भांगरभूंय | प्रतिनिधी
अामीं मनशां केन्ना आनी कशे कसले- कसले निर्णय घेत हें सांगपाक येवंचें नात. ह्या मनाक सुसेग असो आसना. आमचें मन जें सांगता तें आमीं करीत आसतात. आमचें मन खूब कितें सांगीत आसता. तुका कितें करुंक जाय तें कर म्हणटा. केन्ना केन्ना नाका तें करुं काय, नाका अशेंय तें चंचल कशें नाचत आसता. तुका व्हड कोण जावंक जाय जाल्यार तूं हें कर, नाजाल्यार तें कर. नाजाल्यार हांगा थंय कित्याक नाचता? एक खंयचोय मार्ग धर आनी कर सुरु. खरेंच जें तुका या मना पसून आवडटा तेंच कर. तो करता तेंय जाय आनि तें करता तेंय जाय. हें मन अशें आशेता कित्याक? कित्याक तर तुका तुजेर विस्वास ना न्हय? तुज्या मनाक निर्णय घेवंक कळना न्हय? मागीर तुजें मन हांगा थंय कित्याक धांवता वा धांवतलें तें सांग?
तू करता एक आनी जाता एक. मनान आशिल्लें एक आनी केलें एक. बरोबर आनी चुक दोनूय आमच्या मनांत येत आसता. आमच्या मनाक थारो आसना. आपलो निर्णय स्वता घेवंक कळना तेन्ना हें मन हांगा वचू कांय थंय वचूं अशें नाच करता- करता केन्नाय तांडव नाचूय करपाक लागता. आपलो स्वताचो मनीस तुका तापयता. तुका स्वता निर्णय घेवंक येना तर तूं फुडें कशें सरतलें? भियोवन, चिड्डून जगप कितलें योग्य? तुजें जगप कितें दुसरो थारायतलो? तुका जगप कशें तें कळूं नाका?
आमचे निर्णय घेतना खंयचो निर्णय योग्य आनी खंयचो अयोग्य हें ह्या मनाक रोखडेंच कळिल्लें जाल्यार? खूब बरें तेंच जातलें आशिल्लें. अशे कांय निर्णय घेवपाचो वेळ सगळ्यांचेर एकदां, दोनदां तरी येताच.
‘जशें कर्म तशें फळ’, ‘जशें मन तशें का’, ‘जशे विचार तशें आचार’, ‘जशे करतले तशें भरतले ‘, ‘जशे शिकतले तशेंच शिक्षण मेळटलें ‘ हे सगळें तुज्या निर्णयाचेर आसता. स्वताचें हित कित्यांत आसा हें जेन्ना स्वताक कळटलें तेन्ना घेवपी निर्णय हे सतमार्गी वचपीच आसतले. जर निर्णय चुकीचो आसत तर चुक भोगचीच पडटली. प्रस्न म्हज, हय काय ना?
एके चलयेक सांगले की बाय, कितें आसता की आपली अब्रू आपल्याक सांबांळपाक कळूंक जाय. आमीं चार चवगांत भोंवतना जशें वागतले तशेंच आमकां लोक पळयतले वा समजतले. आमीं आपलो मान, सन्मान हो आपल्या उलोंवण्या, चलण्याचेर आनी जे संगतींत मिसळटा ताचेर अवलंबून आसता. जशें आपूण वागतले तशेंच तें फळ मेळटा. हें सगलें सांगून, शिकोवन तें आयकत, ना आयकत आनी आपल्याक जाय तशेंच वागता आनी अशे संगतीत बसपाचो निर्णय घेता तर ते निर्णय चुकीचे आसतले. हे ताका खूब वेळ जालो काय कळटा. पूण तेन्ना सांवरूंक मेळटाच अशें ना.
जेन्ना आमचें काम बेगीन जावंचे म्हणून वाचिनासतना आमी सह्यो करतात, ती आमची मोटी चुक जावं शकता. परिणाम सामकार आयले काय ती चूक कळटा. कसलोय निर्णय घेवंचे पयलीं तो पडताळून घेवप ही आयची गरज. तरीय लोक फसतात. गडबड माल पडटा. थोडी घोव- बायलां झगडीं करतात. कसल्याय कारणां वयल्यान. मागीर ती वाडटा आनी खंयचे खंय पावता. फुडें घटस्फोट. त्या वेळार भुरगे- बाळांचें पड्डिले नासता. मागीर हें मन कितें भोगता तें, तो निर्णय घेवपीच सांगपाक शकतलो. चूक हीं आमच्या हातांतल्यान जावंची ना तर कोणां कडल्यांन जातली? पूण चुक अशी आसची न्हय की ते चुकीन सगलें उध्वस्त जातलें.
आमच्या भुरग्यांचेच पळयात न्हय. तांच्या मनांन एक आसता. तो म्हणटा आपुण दुसरेच कितें करता. आवय बापुय मात सांगता तूं हें करु नाका, तू हें कर. भुरगो मागीर आवय- बापुय सांगता तेंच क्षेत्र निवडता. मागीर ताच्या मनांत आसता तशें जायना.
मनीस विचार करता खरो, पूण कांय निर्णय तडकाफडकी घेता. तोच निर्णय पांयार कुराडीचो घाव घाल्ले वरीं आसता. निर्णय घेवंक विचार केलो म्हणून कांय वचना. कांय निर्णय खूब लांबणीर दवरपाचे नासतात. तेवुय चुकीचे थारूंक शकता. कळाव केलो ताचो पश्चात्ताप जाता. आपुण मना पसून निर्णय घेत जाल्यार करता ती जैताची बाजू आसता. ताचें फळ मेळटा. केन्ना गोड तर केन्ना कडू. निर्णय हो कोणाक दुख्ख दिवंक वा जाता तसो घेवचो न्हय. निर्णय स्वताचें लुकसाण जावचें न्हय अशेंच आसचे.
एके चुकीर हजार चुको करच्यो लागतात, हें सगल्यांक खबर आसता. मागीर निर्णय घेतना कित्याक चुकतात? चुको जावचे पयलीं लक्ष दिलें जाल्यार बरें आसा, नाजाल्यार मात तुज्या निर्णयान तूच फोंडांत पडलो, हें कळपाक कळाव लागना.
सोनाली सु. पेडणेंकार
9923046779
खिणाखिणाक ताज्यो घडणुको आनी तुमचे कडेन संबंदीत दरेक खबर मेळयात एका क्लिकाचेर! फेसबूक, ट्विटराचेर आमकां फॉलो करात आनी व्हाट्सएप सबस्क्रायब करपाक विसरूं नाकात.
