गांवगिरीं पर्यटन थळां इबाडूंक लागल्यांत

भांगरभूंय | प्रतिनिधी

लोकप्रीय आशिल्लीं हीं आडवाटेचीं थळां आतां प्रदुशणाक लागून पेड्डेर जाल्यांत. पंचायतींनी ह्या असल्या लोकांक हांगा येवपाकूच दिवचें न्हय, अशें थळाव्यांचें म्हणणें.

सत्तरींतली ‘म्होंवाचो गुणो’ न्हंय वर्सांतल्यान एकदां तरी वादग्रस्त थारता. कारण, थंय सहलीक गेल्लो कोण ना कोण तरी बुडून मरता. आतां सत्तरींतल्या व्हाळवाट न्हंये वयल्या ‘उबो गुणो’ वाठाराचें नांव मुखार आयलां. मोर्लें- पेळावदा हांगा कांय तरणाटे सोऱ्याच्यो पार्ट्यो करतात. व्हडल्या आवाजान संगीत लावन नाचतात आनी वाठारांत कोयर करतात, अशी कागाळ थळाव्यांनी केल्या. पंचायतीन हे प्रकार गंभीरपणान घेवन तांचेर कारवाय करची अशी मागणीय तांणी केल्या. ही समस्या फक्त थारावीक न्हंयां पुरती मर्यादीत ना. तर ती पुराय राज्याची समस्या जाल्या. फुडल्या म्हयन्यांत पावसाक सुरवात जातली. तेन्ना घसघश्यांचेर गर्दी वाडटली. थंयूय कोयराच्या राशी दिसतात. तातूंत सोऱ्याच्यो बाटल्योय आसतात, हें सांगपाची गरज ना.
खास करून एप्रील, मे म्हयन्यांत गरमी वाडली काय न्हंयाचेर, तळयांचेर गर्दी जाता. तातूंत त्यो आडवाटेक, सैमसुंदर अश्या रानांनी आसल्यार थंय चड गर्दी. मीर्ग सुरू जालो काय घसघशे रकतात. तेन्ना थंय न्हावपाक वचप्यांचो आंकडो प्रमाणा भायर वाडला. हांगाय तरणाटे मस्ती करतात. पर्यावरण इबाडटात. एकदां खंयचोय घसघसो, न्हंय, तळी हौशी तरणाट्यांनी सोदली काय तिचो तोंडी प्रचार जाता आनी मागीर दर आयतारा, सुटये दिसा मजा करप्यांचीं भिरीं थंय लोट्टात. कांय कुटुंबांय वतात. मात तरणाट्यांची बेशिस्त पळोवन चलयो, कुटुंबां वचपाचें प्रमाण उणें जालां. दिवचल तालुक्यांतल्या एका गांवांत तर लोक न्हांवपाक येतात, तो जागो देवाचो आशिल्ल्यान थंय भायल्या लोकांक, पर्यटकांक येवपाक फाटीं बंदी घाल्ली. सत्तरींतूय गांवाक मनस्ताप जाता म्हूण पर्यटकांक थंय येवपाक मनाय केल्ली.
हे तरणाटे कितें करतात, ताची म्हायती उबो गुणो वाठारांतल्या थळाव्यांनी दिल्या. खावपाचे जिनस, जेवण करपाचें सामान, प्लास्टीक पॅकेटांत बंद केल्लीं खाणां, सोऱ्याच्यो बाटल्यो, चिकन घेवन येतात. सावंड सिस्टमाचेर व्हडल्यान पदां लावन मागीर ते नाचतात. किंळच्यो मारतात. मागीर न्हांवपाक वतात. कूड नियंत्रणा खाला नासली जाल्यार मागीर दुर्घटना जातात. जेवपाक हाडिल्ल्यो कागदी बश्यो, थंड पेयाचीं पाकिटां, बाटल्यो, उश्टें थंयच उडयतात. सोऱ्याच्यो बाटल्यो न्हंयेंत उडयतात. थोडे न्हंये देगेर तो फोडटात. त्यो कोणाक तोंपल्यार कितें जातलें, हाचें भान ह्या अतिशाण्यांक नासता. पंचायतींनी तक्टे लायल्यात, तरी त्यो सुचोवण्यो कोण आयकनात. कोयर थंयच उडोवन ते वतात. तो उडयत जाल्यार पांच हजार रुपया दंड, अशें बरयलां. मात अजून तरी तो कोणाक दिल्ल्याचें खबर ना. लोकप्रीय आशिल्लीं हीं आडवाटेचीं थळां आतां प्रदुशणाक लागून पेड्डेर जाल्यांत. पंचायतींनी ह्या असल्या लोकांक हांगा येवपाकूच दिवचें न्हय, अशें थळाव्यांचें म्हणणें. पंचायतींनी हो कोयर नेमान उखलपाक जाय. नाजाल्यार घडणूक थळाचेर वचून संबंदीत तरणाट्यांक दंड घालपाक जाय. हें दोनूय जायना. हें अशेंच चालू उरल्यार ताचो फटको गांवगिऱ्या पर्यटन थळांक बसतलो.
गांवांतली न्हंय कितली धोक्याची. ती खंय खोल आसा. भितर निसरड आसा काय ना. पेंवपाक ती बरी काय धोक्याची… ह्या प्रस्नांच्यो जापो फक्त गांवकारांक खबर आसतात. भायल्यान येवपी तरणाटे जेन्ना उदक पळोवन भुल्लुसतात, तेन्ना फाटलो फुडलो विचार करिनासताना सरळ न्हंयेंत उडकी मारतात. मागीर मुखार कितें जायत तें सांगपाक येना. तातूंत तो पियेल्लो आसल्यार चड धोक्याचें. लागसार गांव आसल्यार थंयच्या चलयांक न्हंयेचेर कपडे उमळूंक वचूंक मेळना, अशी कागाळ मोर्लेंच्या उबो गुणो वाठारांतल्या एके बायलेन केल्या. तिच्या मतान मुख्य रस्त्याचेर वचपी एकूच पांयवाट आसा. न्हंये देगेर तरणाटे उण्या कपड्यांत वावुरतात. चली दिसली काय कितेंय म्हणटात. ताका लागून बायलांनी आनी भुरग्यांनीय थंय वचप बंद केलां. दुसरी समस्या गाडयांची. रस्त्या कुशीक गाडयो पार्क केल्ल्यान थळाव्यांक मनस्ताप जाता. येरादारी आडकून उरता. कांय जाण नेटान गाडी चलयत येतात. ताका लागून अपघात जावं येता, अशें थळाव्यांचें मत. पर्यटनाची मजा लुटपाक आयिल्ले आनी थळाव्यां मदीं संघर्श जायत जाल्यार तें कितल्याक पडटलें, हाचो विचार सरकारी यंत्रणेन करपाक जाय.
पंचायतींनी हांगा सुरक्षा रक्षक नेमपाचो वेळ आयला. दर्यादेगेचेर आसतात, तशे गार्ड नेमल्यार दुर्घटनांचेर नियंत्रण येतलें. पंचायतींनी पुलिसांक वांगडा घेवन अदींमदीं ह्या थळांचेर पासय मारची. थळ, गोंयकार पर्यटक आनी थळाव्या गांवकारांचे नदरेन तें बऱ्याक पडटलें.