विद्येचो वापर

भांगरभूंय | प्रतिनिधी

भावंडांनो,
तुमी शाळेंत जायते विशय शिकतात. भासो, इतिहास, भुगोल, गणीत, विज्ञान, चित्रकला तशेच हेर विशय तुमी शिकतात. त्या त्या विशयांतलें गिन्यान तुमी जाणकार, हुशार शिक्षकां कडल्यान मेळयतात न्हय? हे सगळे विशय तुमकां भोव गरजेचे आसतात. जिणेंत केन्ना, खंय तांचो उपेग जाता हें सांगू येना. देखून सगळ्या विशयांचो तुमी अभ्यास करतात. त्याच अभ्यासाचेर तुमी देशाचे सक्षम नागरीक जावंक पावतात. भावंडांनो, हेर विशयांमदीं तुमच्यांतल्या चडशा जाणांक विज्ञान विशय खूब आवडटा हें हांव जाणां. कारण तातूंत तुमच्या मनाची उमळशीक वाडोवपी, मनरिजवण करपी तरेकवार प्रयोग आसतात. भोंवतणच्या शास्त्राची तुमकां म्हायती मेळटा. तातूंतच संशोधनाचीं बिंयां सोदून काडून तुमी विज्ञानीकय जावपाचो यत्न करतात. विज्ञाना वरवी देशाचे उदरगतीक पालव दिवपाचो वावर तुमी करतात. हातूंतल्यान आमकां एक जाणवता भावंडांनो, तें म्हणल्यार विज्ञान हें देशाचे उदरगती खातीर आसता. पुणून कांय दुस्वासी मनीस ताचो देशाच्या इबाडा खातीरय वापर करतात. तें समा न्हय. तशें केन्नाच करचें न्हय. आपूण शिकता ते विद्योचो योग्य वापर करूंक जाय. ना जाल्यार तें आपणाकय वायटाक पडटा. तुमकां अशेय देखीची एक काणी सांगता हां..
एका राज्यांत एक शास्त्री रावतालो. ताका चौग जाण पूत आशिल्ले. तांची आवय एका दुयेंसा वरवी दुयेंत पडून तांकां सोडून देवा घरा गेली. कांय तेंपान तिच्या दुखान शास्त्रीक काळजा आताक आयलो आनी तोय देवाक जाय पडलो. चौगूय भाव जाण्ट्यांच्या आदारा विणें दुबळे जाले. आदारा खातीर ते तांच्या आजोळा गेले. कांय तेंप मामान तांचो सांबाळ केलो. तांकां मुळावें शिक्षण दिलें. कांय दिसांनी मामांकय देवाचें आपोवणें आयलें. तशें मामीन त्या चवगांय भावांक सांबाळ करपाक जावचो ना अशें सांगून घरा भायर घाले. ते चवगूय उबंत पडले. काम धंदो नाशिल्ल्यान खाणें पिणें, वस्त्र, आलाशिरो तांकां मेळ्ळो ना. हेर तिगूय भाव न्हिदिल्ले कडेन आसतना व्हडलो भाव दुख्खाच्या चिंतनांनी चलत रावलो. खंय वचपाचें तें ताका खबर नाशिल्लें. ताच्या मुखार सगळोच काळोख आयलो. तेन्ना ताका ताच्या म्हऱ्यांत एक साधू बाबा दिश्टी पडलो. ताणें गांवांत वा तीर्थ क्षेत्रांनी वचून काम करपाचो सल्लो दिलो” त्या साधुबाबान व्हडल्या भावाची बरी समजूत घातली आनी ताका परतो भावांसरी धाडलो. साधू बाबाची सांगणी ताका पटली. साधू बाबाचें सांगणे प्रमाण ताणें येवजिलें.. खंयच्याय तीर्थ क्षेत्रांत वचून थंयच फुडले दीस सारप ह्या हेतान ताणें भांवा कडेन उलोवणी केली. चौगूय भावांनी चार दिकांतल्या तीर्थ क्षेत्रांनीं वचपाचें थारायलें आनी परतून एका वर्सान अमूक दिसा ह्याच रानांत येवन मेळपाचें थारायलें. येतना पदरांत कसलीय तरी शिकवण घेवन येवपाचें थारायलें. आनी ते प्रमाण चवगूय भाव चार दिकांनी गेले..
थारयल्ले प्रमाण चौगूय भाव उदेंत, अस्तम, उत्तर आनी दक्षिण वटेन गेले. आपली रोजी-रोटी मेळयतना तांणी शिकवणूय मेळयली. एका वर्सान थारायल्ल्या अमूक दिसा परतून ते त्या रानांत आयले. माये मोगान एकमेकांक मेळ्ळे, धोदोशी जाले. चारूय दिकांतल्या तीर्थ क्षेत्रांनी मेळयल्ल्या गिन्यान, शिकवणी विशीं उलोवप सुरू जालें.
व्हडल्या भावान सांगलें, “म्हाका एक मांत्रीक मेळ्ळो. ताणें म्हाका खंयच्याय जनावराचीं हाडां मेळ्ळ्यार ताचेर मांस निर्माण करपाक विद्या दिली.”
दुसऱ्या भावान सांगलें, “म्हाकाय असोच एक जादूगार मेळ्ळो. ताणें म्हाका हाडांमांसाच्या सांपळ्यार केंस, ल्हंव कशी निर्माण करची हें शिकयलां.”
तें आयकून तिसऱ्या भावान म्हणलें, “योगायोग जुळून आयला. म्हाकाय असोच एक चमत्कारी साधू मेळ्ळो जाणें म्हाका हाडांमांसाच्या केंस आशिल्ल्या सापळ्यांत हेर अवयव कशे निर्माण करप हाचो मंत्र शिकयला.”
तिसऱ्या भावाचीं उतरां आयकून धाकट्या भावान म्हणलें, “देव म्हूण कसो विद्या वांट्याक दिता पळयात. म्हाकाय असोच एक मांत्रीक मेळ्ळो जाणें म्हाका निर्जीव कुडींत जीव कसो रिगोवप आनी ताका सजीव कसो करप हाचें विशीं गिन्यान दिलां. चलात आमी आमकां मेळिल्लें गिन्यान कितलें खरें आसा हाचो थाव घेवया.”
आनी चौगूय भावा कसलीं तरी हाडां मेळटात काय म्हूण रानांत सोदीत गेले. भोंवतां भोंवतां तांकां शिंवाचीं हाडां मेळ्ळीं. तांणी वेळ वगडाय नासतना आपापल्या मंत्रांक सुरवात केली. व्हडल्या भावान हाडां एकठांय रचलीं. दुसऱ्या भावान ताचेर मांस चडयलें. तिसऱ्या भावान आपल्या मंत्रानीं मांसाचेर ल्हंव, केंस हाडले.. आनी धाकट्या भावान वेळ वगडाय नासतना, फांटी फुडें चिंतिनासतना ते कुडींत आपल्या मंत्रानीं जीव हाडलो.
म्हण्टा-म्हणसर खिणां भीतर तांचे मुखार व्हडल्या आयाळीचो महा भयंकर शींव उबो जालो. आपलें जबडें फुलोवन गुरगुरूंक लागलो. ह्या चौगांय मनशांक पळोवन ताणें व्हडली डरकाळी फोडली आनी वेळ वगडाय नासतना तांचेर झोंपय घेवन तांकां आपल्या दावकुलान बुड्डून फापसून जिवेंच खालें !
भावंडांनो, पळयलो कितें परिणाम जालो तो? देखून म्हण्टां तुमी मेळयल्ल्या गिन्यानाचो फावो तसो बऱ्या खातीरच उपेग करात हां?
उल्हासभाई