हळवेपण मंद जावंक लागलां काय कितें ?

भांगरभूंय | प्रतिनिधी

मनीस जसो वागता तशें ताचें रुपटें दिसता. अश्या लोकांक कांय जाण खोलायेन पारखूंक शकतात, तर कांय जाण तांतूंतल्यांन थोडें भोव जाणून आसा, थोडे सामकेच भोळेपणा घेवन जिवीत सारतात. हें अशें चित्र आमकां दिसता. आमी अणभवतात. ‘मनशांनी मनशां सारकें वागप’ अशें म्हळां. आतां हाचो अर्थ कळ्ळा तांकाच कळ्ळा. बाकीची जिवी बुद्धी आपल्या गुणांक बाराबर घेवन चलता. चूक कोणाची? कोणाची? म्हजी काय तुजी? हांव म्हणटां म्हजी न्हय. तो म्हणटा म्हजी न्हय. प्रत्यक्ष पळयता जो कोण तो मात ओंटार बोट दवरून बसता. तो बाबडो कितें करतलो? तो बी वयर सकयल जाता. कांय भुरग्यां मुखार अक्षरां कश्याय कशीं नाचता तशीं चित्रां ताच्याय मुखार घडये नाचतात.
आंगांत संस्कार खूब भरल्यात. पूण आशीकुशीचीं चित्रां ताका विचलीत करतात. अश्यात तो भटकंती मन घेवन भोंवूंक लागला. सामकारा वाडलेले, हांसलेले, खेळलेले खंय विसरल्यात? पूण थोडें विसरला अशें दाखोवपाचें तांणी पांघरूण घेतलां. मनांतल्या कांय गोश्टीर तो थीर जाला. ताची तथ्य अशीं मतां ताणेंच कुशीक सारल्यांत. म्हजो इश्ट आयज पळय खंय पावलो. हांव मात असोच? खुबूच बरो रावपाचें कारण आसूं येता काय? अशेय प्रस्न ताका सतावूंक लागल्या. सुटका आसतली? सत्य मार्गांन जाय तशें म्हेळली जाल्यार आसतली. पूण ना. कित्याक? सत्य स्थितीत रावून ताचे जगणे व्यर्थ वता ताका उशीर जाता.तो वयान वाडटा. झटपट जाय. अशें ताच्याय मनान घर करूं लागला. हें कित्या?
कांय ना. मनशांची विचार करपाची इंद्रियां शुद्ध विचार कमी आनी अशुद्ध विचार चड करता. सगलें कोण करता. कित्यां? मनीस गैरमार्गान नांव कमोवक सोदता, मनीस गैरमार्गान धनी जावंक पळयता. म्हज्या बराबरचो जो म्हज्यानीय फाटी आशिलों जर करूं शकता तर हांव कित्या फाटी रावूं?हें कितलें वायट विचार.अशीच चिंतपा उच्च गतीन धांवपा लागल्या काय?
बरे विचार दिवपी कमी जाल्यात. बरें सांगपी आसात तांचे आयकता कोण?मनार घेता कोण?हे प्रस्न तो घेवन भोंवता, भोंवत आसा. कित्याक काय? बरें करपाक मंदगती येतलीच ताचे हें कारण. हांवूय पळयता आनी तुंवूंय बी. कोण चुकीचो?कोण न्हय.बरें विचार मांडपी आपले विचार मांडीत आसता. ताचे विचार अशे की कांय तरी बदल कांय जाणांमदीं जातले. दोन प्रतीशद तीं आसनात.
समाजांत आयज कितें बदललां तसो बदलूक सोदताना ताका आपूण बरो रावून खाला उरलां हाची चिंतना सतायतात. मनीस फकत धांवता. हांवें बरे बदल केल्यात. पूण म्हज्या बदलाक मोल मेळतना. चालना ही नाच्च. भलतोच अर्थ नासूनय बाजी मारूंक लागला. ताका साथ, हाथ दिवपी कोण? तोच जो पयलीं तसोच आशिलों जसो हो आयज आसा . गैर व्यवहार, मार्गाय, जाय तशें जायना. आतां हांवूंय बी तुजो साथी अशें घडूक लागलां. सिरवीस, व्यवसाय जावं आनी कसलींय कामां पेजाद रोकड दिता? यो त्या पत्रार तुजें नांव पयलीं झळकता. प्रस्न करीत? कित्याक आवाज करता? तुका जाय तुवूंय यो. तुका कोणें आडायला. पूण तुजे कडे खंय ताणें केलां तसलें आसा? म्हणूनच तूं थंयच आडखळला. तुवेंय भरपूर केलें. तेवूय तुज्या ऐपती भायलें जालें. तुका असो धुखळलो. धा रूपयांचें शंबर रूपयात जालां. तू झगडटलो, झगडटा, पूण तुज्या पदराक धम ना. बरोबर तूं पूण तुजें चलचें ना रे हांगां.
खरेंच मनशांची हळवी मनां शेंणल्यात, तांकां पळोवन आनीकूय अशे आपल्याकूय शेंणोवपाचे विचार करूं वतात. मोडणां वाकडीं चड जातात. जो एकटो लढो दिता तो हरना पूण फुडें पावना. ताका खंय कोण मीठ घालता अशी गत जाता. हें उलटे जांवचे बदलेक वळणार कांटे पडटात. तुजीं कामां बेगीन जांय जाल्यार हात पातळिल्ले आसात ते कुशीक काड. तुजें काम जातलें जाल्यार तूं तांचो आसूंक जाय. तुका गर्देन उबो रावपाची गरजूच ना. तूं उलयता चड जाल्यार तुका कुशीक काडूंकय म्हाका येता. खरेंच अशें घडटा. नियम तोडून घडटा.खूप वायट गजाल हांव म्हणटा. हें म्हणपाचें आनी उलोवपाचें काम अशेंच उरता. थोडें जाता थोड्यार पड्डो पडटा. उलय तूं, उलयतच राव तूं…
कश्ट करतलो आपलेच गतीन कश्ट करूंन खाता. आयतो सोप्या मार्गान खावपी
आपल्या मार्गांन खाता…ह्याच खातीर मनशां भितरलीं हळवेपणां मंदगती घेवंक लागल्यांत काय कितें?

सोनाली सु. पेडणेंकार
9923046779