ज्ञानज्योत कविताझेलो समाजाचो हारसो

भांगरभूंय | प्रतिनिधी

एक बरें पुस्तक मनशाची जीण सुदरयता, अशें म्हणया जिवनाक एक नवीन नदर दिता. आपल्या कल्पनाविलान तशेच वास्तवीक सत्य कवी थोड्याच शब्दांनी कवितेच्या स्वरुपान रचना करता. जेन्ना मनीस एका वेगळ्याच क्रियाशील नदरेन समाजा कडेन पळयता तेन्ना ताची नदर क्रियाशील नदरेन सरभोंवतणी निरिक्षण करता. मनशाच्या समाजीक गिन्यानांत भर घालपी कविता संग्रह म्हळ्यार ‘ज्ञानज्योत’ कविता संग्रह. ज्ञानज्योत म्हणजे ज्ञानाची तेज फांकोवपी ज्ञानाची लख्ख उजवाडाची वात. ह्या कविता संग्रहाचे लेखक आसात कवी यशवंतबाब सगुण परवार. कवी यशवंतबाब हांचो हो पयलो प्रकाशीत जाल्लो कविता संग्रह.
ज्ञानज्योत कविता संग्रहा भितर कवी वाचप्यां मुखार समाजाचो हारसो दाखोवपी कविता मांडटा. कवी मुळांत शिक्षक पेशांत आशिल्ल्यान, ताच्यो कविता अभ्यासू स्वरुपाच्यो आसात. तांणी आपूण समाजा भितर वावुरताना आयिल्ले स्वताचे वायट – बरे अणभव चिकित्सक, विस्तृत तशेंच विश्लेशण करून मांडल्यात. दर एके कवितेतकवितेंत मांडला एक प्रखर विचार.. “ज्ञानज्योत” कविता संग्रह मराठी भाशेंत बरयला. पन्नास कवितांच्या ह्या कविता संग्रहांत समाजीक संरचना आनी बदलांचेर उजवाड घालपी कविता लेगीत वाचूंक मेळटा. ही कविता पळयात –
“हातात शस्त्र न घेता तू निघाला”
“जात नसलेल्या जातीला नष्ट करण्यास”
ज्या जातीमुळे….
प्रस्तूत कवितेंत कवी समाजा मदले जाती वेवस्थेचेर भाश्य करताना जाती प्रथेचेर बाण मारून क्रांती घडोवपी बाबासाहेब आंबेडकराची याद करून दितात. असमानता, अस्पृश्टताय समाजा भितर वाडटा तेन्ना ताचे परिणाम दाखोवपी हें काव्य. एक क्रांतिकारी विचारसरणी हे कवितेंत जाणवता.
“ज्ञानज्योत” हो वेगवेगळे परिस्थितींत सांपडटा तेन्ना मनशाचे चितेंस्त विचारसणेचेर आनी वर्तनांचेर भाश्य करपी दर्जेदार कविता संग्रह. वाचप्यां मुखार एक एक विचार मांडटा. देख म्हणल्यार –
“हवे तेच करावे”
परत शंभर वर्षानी असेच घडणार
असे इतिहासात लिहुन ठेवावे
विज्ञानाला मागे टाकीत माणसाने हवे तेच करावे
हवे तेच करावे हे कवितेंत मनशाच्या सुवार्थी प्रवृत्तीच्या स्वभावाक, विज्ञानीक तशेच कोरोना प्रसंग हाचेर समानताय जोडीत प्रस्तूत कवितेंत भविश्यांत येवपी संकटांची चिंता व्यक्त करपी कवितेंत व्यक्त केल्या. आनिकूय जायत्यो अश्योच मनशाच्या स्वभाव गुणांचेर भाश्य करपी व्यापक कविता ज्ञानज्योत कविता संग्रहांत आसपाव आसात. “आपले हे आपले नसते” हे कवितेंत कवी आपले कोण आनी परके कोण हांची आमकां जाणविकाय करपी काव्य बरयता. देख –
माणूस मिपण संपवायला हवा
सगळे आपले झाले परके जिवन संघर्ष.
ज्ञानज्योत कविता संग्रहांत कवी देशभक्तीचेर मतव्यक्त जावपी उच्च दर्जाच्यो कवितेचोय आस्पाव आसा. तांची कविता आमी भारतीय म्हान. हे कवितेंत कवी देशा विशीं भारतीय नागरीक म्हणून आशिल्लें कर्तव्य कवितेंत सांगता.
भारतरत्न… दलितो ध्दारक; मी पहिलेला बाबासाहेब आनी डॉ. बाबासाहेब आंबेडकर ह्या दोन कवितांनी तर बाबासाहेब महात्म्य सांगपी कविता आसा. वास्तवांत आंबेडकरांच्या विचारांचें प्रतिबिंब समाजा भितर आयज लेगीत कशे तरेन नदरेक येता हें सांगपी क्रांतिकारी विचारांच्यो कविता ह्या कविता संग्रहांत आसात.
कवी भावनीक कविताय तितलेच सोबीतकायेन मांडटा. “आई खरे सांग” हे कवितेंत स्वताचे आवय विशींच्यो आपल्यो भावना काव्यरुपान चित्रायता. आवय बापूय कशे भुरग्यां खातीर त्याग करतात हें हे कवितेंत कवी मांडटा. कवीन आपले प्रियसीचेर आशिल्लो मोग लेगीत कवितेंत दाखयला. “जिवन संघर्ष” आनी “प्रेमासाठी” ह्या कवितांनी कवी मोगान प्रामाणीक भावना कश्यो आसता हें सुंदर शब्दांनी मांडटा.
कवी यशवंतबाब परवार हांणी नासर्गाचेर भाश्य करपी कविता रचल्यात. ताचे भितरलो निसर्ग प्रेमी जाणवता. “निसर्ग नियम” हे कवितेंत निसर्गाचें परिवर्तन वा बदल कवितेंत मांडटा.
समाजाच्या इतिहासाचो एक दिश्टावो ज्ञानज्योत कविता संग्रह. मराठींत प्रकाशीत जाल्लो यशवंतबाबांचो ज्ञानज्योत कविता संग्रह मुजरत घेवन वाचपा सारखो. तुमकां ज्ञानज्योत ज्ञानाचे ज्योत जावन उजवाड दाखयतले हातूंत मातूय दुबाव ना. समाज अभ्यासक वा भौभाशीक भाशा मोग्यांनी ज्ञानज्योत कविता संग्रह मुजरात वाच्चो.

कात्यायनी घाटवळ
[email protected]