ल्हान लग्न, व्हडलें जिवीत !

भांगरभूंय | प्रतिनिधी

सरासरी कुटुंबाची अर्थीक स्थिती मर्यादीत आसता. फक्त समाजाक दाखोवपा खातीर लग्नांत चड खर्च करप आनी स्वताक त्रासांत घालप हें बुद्धीचें लक्षण न्हय.

भारतीय समाजांत लग्नाक समाजीक घडणुके परस खूब व्हडली गजाल मानतात. “लोक कितें म्हणटले?”, “तांचें आमचे परस बरें लग्न जाल्लें,” “आमचे प्रतिश्ठेक फावो अशें लग्न जावंक जाय” हे विचार आमच्या निर्णयांचेर प्रभाव घालतात. दुर्दैवान हे मानसिकतेंतल्यान भायर सरूंक मेळनाशिल्ल्यान लोक रीण घेवन लाखांनी रुपया उडोवंक लागतात. हें विलासीपण खिणाक समाधान दिता, पूण ताचें मोल फारीक करपाक जायतीं वर्सां लागतात. लग्न म्हळ्यार दोन व्यक्तीं मदल्या मोगाची, वचनबद्धताय आनी परस्पर समजुतीची सुरवात. फक्त दोन काळजां एकठांय येवप न्हय, तर दोन कुटुंबां, संस्कृताय आनी मुल्यां एकठांय येवपाचें प्रतीक. पूण आयच्या समाजांत खास करून शारांतल्या वाठारांनी लग्नाच्या नांवान आडखळ, दिखावटीपण, समाजीक सर्त वाडत आसा. ह्या कृत्रीम भव्यतेच्या सोदांत जायते जाण अर्थीक रिणांत पडटात आनी नव्या जिविताचे सुरवेक अर्थीक अडचणींत पडटात.
नव्यान लग्न जाल्लें जोडपें लग्नाक रीण घेता तेन्ना लग्नाचे सुरवेक अर्थीक अस्थिरतायेचीं बीं पेरतात. कामाचेर रिणां फारीक करपाचो दबाव, मानसीक ताण, जोडप्यां मदीं मतभेद, घरांतलें वातावरण इबाडत हें सगलें लग्नाचीं गोड यादीं कडू करतात. रीण घेवपाक लागून घर, शिक्षण, भुरग्यांचो खर्च, दुयेंस अशा म्हत्वाच्या फुडाराच्या गरजे खातीर पयशे उरनात. म्हणल्यार आदल्या काळांत एका दिसा केल्ली उपाट कामां जायतीं वर्सां फाटीं व्हरतात. सरासरी कुटुंबाची अर्थीक स्थिती मर्यादीत आसता. फक्त समाजाक दाखोवपा खातीर लग्नांत चड खर्च करप आनी स्वताक त्रासांत घालप हें बुद्धीचें लक्षण न्हय. लग्नाच्या खर्चाचेर नियंत्रण दवरप ही फक्त अर्थीक जापसालदारकी न्हय, तर नैतीक जापसालदारकी.
भव्य लग्न जाल्यार जिवीत सुखी जाता अशें न्हय. उरफाटें सादें लग्न आनी ताचे उपरांत बरी नियोजीत जिवीत दीर्घ काळांत सुखी आनी पूर्णतायेची चड शक्यताय आसता. एकठांय जिवीत जगपाची सुरवात दबाज्यान जातली, पूण ताचे फाटल्यान मोग, विस्वास आनी अर्थीक समजूत ना जाल्यार तो धमाका कांय दिसां भितर मरतलो आनी ताचे सुवातेर प्रस्न, कागाळी आनी ताण येतलो. एक बरो भागिदार आनी तांचे कडेन अर्थपूर्ण संवाद, एकामेकां कडेन समर्पण, आनी एकचार – हीं चड मोलादीक घटकां जीं म्हत्वाच्या तंबूंत मेळनात. सादेपणान लग्न जावप म्हणल्यार गरिबी वा उण्या दर्ज्याचो अर्थ न्हय. उरफाटें ती एक जबाबदार आनी खोलायेन निवड. जोडप्याच्या परिपक्वतेची ही लक्षण.
तुमी एकामेकांक कितले समजतात, तुमच्या एकामेकां कडेन कितलो एकचार आसा हें दिसपा वयल्यान न्हय, तर तुमच्या विचारांचेर थारता. आयज जायत्या सेलिब्रिटींनी सामके सादे पद्दतीन लग्न केलां. हाचे फाटली कल्पना म्हळ्यार लग्न ही वैयक्तीक गजाल, समाजाची अपेक्षा पुराय करपाची गजाल न्हय. जसो जसो काळ बदलता तसो तसो समाज बदलता. आयज जायत्या तरणाट्यांक आनी पालकांक सादेपणाचे म्हत्व येसस्वीपणान कळपाक लागलां. पर्यावरणाक अनुकूल, उण्या खर्चाचे आनी टिकावू लग्न सुवाळे आतां एक चळवळ जावपाक लागल्या.”Small wedding, big life” ‘ल्हान लग्न, व्हडलें जिवीत’ हें धोरण चड लोकप्रीय जावपाक लागलां. फक्त अर्थीक नदरेनच न्हय, तर समाजीक नदरेनय हें एक सकारात्मक पावल. कुटुंबांतल्या जाण्टे, ल्हान भुरगीं आनी लागींच्या नात्यांतल्या लोकां वांगडा खोशयेन मनयिल्लें सादें लग्न खऱ्या अर्थान याद उरपा सारकें.
लग्न हो जिणेंतलो एक दीस, पूण जिवीत हो आयुश्यभराचो प्रवास. रिणाच्या जुंवा पसून सुरू जाल्यार ती उर्जाहीन जाता. ताचे बदलाक, फुडारा खातीर तीच रक्कम घराक, वेवसायाक वा आपत्कालीन निधी खातीर गुंतवणूक डावन पेमेंट खातीर चड अर्थपूर्ण थारता. पालकांनीय भव्यतेचो आग्रह धरचे परस भुरग्यांच्या फुडारा खातीर अर्थीक स्थिरतायेक प्राधान्य दिवचें. समाजाच्या उतरांचो प्रभाव पडून फुडले पिळगेच्या खांद्यार रिणाचो भार घालप ही जापसालदारकी न्हय, तर अन्याय. सांस्कृतीक मुल्यां तिगोवन दवरतना तुमची अर्थीक वास्तवताय वळखप तितलेंच म्हत्वाचें. तुमच्या लग्नांत कितेंय खाशेलें करपाचें आसल्यार सकयल दिल्लीं पावलां उबारचीं.
ल्हान लोकांच्या पंगडा वांगडा, देवळांत वा कुटुंबाचे हाजिरेंत लग्न, जेवणा खातीर थळावें रुचीक आनी सादें मेनू. परंपरीक कपडे भाड्यान घेवप. सवाय पूण सोबीत रितीन सजवणींत बलुनां आनी फुलां वापरप. पयशे वाटावप आनी जोडप्या खातीर हनिमून निधी वा घरगुती आणिबाणी निधी तयार करप. दर एका लग्न जाल्ल्या जोडप्यान, खास करून तरणाटे पिळगेन अर्थीक नदरेन स्वतंत्र आसूंक जाय, विचारपूर्वक निर्णय घेवचे आनी समाजांत नवी देख दिवपाक जाय.
रीण घेनासतना सादें तरी सुखी लग्न करप शक्य आसा हें दाखयलें जाल्यार आमची फुडली पिळगी आमच्या पावलांचेर पावल दवरतली. लग्नाचे खरे मोल भांगर, मंडप, फटाके वा मेजवानी हांचे वरवीं थारायना; तो एकामेकां कडेन आशिल्लो मोग, वचनबद्धताय आनी जापसालदारकी हांचे वरवीं थारायतात. रीण घेवन भव्यताय मेळोवपाचो यत्न केल्यार खिणाक सूख मेळटा, पूण दीर्घकाळाची वेदना. देखून, तुमच्या लग्नाक केन्नाच रीण घेवचें न्हय. रिणां मुक्त सुरवात ही एक पूर्ण जिणेची बुन्याद. सादेपणांत सोबीतकाय आसता, आनी अर्थीक बुद्धींत खरो स्वाभिमान आसता.

सुदिन वि. कुर्डीकार.
8275425404