल्यात. आदल्या काळार रासवळ घरांनी घोव- बायल हांचे मदले संबंद इतले ताणिल्ले नासताले वा आसलेय जाल्यार ते रासवळ जायनाशिल्ले. आवय- बापाय मदल्या ताणिल्ल्या नात्याचो परिणाम भुरग्याचेर जावंक पावनाशिल्लो. पूण हालीं रासवळ घरांची सुवात त्रिकोणी फ्लॅटांनी घेतल्या. घरांत घोव, बायल आनी एकटुकें भुरगें. कोणाचोच संवाद कोणा कडेन ना. दादलो- बायल दोगांय नोकरी करतात. तांची अहंकारी वृत्ती, तांचो अहंभाव नात्यांत दुराय हाडपाक कारण थारता. आनी एक दीस आवय आनी बापूय विभक्त जावपाच्या निर्णयाचेर पावतात. आपल्या भुरग्याच्या फुडाराचें तांकां इल्लेंय भान नासता. अश्या जोडप्यांनी जल्म दिल्ल्या भुरग्याची भावनीक, शिक्षणीक, संस्कृतीक आनी मानसीक वाड करपाची लागणूक आनी भान नासत जाल्यार ताका जल्माकच घालचें न्हय अशें खेदान म्हणचें दिसता.
हालींच बंगळुरूच्या एका स्टार्ट कंपनीची मुखेल कार्यकारी अधिकारी आशिल्ल्या सुचना सेठ हिणें घोवा वांगडा आशिल्ल्या दुस्मानकायेंतल्यान आपल्या चार वर्सांच्या पुताचो जीव घेतलो. घोव-बायले मदल्या विस्कळीत नात्याचो परिणाम कितलो गंभीर आसूं येता हाची ही एक दुखदिणी देख. उच्च शिक्षीत आनी उंचेलें पद सांबाळपी ही अस्तुरी. आपल्या जल्म दिल्ल्या भुरग्याचो खून करपा इतली एखादी आवय मानसीक आनी भावनीक नदरेन कितली खांकनवाळ जावपाक शकता हें दाखोवन दिवपी ही घडणूक.
एक दीस एका विद्यार्थ्यान घरपाठ केलो ना म्हूण हांवें ताका तापोवणी दिली. वर्ग सोंपले उपरांत तो भुरगो म्हजे वांगडा भायर आयलो आनी ताणें म्हाका घरपाठ न करपा फाटलें कारण सांगलें. ‘सर, काल घरा म्हज्या पप्पाचें आनी मम्माचें झगडें जालें. पप्पान मम्माक खूब मारली. देखून हांव घरपाठ करपाक शकलो ना’. म्हजे खातीर त्या भुरग्यान दिल्ली वस्तुस्थितीची जाणीव करून दिवपी आशिल्ली. आपल्या भुरग्यां मुखार आपले मतभेद सकयल्या पांवड्यार वचून उक्तायतना, घरांत व्हडाव्हडान वादावादी करतना तांच्या मनाचेर कितें परिणाम जावंक शकता हाचो विचार पालक करिनात.
आवय आनी बापूय आपले मदल्या ताणिल्ल्या नात्याचो राग भुरग्याचेर काडटात आनी तांकां मानसीक तशेंच शारिरीक नदरेन पिडटात म्हणपाच्यो शेंकड्यांनी देखी आमकां आमचे सरभोंवतणी सहजपणान पळोवंक मेळटल्यो. आपल्या अहंकारी आनी अपरिपक्व वृत्तीक लागून भुरग्यांचेर परिणाम जाता हाचें भान असले पालक मात लेगीत दवरनात. असल्या पालकां खातीर भुरगीं म्हणल्यार निर्जीव वस्तू आसतात.
असल्या भुरग्यांक घरांत जाय तो मोग, आदर, वेळ मेळना. तांच्या पिरायेक धरून गरजां कडेन लक्ष दिवप जायना. हाचो परिणाम तांच्या सभावाचेर जाता. तीं एकमुळीं जावंक लागतात. तीं असंवेदनशील जावंक लागतात. शाळेंत येतात तेन्नाय तांकां जाय तो स्पेस मेळना. अश्या भुरग्यां मदीं गुन्यांवकारी वृत्ती तयार जावंक लागता. तीं मनीसघाणी जातात.
भुरगीं म्हणल्यार फुलां. कंवळीं, कोमल! तीं नाजुकसाणीन हाताळपाचीं आसतात. भुरग्यांक जल्माक घालून आवय-बापायची भुमिका सोंपना. भुरग्याच्या जल्मा उपरांत पालक म्हूण तांचे भोव म्हत्वाचे जापसालदारकेक आरंभ जाता. ‘शिकिल्ल्या भारतियांच्या फातरा काळजाचें आपल्याक दुख्ख जाता’ अशें महात्मा गांधीजी म्हणटाले. फातरा काळजाचे पालक आपल्या वैयक्तीक अहंभावी वृत्तीन भुरग्यांच्या फातराळ फुडाराची बुन्याद घालतात. अश्या पालकांक खर ख्यास्त दिवपी कायदे पारीत जावंक जाय. समाजानय अश्या बेभान पालकांक बहिश्कृत करपाक जाय. भुरगीं तनामनान घडलीं जाल्यारच फाल्यांचो एक सक्षम समाज उबो करपाक शकतलीं. ते खातीर पालकांक भुरग्याचो फुडार घडोवपी वाहनाचीं समांतर आनी निरंतर चलपी दोन चाकां जावचीं पडटलीं.
अनंत अग्नी
9422439903
खिणाखिणाक ताज्यो घडणुको आनी तुमचे कडेन संबंदीत दरेक खबर मेळयात एका क्लिकाचेर! फेसबूक, ट्विटराचेर आमकां फॉलो करात आनी व्हाट्सएप सबस्क्रायब करपाक विसरूं नाकात.
