येवकार फिल्मांच्या फेस्ताक

भांगरभूंय | प्रतिनिधी

अंदूं क्यूआर कोड सुविधा आसा. चडांत चड आॅनलायन वेव्हार जातले. म्हणटकच प्रतिनिधींक कागाळीची संद मेळची ना, अशें धरून चलपाचें?

अांतरराष्ट्रीय भारतीय चित्रपट महोत्सव म्हणल्यार इफ्फी सुरू जालो 1952 त. देशांतलोच न्हय, तर आशियेंतलो हो सगल्यांत प्रतिश्ठेचो असो चित्रपट महोत्सव. 2004 त तो गोंयांत कायमचे वसणुकेक आयलो. पयलीं फक्त सिनेमा कडेन संबंदीत कलाकार, तंत्रज्ञ, पत्रकार आनी अर्थांत राजकी फुडारी हांचे पुरतोच तो मर्यादीत आशिल्लो. 24 जानेवारी 1952 दिसा मुंबय पयले इफ्फीचें उक्तावण प्रधानमंत्री पं. जवाहरलाल नेहरू हांणी केल्लें. तेन्ना चाळीस फिचर फिल्मां धरून सादारण देडशें कलाकृती दाखयिल्ल्यो. आयज हो आंकडो पाचश्यां वयर पावला. आमच्या गोंयां सारक्या संवसारीक नामनेच्या पर्यटन राज्यांत इफ्फीन पावल दवरलें आनी ताका खऱ्या अर्थान प्रसिद्धी मेळ्ळी. ग्लॅमरान तो पुराय न्हालो. इफ्फी आनी गोंयां खातीर आयज संवसाराच्या खांची कोनशांतल्या कलाकार, पत्रकार, सिनेमा रसिक येतात. देश- विदेशांतल्या बऱ्यांतले बरे सिनेमा पळयतात. हो भव्य सुवाळो फाल्यां आयताराच्यान हजारांनी रसिक आनी कलाकारांचे उपस्थितींत सुरू जाता.
अंदूंचो हो इफ्फी आयोजित करपांत पयलेच खेपे राष्ट्रीय चित्रपट उदरगत म्हामंडळ (एनएफडीसी) खांद मारतले. हाचे पयलीं तें काम चित्रपट महोत्सव संचालनालय (डीएफएफ) पळयतालें. ताका लागून हे खेपे इफ्फींत कितें तरी बदल दिसतलो, अशी आस्त प्रतिनिधींक आसा. तो दिसचो. दर खेपे साधन- सुविधा, चित्रपटांचें वेळापत्रक, तिकेटींचो घोळ…. अशा साबार कारणां वयल्यान प्रतिनिधी कागाळी करतात. आयोजक आनी तांचे मदीं वादूय जाल्यात. थेटरांत कदेलां परस चड प्रेक्षकांक सोडपाचे प्रकार तर दर खेपे जातात. अंदूं क्यूआर कोड सुविधा आसा. चडांत चड आॅनलायन वेव्हार जातले. म्हणटकच प्रतिनिधींक कागाळीची संद मेळची ना, अशें धरून चलपाचें? सगल्यांत म्हत्वाचें म्हणल्यार चित्रपटांचें वेळापत्रक. हांगा येतात, ते चडशे प्रतिनिधी फक्त आनी फक्त सिनेमा पळोवपाक येतात. तेन्ना खंयचो सिनेमा खंय, कितल्यांक आसा, तें प्रतिनिधींक आदले दीस कळपाक जाय. आयच्या म्हायती तंत्रज्ञानाच्या युगांत हें अशक्य न्हय. मात, सगल्यांकूच हें तंत्रज्ञान वापरूंक कळना. ताचोय विचार जावचो. इफ्फी हें सिनेमाचे फेस्त म्हणटकच तो खरें म्हणल्यार सिनेमा, ताचे रसिक, चित्रपटा कडेन संबंदीत व्यक्ती हांचे पुरतोच मर्यादीत उरपाक जाय. तिका जात्रेचें स्वरुप येवपाक जायना. ते खातीर हेर महोत्सव आसात. जाय जाल्यार दर म्हयन्यांक एकेक महोत्सव दवरचो, पूण ते सगले विशयां कडेन संबंदीत आसचे.
इफ्फीचो गोंयांक कितें फायदो जाला, जातलो हो विशय फाटलीं 15- 16 वर्सां सगलेच चाबडायतात. राज्याक नेमको कितें लाव जाला, तें प्रत्येकान थारावचें. हालींच चित्रपटाक लागता त्या सगल्या विभागांचें प्रशिक्षण कांय खाजगी संस्थां वरवीं दिवपाची घोशणा जाल्या. तांची फी सगल्याक परवडपा सारकी आसची. गोंयकारांच्या आंगांत मुळांतूच कलागुण आसात. गरज आसा ते विकसीत करपाची, तांकां दिशा दिवपाची. स्वताच्या बळग्याचेर फीचर फिल्म निर्माण केलें म्हूण अर्थीक फायदो जातलोच हाची खात्री ना. कारण गोंयांत तितलें मार्केट ना. स्वता वा सरकाराची मजत घेवन थोड्यांनी सिनेमा काडल्यात. पूण एकूणच हो बुडीत खात्याचो धंदो. मात म्हायतीपट, लघुपट, टिव्ही माळो, टिव्ही जायराती ह्या मळाचेर राष्ट्रीय पांवड्याचेर गोंयकारांक नांव जोडूं येता. फुडाराक हिंदी सिनेमांनी पसून वचूं येता. हाचे पयलीं जायत्या गोंयकारांनी हें करून दाखयलां. म्हणटकच आतांय यत्न केल्यार तें जातलें. इफ्फींतल्या सर्तींनी गोंयकारांनी बरी कामगिरी केल्या. तांचे कलेक राष्ट्रीय पांवड्याचेर वाव
मेळचो.
इफ्फीच्या निमतान हिंदी सिनेसृश्टीचे सध्याचे परिस्थितीचेरूय उजवाड पडपाक जाय. आदल्या तेंपार एका परस एक दर्जेदार हिंदी सिनेमा तयार जाताले. तांचो आंकडो हालींच्या कांय वर्सांनी आटला. कोरोनान दोन वर्सां खालीं, ही गजाल खरी. पूण हिंदीचे तुळेन आतां दक्षिणी सिनेमा मुखार वचपाक लागल्यात. कारण ताची हिंदी आवृत्तीय तयार जाता. हातूंत वायट कांय ना. तातूंत बरेच हिंदी सिनेकलाकार आतां ओटीटी कडेन वळ्ळ्यात. कारण थंय प्रेक्षक आनी पयसो दोनूय मेळटा. इफ्फी निमतान हिंदी कलाकारांनी हाचेर विचार करचो. कारण हिंदी ही सगल्यांक समजूपी भास आशिल्ल्यान हिंदी सिनेमा होच भारतीय सिनेमा अशी भायर प्रतिमा तयार जाल्या. तिका जागप हें हिंदी सिनेमा कडेन संबंदीत आशिल्ल्यांचें काम. आसूं.
फाल्यांच्यान सुरू जावपी सिनेमांचें हें फेस्त विघ्ना बगर येशस्वी जावं, हीच सदित्सा. इफ्फीक येवकार.