भांगरभूंय | प्रतिनिधी
कांय विशय चाबून चाबून चोथो जाल्यात. सदां उठून एकलो तरी ताचेर बरयतातूच. तरीय बरयता, तितलें उणेंच म्हणपाचें. तातूंतलो एक विशय म्हणल्यार गुन्यांव. गोंयांत पयलीं दरोडो, खून म्हणल्यार सगले हादरतालें. 1980 च्या दशका मेरेन हें वातावरण आशिल्लें. उपरांत गुन्यांवांचो आंकडो वाडपाक लागलो. कारण म्हारगाय, बेकारी, गरिबी, येरादारीचीं वाडिल्लीं साधनां… काम- धंदो कांय ना, कितें खातलो जाल्यार पयशे नात. चोरी, खून केलो काय सोंपेपणी पळपाक मेळटा. रेलगाडयेंत बसलो काय सुटलो….! पयलीं गुन्यांव करपी फक्त भायलेच आसताले, आतां आमी गोंयकारुय फाटीं नात, हें दाखोवपाची आमकां अदीं मदीं कूय येता. हालींच पुलिसांनी पेडण्यां नागरिकांची बसका घेतली. तातूंत गोंय गुन्यांव मुक्त करपाक पालव दिवचो, असो उलो लोकांक मारलो. अर्थांत असल्यो बसका हाचे पयलींय राज्यभर जाल्यात. तरीय गुन्यांवाचेर नियंत्रण दवरप शक्य जावंक ना. खास करून दर्यादेग वाठारांनी गुन्यांवाचें चरतें वाडतूच आसा.
गोंय पर्यटन थळ. म्हणटकच हांगां देशी, विदेशी पर्यटक वर्साचे बाराय म्हयने. सगलेच पर्यटक सैमाची सोबीतकाय दोळ्यांनी पिवपाक येनात. कांय जाण मेळटा त्या मार्गान पोट भरपाकूय येतात. तातूंत नाड बुद्दीचेय आसतात. हाका मार, ताका लूट…. सदांच चालू आसा. बऱ्याच गोंयकारांनी घरांच्यो कुडी भाड्यान दिवपाचो, गेस्ट हावसाचो वेवसाय सुरू केला. मात थंय रावतात कोण हाची म्हायती तांकां आसताच अशें ना. तांचें वळखपत्र, आदारकार्ड, ते खंयच्यान आयल्यात… कोण चवकशी करीनात. थंय सीसीटीव्ही कॅमेरोय नासता. भाड्यान रावपी नेमकें कितें काम करता, येवपा – वचपाचो ताचो वेळ कितें? कोणाक कांय पडिल्लें ना. समाज जागृत रावत जाल्यार गुन्यांवाचें प्रमाण देवूं येता. चुकीचे वाटेर चलपी उजू मार्गार येवं येतात. मात ‘आमकां कित्याक जाय तें?’ हे वृत्तीक लागून गुन्यांव, स्वताची जीण इबाडप, स्वता वांगडा दुसऱ्यांकूय त्रासांत घालप….. हे प्रकार सरभोंवतणी दिसतात. पुलीस आनी नागरीक हांचे मदलो संवाद वाडप म्हत्वाचें. ते नदरेन पेडणेंचे बसकेंत दर शेनवारा 11 ते 12 मेरेन लोकांची गाराणी आयकून घेतले आनी तांच्यो समस्या सोडयतले. पुराय राज्यभर निदान 15 दिसांतल्यान एकदां हो उपक्रम जावंक जाय. कांय कडेन जाता आसतलो. मात, लोकांच्यो समस्या
आयकून त्यो सोडोवपाक पुलीस यंत्रणेन प्राधान्य दिवप गरजेचें. दर्या देग वाठारांनी, दर्या वेळांचेर साबार समस्या आसात. फक्त गुन्यांवां बाबतींतल्योच न्हय, तर कोयर, रस्ताद गोरवां, सुण्यांची समस्या सगल्यांक सतायता. सैमसुंदर गोंय बुरशें करपी ह्या दुखण्याचेर थळाव्या पंचायतींनी उपाय करूंक जाय. तांकां तशे न्यायालयान निर्देश दिल्यात. तरीय ‘अंधेरा कायम रहे’ धर्तेर हे उणाव अजून उरल्यात, गोंयांक बदनाम करीत.
पेडणेंच्या नागरिकांनी थंयच्या दर्या वेळांचेर चलपी शिंदळकी, घुंवळे वखदां आनी आवाजाच्या प्रदुशणाचेय प्रस्न मांडले. शिंदळकी धंद्यांत देशी, विदेशी बायलो आसात. हाचो कायमस्वरुपी बंदोबस्त करचो पडटलो. घुंवळे वखदांचो तर हुंवार आयलाच. दरदिसा कोण ना कोण तरी ह्या विखाचो पोटलो घेवन गिरायक सोदीत भोंवता. आवाजाचें प्रदुशण ही व्हडली समस्या. तातूंत कांय जाणांचे हितसंबंद घुस्पल्यात. गोंय हें पर्यटन राज्य, हांगां रातभर पार्टी ही जावपाकूच जाय, अशें थोड्यांचें मत. म्हणटकच पर्यटन मोसमांत फांतोड जाय मेरेन बोवाळ. येणावळीचे नदरेन पळयल्यार हरकत ना. मात आवाजाच्या प्रदुशणाचें कितें? म्हापश्यां पार्टी आसल्यार ताचो आवाज पणजे आयकूपाक येतलो, इतल्या व्हडल्यान पदां लायल्यार जाण्टे, दुयेंती, ल्हान भुरगीं, प्राणी, सुकणीं हांकां कितें भोगतलें हाचो विचार वेवसायिकांनी केन्ना केला? हे लोक थेट लोकप्रतिनिधी, पुलीस मुखेल्यांक फोन करून चेपण हाडटात असो आरोप पेडणेंचे बसकेंत जालो. सूज्ञ मनशांक चड सांगपाक नाका!!
गोंय गुन्यांव मुक्त करूंक पालव दिवपाचो उलो पुलिसांनी मारला. नागरिक फक्त खंय कितें घडटा तें सांगपाक शकतात. तें आडावपी भोव थोडे आसतले. उरिल्लें सगलें पुलिसूच करपाक शकतात. तुमकां कितें दिसता?
खिणाखिणाक ताज्यो घडणुको आनी तुमचे कडेन संबंदीत दरेक खबर मेळयात एका क्लिकाचेर! फेसबूक, ट्विटराचेर आमकां फॉलो करात आनी व्हाट्सएप सबस्क्रायब करपाक विसरूं नाकात.
