चल या, जागोर पळोवया

भांगरभूंय | प्रतिनिधी

कुंकळ्येच्या पाचव्याचार गांवगिऱ्या वाठारांतल्यान हो प्रवास चालूच उरता, जंय जागोराचे ताल ल्हान ल्हान कुळागारांनी आनी उदकाच्या पाटांनी प्रतिध्वनीत जातात आनी आपल्या इको फ्रेंडली सजावटीच्या आकर्शणान प्रेक्षकांक मोहीत करतात.

पयलें नमन करूं धरतरे मातेक ||
दुसरें नमन करू जळत्या दिपकाक ||
गोंयच्या सुरम्य दृश्टीकोनांत वसयल्लो फोणें तालुको खास करून मनभुलोवपी जागोर काळात संस्कृताय, परंपरा आनी उत्सवाचें एक जिवित केंद्र म्हणून उदेता. रामनवमी भव्य उत्सवाची सांगता जाता तेन्ना गोंयच्या दायजाची गिरेस्त संस्कृताय विणपी काळान मानाची परंपरा ‘जागोर’ सुरू जाल्ल्यान एक नवो अध्याय उक्तो जाता. करमळे केरी मांडाच्या शांत भोंवतणच्या वाठारा सावन प्रियोळ, कुर्टी, कुंकळ्ये, वेलिंग, धोणशी आनी ताचे भायर आशिल्ल्या वाठारांनी जागोर काळ सांस्कृतायेचें बहुरूपी चित्र रंगयता, काळजां आनी मन सारकेंच भुलयता.
जागोर काळांतलो प्रवास हो एक मंत्रमुग्ध करपी आसून तो पाचव्या रंगाच्या आनी युगपुर्वी परंपरेच्या फाटभुंयेर उक्तो जाता. ह्या उत्सवाच्या मुळाक पवित्र मांड आसा, जंय डबाचे लयबद्ध ताल आनी पारंपारीक वाद्यांचे सुर प्रत्येकाच्या आंगात उमेद भरता. हांगाच जागराची भावना मुळां रुजता, कलाकार आनी प्रेक्षकांक सारकेच ओडून घेता. करमळे केरी मांड सावन शेजारच्या गांवांनी उत्सव झरतात, दरेक गांव थळाव्या रूची आनी चालीरितींचो आस्पाव करून जागोराक आपलो खाशेलो अर्थ दिता. सोबित सैम आनी गांवगिऱ्ये आकर्शण आशिल्ल्या प्रियोळांत जागोराच्या असंख्य सादरीकरणांची येजमानकी जाता, जंय वेशभूशेंत सजयल्ले कलाकार केंद्रस्थानी येतात, तरेकवार नृत्य दिग्दर्शना वरवीं आनी आत्म्याक हालोवपी संगीतांतल्यान मिथक आनी आख्यायिकाच्यो कथा विणटात. इतिहास आनी परंपरेंत बुडून गेल्लो कुर्टी वांठार, आपल्या लोकांची लवचीकता आनी भावना दाखोवपी मनभुलोवपी जागोर सादरीकरणां वरवीं ह्या वांठाराच्या सांस्कृतीक दायजाची झलक दिता, भेट दिवप्यांक उक्त्या हातांनी येवकार दिता.
कुंकळ्येच्या पाचव्याचार गांवगिऱ्या वाठारांतल्यान हो प्रवास चालूच उरता, जंय जागोराचे ताल ल्हान ल्हान कुळागारांनी आनी उदकाच्या पाटांनी प्रतिध्वनीत जातात आनी आपल्या इको फ्रेंडली सजावटीच्या आकर्शणान प्रेक्षकांक मोहीत करतात. वेलिंग, आपली सोबीतकाय आनी उबदार सादरीकरण, परंपरेंत बुडिल्ल्या उत्सवा खातीर परिपूर्ण फाटभूंय दिता, जंय जागोर कलाकार आपली प्रतिभा आनी अतुलनीय उमेद सामकी उमेदीन दाखयतात. श्री कटमगाळ दादाचो वाठार आनी जिवित वातावरण आशिल्लो धोणशी गांव, जागोर काळाचो भव्य निमाणो भाग म्हूण जायते पळयता, सप्तकां पयली तयारी आनी अपेक्षा हांची पराकाष्ठा पळोवपाक पयस पयस भोंवडेकारांक आकर्शीत करता. हांगासर उत्सवाच्या खळबळांत जागोर कलाकार रसिकांक उमेद दिता, तांचीं ललित हालचालीं आनी उर्जा पळोवप्यांच्या आनी भाग घेवप्यांच्या काळजाक मोहित करता.
जागोराच्या मुळाक समाजाची आनी इश्टागतीची खोलायेन भावना आसा, जंय कुटुंबां आनी इश्ट एकठांय येवन आपलें दायज आनी परंपरा मनयतात. हो बंधन आनी एकठांय येवपाचो काळ, जंय युगपुर्वी चालीरिती एके पिळगेंतल्यान दुसरे पिळगेक वतात, जाका लागून जागोराची फुडल्या वर्सां मेरेनची सातत्यताय सुनिश्चीत जाता. सतत विकसीत जावपी संवसारांत हो काळ आमच्या सांस्कृतीक दायजाची जतनाय घेवपाचें आनी मान दिवपाचें, आमकां एक समाज म्हणून एकठांय बांदून दवरपी परंपरांक मोगान सांबाळपाचें म्हत्व सांगता.
सांस्कृतीक दायजाक असंख्य आव्हानांक तोंड दिवपी युगांत जागोराची खर लवचीकता आशेचो दिवो म्हणून उबो रावता, उत्सवांत वांटो घेवपी सगळ्यां मदीं आपलेपणाची भावना निर्माण करपी हो उत्सव. फुडल्या पिळग्यांक आपलीं लोककला अभिमानान आनी आदरान मुखार वरपाक प्रेरीत करता. नाच, कवनां, गीत , दर एका डबाच्या धडधड्यान आनी घुमटाच्या तालार जागोराचो दायज जियेता, परंपरा, समाज आनी उत्सव हांचे कालबाह्य कथन विणटा.
||आम्या तुजो ताळो रे आमट, आम्या तुजो ताळो रे आमट||

मनोज कुंकळ्ळकार
9764215365