रामा कर प्रस्थान

भांगरभूंय | प्रतिनिधी

गीत रामायण – 10

चाप तो ओड रे, बाण तूं सोड रे…, विश्वामित्रांच्या सांगण्या प्रमाण श्रीरामान ताटिका राक्षिणीक मारली. त्या वेळार देव, गंधर्वांनी सर्गांतल्यान फुलां शिंवरलीं. श्रीराम, लक्ष्मणा सयत महर्षी विश्वामित्रांच्या सिद्धाश्रमांत आयले. यज्ञांत विघ्न हाडपी मारिच राक्षसाक श्रीरामान मानवास्त्र सोडून दर्यांत बुडयलो. आग्नेय अस्रान सुबाहूक मारलो. विश्वामित्राचो यज्ञ थारिल्ले प्रमाण पूर्ण जालो. 

ह्याच वेळार मिथीलाधिपती जनक राजाचो मोठो यत्न जावपाचो आसलो. सगळे आश्रम मुनिजन त्या यज्ञाक वचपाचे आसले. राम- लक्ष्मणानूय बी आपले वांगडा येवचे म्हूण ते आग्रो करपाक लागले. 

रामा कर प्रस्थान, पळोवया मिथिला नगर महान ।। धृ ।।

नगरा परसूय श्रेश्ठ तो नृप, नरेंद्र तो जनक नराधिप।

भूपनीन त्या नगरां मदीं मांडला यज्ञ महान ।।1।।

यज्ञ मंडपांत सुनाम, कार्मुक, उखलपी तो महादेव एक।

त्रिपुरासुराक मारला त्रिंबकान ह्याच धनुश्यान ।।2।।

शिवधनुश्य हें घरांत दवरता, पूजन जनक सदां तें  करता।

पूजनीयश्या धनुश्याक त्या तुलना ना रे जगांत।।3।।

नृपती देश देशीचे आयले, पळोवन धनुश्याक अजाप जाले।

ताका पळोवन उखलचें अशें ताच्या आयलें मनांत ।।4।।

देव, दैत्य, सूर, नर, किन्नर ते, कोणूच उखलूं शकना मात्तुय तें।

सरळपण त्या चापाचें कोणूच हालवं शकलो ना ।।5।।

कोण बेगीन ताका ओडटलो, दोरी ताका कोण बांदतलो।

सोडपी तातूंतल्यान बाण असो जल्माक येवंक ना ।।6।।

जल्मजात ते तुमी धनुर्धर, स्वता पळयात धनू तें सुंदर।

पळे राघवा तुज्या लक्ष्मणाक त्या जिज्ञासा महान ।।7।।

उत्साहान भायर सरले मुनिजन, सांगाताक चला तुमी दोगुय जण।

प्रवास आमी वांगडा केल्यार भाग्यवृक्ष फलवान ।।8।।

– उदयबुवा फडके (राष्ट्रीय कीर्तनकार) 

97642 43377