मनशांतलो देव…

भांगरभूंय | प्रतिनिधी

आमकां दिसता देवळांत, मशिदींत, इगर्जेंत आमी देवाक पळयतात.. पूण विश्व रचपी तो सगळे कडेन एकूच. तो वेगवेगळ्या सुवातेर, वेगवेगळ्या रुपांनी दिसलो तरी तो एक.. कारण देव एकूच, पूण रूपां खूब आसात.

म्हाका दिसता बरीं कर्तुबां करपी दरेक मनीस देवा सारको… देव… देव बऱ्या कर्तुबांत.. देव बऱ्या मनशांत.. दरेक ‘बऱ्या’, सकारात्मक गजालींत देव आसता.. देव म्हणल्यार शांती,आनंद आनी मोग.
जिवितांत आमी जायते निर्णय घेतात. कांय ल्हान, कांय व्हड. देव आमकां बरे निर्णय घेवपाक आनी समस्यांक तोंड दिवपाक मार्गदर्शन दिता. हो आतां मेरेनचो सगळ्यांत बरो मार्गदर्शक! कारण आदल्या काळांत कितें घडलां आनी फुडाराक कितें घडटलें तें फकत आमचो रचणारोच सांगूंक शकता. इतलेंच न्हय तर तो आमच्या जिविताचो दाता. देखून आमकां कितें बरें तें तो एकलोच जाणां.
‘देव’ खरें म्हणल्यार कितें.. आमकां जाणवता ती शक्त कितें…, देवाक दाखोवंक मेळटा काय, देव खंय मेळटा, आमच्या मनांत केन्ना केन्ना जायते प्रस्न उप्रासतात. जायत्या संतांनी म्हणलें देव चारचारांत आसा..आमकां दिसता देवळांत, मशिदींत, इगर्जेंत आमी देवाक पळयतात.. पूण विश्व रचपी तो सगळे कडेन एकूच. तो वेगवेगळ्या सुवातेर, वेगवेगळ्या रुपांनी दिसलो तरी तो एक. कारण देव एकूच, पूण रूपां खूब आसात. देखून देवाक जायत्या रुपांनी पळयतना ताची अवतार म्हूण उपासना करतात आनी खऱ्या देवाचो उपासना उरता, जो सगळ्या जिवांनी हाजीर आसता.
आधुनीक समाजांत नेटान बदल, वेवसाय-प्रधान जिणे पद्दत.. काळाच्या गरजे प्रमाण गती नेटान वाडपाक लागून … आनी पयशांचे फाटल्यान धांवतना लोकांची वेव्हारीक वृत्ती बदलत आसा.. वाडत आसा. हाका लागून जाण्ट्यांक चड करून दुय्यम पद दितात. स्वताच्या घरांत आलाशिरो घेवपाचीय समस्या निर्माण जाल्या जाका लागून ते जाण्टेपणांत तांका ‘ओल्डएज होमांत’ धाडाटात.
संयुक्त कुटूंब वेवस्थेंत तांकां अन्न, कपडे आनी आलाशिरो मेळपाची हमी आशिल्ली, पूण आतां तातूंतले जायते जाण स्वताचीं वेगळीं कुटुंबां तयार करतात.शॉवनिस्टीक संस्कृतायेचो वाडत वचपी प्रभावाक लागून जाण्ट्यांची समस्या आनीक जाल्या.आनी अशा वेळार जाण्ट्यांक आडखळ मानतात.. जाण्ट्या लोकां कडेन तांच्या वागणुकेंत खूब फरक आसता. पूण खरें सांगपाचें जाल्यार म्हाका सदांच खरपणान दिसता की आमकां मनशांत पयलीं देव पोळोवपाची गरज आसा..आमच्या घरांत टीव्ही, फ्रिज, संगणका खातीर सुवात आसा पूण आजो- आजी जाण्टेपणांत ओल्डएज होमांत वतात . तेन्ना ती परिस्थिती देखूल बदलपाक जाय. हें कित्याक घडटा तें आमच्या काळजांतल्यान सगल्यानी सोदचें अशें दिसता. सगळ्यांनी एकामेकांक इतली बरी वागणूक दिवची की जाण्टेपणान जाण्ट्यांक घरां भायर ओल्ड होमान वचपाची वेळ येवपाक जाय ना…
मनीसपण नांवाची गजाल आयज लेगीत फकत गांवगिऱ्या वाठारांनी जिवी आसा. मोग, स्नेह, एकामेकां कडेन आशिल्लो स्नेह हे सगळे आंग म्हाका शारा परस गांवगिऱ्या वाठारांत चड दिसतात. शारांतले सगळे फकत धांवतात. केन्ना केन्ना तो खंय आनी कितें धांवता तें कळना .
पयशांनी सगळें मेळूंक शकता अशी कल्पना घेवन मनीसपण मेळोवपाचो यत्न अपेशी थारता कारण मनीसपण ही विकत घेवपा सारकी वस्तू न्हय. आयज मनीस पयशे जोडपा खातीर मनीसपण विसरता. देखून म्हाका दिसता सगळ्यांत पयलीं मनीस जावपाक शिकप गरजेचें.
दर एका मनशांत एक देव आनी एक राक्षस लिपला. आर्विल्ल्या काळांत मनशांतल्या राक्षसाक पोसपा सारकें वातावरण आसता. अशे परिस्थितींत मनशांतलो देव जिवो दवरप म्हत्वाचें. देव मनशांत आसा, आमी तो सोदपाचो यत्न करचो. देव आमच्या आवय-बापाय, नात्यांतल्या आनी इश्टां मदीं पळोवंक जाय! मनशांतलो देव वळखुपाक जाय.
खरें म्हणल्यार देव जें आसा तें आमकां बळगें दिवपी एक शक्त. ताका लागून तुमचो आत्मविस्वास वाडटा. तातूंतल्यान हारपी मनशाक जिखपाची नवी आस्त मेळटा. नवी उर्जा दिवन जिवीत जगपाक शिकयता. अशी अद्भुत शक्त म्हळ्यार देव. ही शक्त अफाट आसा. तातूंत परिवर्तनाची शक्त आसा. दर एका मनशांत…!
मनशाच्या श्रमांत तो मेळपाक जाय. तो दुसऱ्या मनशाच्या आवाजांत मेळपाक जाय. गरिबांत दिसूं येता गिरेस्तांत आसूं येता सैमांत सोदून काडात. स्वता भितर सोदून काडात. तो नक्कीच मेळटलो कारण देव सगळेकडेन आसा. दर एका मनशांत एक बरो मनीस आसता.. आमच्यांतलें बरेंपण जिवें दवरल्यार मागीर सगळ्यांक कितलें बरें जियेवंक मेळटा. विचार करात.
देव म्हणल्यार बरेंपण, मनशांत आशिल्ली सकारात्मकताय. मनशांत देव आसा जो आमकां कोणाच्याय वा कोणाच्याय रुपांत आदाराचो हात दिता. फकत त्या वेळार तो वळखुपाची गरज आसा. मनशांतलो देव जागृत करून जियेवंक जाय. गरज पडल्यार मदतीचो हात वाडोवन. सकारात्मक विचारांनी.. गरज पडल्यार मदतीचो हात वाडोवन.

गौरी भालचंद्र
9422373926