काक स्पर्श

भांगरभूंय | प्रतिनिधी

खंयचीय काळ्या रंगाची व्यक्ती दिसली काय तिका ‘कावळ्या सारखी काळी किट्ट’ अशें म्हणटात. कावळो जरी काळो आसलो, तो कोणाकुच आवडना तरी ताका हिंदू धर्मांत मानाचे स्थान आसा. प्रत्येक सणा- परबेक, धार्मिक कार्याक घरांत ते दीस शिजलेलें सगल्या पदार्थाचें एक जेवणाचे पान (काकोळ, वाडी) कावळ्याक घराच्या नळ्यार दवरता आनी ‘कावळेमामा’ अशे म्हणून काकोळेचेर उदक सोडटात. ही परंपरा आजुनूय घराघरांनी आसा. नळ्याचें घर नासले तर बंगलो, फ्लॅटाच्या टेरेसाचेर काकोळ दवरतात.
कावळ्यान आपल्या पानाक चोचीन स्पर्श केलो की आमी समजतात, आमच्या सर्गेस्त आनी आजी-आज्यांक, वाड-वडिलांक जेवण मेळ्ळें. आज एकविसाव्या शेंकड्यांत सुद्धा कोट्यांनी हिंदू लोकांचो विस्वास आसा. काकोळ दवरले शिवाय आनी ताका कावळ्यान चोंच मारले बगर घरातले कोणूच अन्न ग्रहण करीनात, हें तितलेंच खरें.
मेल्ल्या मनशाचें श्राद्ध, भरणीश्राद्ध, क्रियाकर्मांचो कावळो हो मुख्य वांटो. कावळ्यान अन्नाक चोंच लायली की केल्लें क्रियाकर्म सफल जाले, अशें जण एकलो मानता. आपले पुर्वज खुश जाले, तांची आपल्याचेर कृपादृष्टी आसा, अशें सगळ्यांचें ठाम मत जाता. तांचो आत्मविश्वास, मनोबल वाडटा. यदाकदाचित कावळ्यान अन्नाक चोंच मारपाक मात्सो उशीर केलो तर सगले कावळ्यांक ‘का का’ करून पाया पडतात. म्हणटात चुकले माकले तर आमका बालकांक माफ कर, अशें आपल्या पुर्वजाक गाऱ्हाणे घालतात.
दुसरें म्हणजे कावळो घराच्या पाश्टार आड्डूंक लागलो तर घरांतले लोक म्हणटात, आयज आमगेर सोयरे येता. हो तांचो अदमास खूब फावटी खरो थारता. सोयरे- धायरे तांच्या घरा येतात. निमणें म्हाका इतलेंच सांगीन दिसता की आमचे पुर्वज आनी कावळो हांचे कितें तरी लागीचें नातें आसा. हिन्दू धर्म सुद्धा सांगता की कावळो पुर्वजाच्या रुपान येवन अन्न ग्रहण करता. कावळो हो एक श्रेष्ठ पक्षी. ताचे बगर कसलेंच क्रियाकर्म सफल जायना.

सिद्धी तिळवे
7972535321