अधर्माची जोड वखदांक मोड

भांगरभूंय | प्रतिनिधी

आमी जशें येवजीता, जसो विचार करतात तें प्रमाण कृती घडटा. आनी ताचो परिणाम भोगचो पडटा. आमकां आनी समाजाकय.

ह्या आपमतलबी युगांत आमच्यातलो स्वाभिमान जागोवया आनी समाजांत ताठ मानेन जगपाचो यत्न करूया. जीण जगपाची एक नीत आसा. समाजान घालून दिल्लें नितीनेम पाळूनूच जीण जगपाक जाय. अधर्मान लोकांचें बळकावपाक सोदूंक जायना. पाप तें. मनीसपणान जगपाक येवंक जाय. शिकून सुसंस्कृत मनीस जावपाक जाय. आमचे जाण्टेले शिकिल्ले नासूं, पूण तांचे कडेन मनीसपण आसलें. ते सुसंस्कृत आसलें. आतां आमी शिकून सवरून असभ्य वागपाक लागल्या. जगपाक हुजरेगिरी, लाचारी करपाकूच जाय हो नेम जाला काय कितें? अशें दिसपाक लागलां.संवसाराचें काळचक्र घुंवत आसा. दांत्यातलें भड्डतात तें पळोवन सुपांतलें हांसतात. हें समा न्हय. जगाचो नेम आसा “आयज म्हाका फाल्यां तुका”. कर्माचे भोग भोगचेच पडटा. कोणाचीच सुटका ना.
आयज मनीस कशाय कसो वागपाक लागला. प्रत्येकजण आपमतलबी. ताच्या जगपाक कुस्कुटाचोय वालोर उरूंक ना. घरांतल्या जाण्यां कडेन पळोवपाची नदर बदल्ल्या. ज्या मनशां कडल्यान आमकां कितेंय मेळटा तांकांच आमी वयर सकयल करतात. कुस्कुटाचोय फायदो ना ताका कोण पळोवन लेगीत घेनात. कोणूय आसूं , एका मनशान दुसऱ्या कडेन वागतना मनीसपणानूच वागपाक जाय. जनावरां भशेन वेव्हार करूंक फावना. काळजांतली संवेदनशीलता बोथट जावंक जायना. तितली जाण आमी बाळगुची.
आयज सरसकट मनीस आपलोच विचार करतना दिश्टी पडटा. थोडें निस्वार्थी आसात. ना अशें ना. थोडे मनीसपणान वागतात. चडशाचेर सांवारूच आयला. लाचार,फटींग मनीसूच पयशेंकारांच्या फाटल्यान फुडल्यान बोवाळटना दिसता. हुज-याक मान सन्मान कांय एक आसना. दुस-याचे दावणीक बांदून घेवन लाचार जावन समाजात पयशेकार म्हूण मिरोवंचे परस, स्वाभिमानान गरीब मनीस म्हूण जगप चड अभिमानाचें. मोठमोठ्या म्हाजनांक मोठमोठ्यो वाडयो दाखयल्यो कायजाले. बारीक समाजाक कोण विचारता? सगळ्यांचे संबध राजकारण्यां कडेन जुळिल्लें आसात, थंय पारदर्शक न्याय कसो मेळटलो? हांगा दरेकलो फायदोच पळयता. कायदो कोण पळय ना. सत्त्याक, न्यायाक, कायद्याक लाय व्हरून चुट्टी. लोकूय अधर्मान वागतल्यांकच घेवन नाचतात.
हांगासर दर एकलो एकमेकांचेर जळटना दिसता. कोणाकूच कोणाचे बरें जाल्ले़ सोंसना. सगळे कडेन हेंच. वयलेचाराक एकामेकां कडेन उलयतात, हांसतात, खिदळटात. हाचो अर्थ मनांतल्यान तशें वागताच अशें ना. कांय जाण चारचवगां मुखार तसो दिखाव करतात. पूण भितरल्यान तांचीं मनां कुशिल्लीं आसतात म्हणपाचे आमी जाणां जावंक जाय. पूण कितें आसता,आपले मन साफ आसचें पडटा. मनांत कसलोच दुबाव दवरूंक फावना. तुवें कोणाच कडेन कायलोळ्यो करूंक जायना. फटींगपणां करूंक जायना. लुबाडपाक जायना. चाडयो करून कोणाचे संवसार उध्वस्त करूंक फावना. दुस-यांच्या संवसारात ढवळढवळ करपाची लोकांक वायट संवय लागल्या, ही ब-याची लक्षणां न्हय.
मनशान प्रामाणिक वागपाक जाय. सत्त्यान वागता ताका केन्नाच मरण ना. कश्ट करून कोणेंय जोडचे. पूण अधर्माची जोड वखदांक मोड. मुखवटे घालून समाजांत वावुरचे न्हय. भायर बुदवंत, घरांत गाळयारो. शिकून अनाडी. गांवांत कुत्रोय खायना. एप्रेगाद कसो भोवलो म्हूण मनीस जायना. तुज्यांतलो अहंकाररूपी राक्षस नश्ट जावंक जाय, जो रातचो सोरो पिवून घरांत थयथयाट करता. म्हणून ल्हानपणानूच भुरग्यांचेर बरें संस्कार करपाक जाय. पयशांचो उन्माद आनी सत्तेचो मद मारूंक फावना. रसातळाक पावयता.
आमी जेन्ना दुस-याक सोंपोवपाच्यो गजाली करतात तेन्ना आपूणूच सोंपतां. मात तरी धर्माक पाळो दिवपाक जाय. सगलेंच रस्त्यार सोडून उपकरना. रडी खेळून कोणूय जिखतलो? खेळ कसलोय आसूं तांतूंत पारदर्शकपणा जाय. मनशान जीण जगताना गैर वागूंक जायना. अंधाधुंदी करपाक जायना. कारस्थानां करून, गटबाजी करून दुस-यांक त्रास करूंक फावना. जो असली कर्मा करता ताका देवूच पळयता. जो मनीस प्रामाणिकपणान काम करता ताच्या फाटल्यान सदांच देव उबो रावता. सदांच जंय आपूण काम करता थंय कामाचे खेव करूंक फावना. मचो इगो आमकां खंयच्या फोंडांत धुकलीत हाचो नेम ना. म्हणून कोणेच इगो घेवन जगपाक जायना. आपणाकूच शेर समजूंक जायना. केन्ना तरी शेराक सव्वांशेर मेळटाच. मनशाक विनाशकाली विपरीत बुध्दी येवजता. ती ताच्या अज्ञानाक लागून म्हणा ना तर ताच्या अहंकारी वृत्तीक लागून. कोण तरी ताका चडोवन घालता म्हणून. कांय जाणांचेर पश्चाताप करपाची पाळी येता. ताका लागून मनशान सदांच ब-या मनशांच्या सांगातान रावचें. बरें विचार आपणावचे. व्यसनींच्या नादाक लागचें न्हय. हे लोक तुका जयाक पावयना.
थोडे लोक फकत विरोधूच करतात. तो आपलीं कामां सादोवन घेवपाक. कांय जाण आपणाक अमुक एक व्यक्ती कोंत्र म्हू़ण सगल्यांनी ताचे कडेन कोंत्रपण घेवचे अशा सभावाचे आसतात. आनी ते समाजाच्या नांवांन सगल्यांक वेठीक धरतात. हें समा न्हय. आमकां सुवार्थ सादोवपाक समाज जाय. आमकां फायद्याच्या वेळार समाज येवजता हें साप्प चुकीचें. आमी जशें येवजीता, जसो विचार करतात तें प्रमाण कृती घडटा. आनी ताचो परिणाम भोगचो पडटा. आमकां आनी समाजाकय. आपल्या परस वयल्या पदावेले व्यक्तीची आमकां कित्याक नसाय जावची? ताच्या नशीबाचो तो. ताणें व्हडली मोटार घेतली. बंगलो बांदलो, आमच्या पोटांत कित्याक दुखपाक जाय? पूण हें जाता, कारण दुस-यांचे बरें जाल्लें थोड्यांक पळोव नजो. समाज असल्या लोकांक दोळें फुटकें म्हण्टां. ख-यांनीच लोकांची नदर लागता व्हय?

काशिनाथ नायक
9158345844