शेजारच्या भुरग्यांक पळय….

भांगरभूंय | प्रतिनिधी

कॉलेजींत फर्स्ट इयर बी. ए. शिकतालें. ताचे पयले परिक्षेचो रिझल्ट आयिल्लो. दिशाक परिक्षेंत खुबूच कमी गूण पडिल्ले. ताचो रिझल्ट पळोवन ताचीं आवय-बापूय रागार आशिल्लीं. ताच्या आवयन राग्गान ताका तापयत म्हणलें, “आगो, कॉलेजींतलें शिक्षण तुज्या खातीर न्ही. तुज्यान जावचे ना तें. लोक कॉलेजीक वतात म्हूण तूं वता? तुजी लायकी तरी आसा? तूं पाड पडिल्लें नशीब फुटकें आमच्या पदरांत पडलें. खंयच्या जल्मांत आमी पाप केल्लें तें ह्या जल्मांत तुजे असलें बोंडेर जल्माक आयलें.”
दिशाचे आवयचीं उतरां ताच्या मनाक घावें घालून गेलीं. आवयच्या उतरांक आनीक धार दिवपाक ताच्या बापायन ताका म्हणलें, “शेजारच्या भुरग्यांक पळय. काय बऱ्या मार्कांनी परिक्षा पास जाल्यांत. तांचे आवय-बापूय तकली वयर करून चलतात. लोकांचे लजे खातीर तुका फुडलें शिक्षण शिकपाक कॉलेजींत शिकपाक घातलें. म्हज्या फ्रँडाचीं सगळीं भुरगीं कॉलेजींत शिकतात म्हूण तुका घातलें. तांच्या भुरग्यांक पळय गो आनी तुका पळय. लज दिसता आमकां सांगपाक, तूं आमची चली म्हणून”.
आवय-बापायच्या उतरांनी दिशाचें मन खूब दुखावलें. दिशाक शिकपाक आवडटालें. पूण कशें शिकप हें कोणूच ताका सांगनाशिल्लो. उलट मनाक घायाळ करपी उतरांनी ताचीं कमीपणां ताका दाखोवन दितालीं.
दिशाच्या मनांत सदांच एक प्रस्न ताका सतयतालो. बाकीचीं भुरगीं अभ्यास करतात आनी परिक्षेंत बरे गूण मेळयतात. आपुणूय अभ्यास करता पूण परिक्षेंत आपल्याक चड गूण कित्याक मेळनात? आपूण खंय कमी पडटा? अभ्यास करप तरी कसो? दिशान देवा कडेन मागलें, “देवा म्हाका मार्ग दाखय. म्हजी मदत कर. शिक्षण शिकप तरी कशें? म्हाका समजता तशें, म्हाका समजून सांग देवा. म्हाका शिकपाक जाय. जिवितांत म्हजे नजरेंत म्हजें अस्तित्व म्हाका घडोवपाक जाय. पाव म्हाका देवा”. दिशान मना-काळजांतल्यान परमेश्वरा कडेन मदत मागली. हे गजालीक खूब दीस गेले. अशें म्हणटात, “भगवान के घर देर है, अंधेर नहीं.” तशेंच जालें.
दिशा ज्या महाविद्यालयांत शिकतालें, त्या महाविद्यालयांत एक दीस, एक व्याख्यान जालें. महाविद्यालयाच्या प्राचार्यान, विद्यार्थ्यांक शिक्षणाचेर मार्गदर्शन करपाक शिक्षणीक मळार योगदान दिल्लो एक अणभवी आनी जाणकार वक्तो आपयलो. महाविद्यालयांत जावपी हे कार्यावळीची म्हायती विद्यार्थ्यांक खूब दिसा पयलींच जाहीर केल्ली.
ज्या दिसा व्याख्यान जावपाचें आशिल्लें, तो दीस उजवाडलो. सगळे विद्यार्थी महाविद्यालयाच्या सभाघरांत जमलें. दिशा हें व्याख्यान आयकुपाक गेलें. महाविद्यालयाच्या प्राचार्यान विद्यार्थ्यांक वक्त्याची वळख करून दिली. वक्त्यान जमिल्ल्या सगळ्या विद्यार्थ्यांक एक प्रस्न विचारून आपलें उलोवप सुरू केलें. वक्त्यान विद्यार्थ्यांक विचारलें, “शिक्षण म्हणजे कितें? शिक्षण कशें शिकप? परिक्षा म्हणजे कितें?”
विद्यार्थ्यां कडल्यान कांय जाप येना म्हूण वक्त्यान उलोवपाक सुरवात केलीं, “आतां ज्या पांवड्यार तुमी शिक्षण घेवपाक पावल्यात, ह्या पांवड्यार आतां गरज आसा शिक्षणा कडेन नातें जुळोवपाचें. तुमचें आनी शिक्षणाचें नातें बळिश्ट करपाचें. आनी तें करपाकूच जाय कारण शिक्षणांतल्यान जें गिन्यान तुमी आतां आत्मसात करतलीं, तें गिन्यान सदांकाळ तुमचे वांगडा उरतलें. फुडारांत जंय तुमी नोकरी करतलीं, थंय तुमी आतां जें गिन्यान तुमी शिकतात, त्या गिन्यानाचो उपयोग तुमी करतलीं. आतां दर एक विशय तुमी शिकतात त्या दर एका विशया वांगडा तुमी चडांत चड दर्जेदार वेळ घालोवपाक जाय. आमी एका मनशां वांगडा जेन्ना चड गुणवत्तेन भरिल्लो वेळ पासार करतात तेन्ना त्या मनशां कडेन आमचें नातें जुळटा, त्या मनशाची आमकां चड वळख जाता, तो मनीस स्वभावान कसो, ताची मानसीकता, ताचे विचार आमकां कळपाक लागतात. शिक्षणाचे बाबतींत तशेंच आसता. जितलो वेळ तुमी एक धडो समजून घेवन शिकपाक दितली, तितलें त्या धड्यांतलें गिन्यान आत्मसात करपाक तुमी पावतलीं. शिक्षणा वांगडा तुमी तुमचें नातें कशें दवरलां, त्या विशयाक, विशयांतल्या त्या धड्याक तुमी कितलो समजून घेतलां, ताचीच परिक्षा आसता. शिक्षण समजून घेवपाक, त्या विशयांतल्या धडो शिकपाक प्रामाणीकपणान चडांत चड गुणवत्तापूर्ण वेळ (क्वाॅलिटी टायम) दिला आसत जाल्यार ताचें फळ तुमकां तुमचे परिक्षेचो रिझल्ट येतलो तेन्ना मेळटलें. चडांत चड वेळ शिक्षण समजून शिकपाक घालात. शिक्षण समजून घेवन आत्मसात करपाक, दर एका विशयांतलें गिन्यान समजून घेवपाक चडांत चड वेळ तो विशय, तो धडो समजून घेवपाक बरो वेळ दियात. ज्या दिसा जो धडो तुमी शिकतात, तेन्ना तुमचें सगळें लक्ष, त्या धड्यांतलें गिन्यान समजून घेवपाचेर आसूंक जाय. शिक्षणा वांगडा नातें जुळयात. हेंच शिक्षण समजून घेवन मेळयल्लें गिन्यान जिवीतभर तुमच्या वांगडा उरतलें.” शिक्षणा वांगडा गुणवत्ता पूर्ण असो वेळ अभ्यासाक जाय हो विचार आयकून, दिशाक अजाप जालें. हो विचार दिशाच्या मनाक पटलो, म्हूण ताका तो विचार आवडलो. दिशा हो विचार आयकून खोशी जालें.
दिशा इतलो तेंप शिक्षण कशें शिकप हाची जाप सोदतालें. ताका आयज ताच्या प्रस्नाची जाप मेळ्ळी. आपुणूय अभ्यास करता, पूण परिक्षेंत आपल्याक चड गूण कित्याक मेळनात? आपूण खंय कमी पडटा? अभ्यास आनी कसो करतात? आतां ताका समजलें, आपूण जेन्ना अभ्यास करपाक बसतालें, तेन्ना पाठ्य पुस्तकांतल्या फकत तीन-चार प्रस्नांच्यो जापो पाठ करतालें. पाठ्य पुस्तकांतल्या धड्यांत जें गिन्यान आसा तें समजून घेवपाक पाशिंयेंसान बरो वेळ दिनाशिल्लें. आयच्यान आपूण अभ्यास करतना दर एका विशयांत, दर एका धड्यांत, आसा तें गिन्यान समजून घेवन आत्मसात करपाक, आपूण लक्षपूर्वक वेळ दिवपाक लागलें. कारण आतां शिकतलें, तें शिक्षण, फुडारांत म्हाका नोकरी करतना त्याच गिन्यानाचो उपयोग करचोच पडटलो. आतां शिकपाक खूब विशय आसात. दर एक विशय गिन्यानाचे नदरेन खूब म्हत्वाचो आसा. दिशा आत्मविश्वासान असो विचार मनांत घट दवरून दर एका विशयांतलें गिन्यान समजून घेवन शिकलें.
शिक्षण शिकतना जेन्ना दिशा गिन्यान समजून घेवन शिकपाक लागलें, तेन्ना ताका शिक्षण खूब आवडपाक लागलें. हे आवडीन ताचें वाचन वाडलें. लायब्ररींतल्या खूबशा पुस्तकां कडेन ताची बरी इश्टागत जाली आनी फुडारांत ताका कोण जावपाक आवडटलें ताची जाप ताका मेळ्ळी. जरी दिशाक आतां समजलें शिक्षण म्हणजें कितें आनी तें कशें शिकप, पूण ताच्या आवय-बापायचे नदरेंत दिशा बोंडेर आशिल्लें. कारण परिक्षेंत ताका कमी गूण मेळिल्लें आनी दिशा वांगडच्या ताच्या आवय-बापायच्या, इश्टांच्या भुरग्यांक तशेंच शेजारच्या भुरग्यांक परिक्षेंत दिशा परस बरे गूण पडिल्ले. म्हूण दिशाचे आवयन ताका कॉलेज सोड आनी घरांतल्या कामांत लक्ष दिवपाक सांगलें. ताच्या बापायन थरयल्लें. दिशाचें फर्स्ट इयर बी. ए. कॉलेजींत शिकपाचें निमाणें वर्स आसतलें. ताच्या मुखार ताका शिकोवप ना. खरें म्हळ्यार दिशा बोंडेर नाशिल्लें. ताका शिकपाक जाय आशिल्लें. कशें शिकप ह्या प्रस्नाची जाप तें सोदतालें. खंय तरी आत्मविश्वासाची कमी ताचे भितर आशिल्ली. पूण आतां ताच्या मनांतल्या प्रस्नाक जाप मेळिल्ली आनी ताचो आत्मविश्वास वाडिल्लो. तें घरांतलीं कामा करून थकतालें पूण अभ्यास करपाचो सोडनाशिल्लें. दिशा जेन्ना अभ्यास करपाक बसतालें तेन्ना ताची आवय टीवी लावन बसताली आनी टीवीचो आवाज व्हडलो करतालीं. तें अभ्यास करता तें पळोवन बापूय व्हडल्या आवाजान म्हणटालो, “बोंडेराक कोणें सांगला शिक्षण?” पूण दिशा तोंडांतल्यान एक शब्द काडनाशिल्लें. अशे थोडे म्हयने ताका घरान अभ्यास करतना संघर्श करचो पडलो.
दिशाक अभ्यास‌ कसो करप हें समजतकच ताणें तसो अभ्यास केलो. ताका फर्स्ट इयर बी.ए.चे दुसरे परिक्षेंत 90 टक्के मेळ्ळें. दिशान खोशयेन घरा येवन आपल्या आवय-बापायक आपलो रिझल्ट दाखयलो. दिशाचो रिझल्ट पळोवन तांकां अजाप जालें. इतलीं वर्सां इतले बरे गूण ताका केन्नाच मेळूंक ना, तें आतां कशें मेळ्ळें? तांकां विश्वासूच बसना जालो. दिशा वांगडा ताच्या कॉलेजींत ताच्या वर्गांत, ताच्या बापायच्या इश्टाचीं भुरगीं तशेंच दिशाच्या शेजारचीं भुरगीं शिकतालीं. दिशाक परिक्षेंत 90 टक्के मेळ्ळे ही खबर सगळ्यांक कळ्ळी. दिशाच्या बापायच्या इश्टांनी, ताच्या बापायक म्हणलें, “तुजे चली शिक्षणांत बोंडेर म्हणटालो मरे? बोंडेराक परिक्षेंत 90 टक्के मेळटात हें आमी पयलेंच फावट पळयलां.” दिशाच्या शेजाऱ्यांनी, ताचे आवयक म्हणलें, “तुजे चली शिकूंक फाटीं म्हूण पिंरगतालीं मगे? शिकूंक फाटीं जाल्यार परिक्षेंत 90 टक्के कशे मेळ्ळे गे?” लोकांच्या प्रस्नाची जाप दिवपाक ताच्या आवय-बापाय कडेन शब्द नाशिल्लें. दिशाच्या बापायन कडक आवाजान दिशाच्या आवयक सांगलें, “म्हजे चली अभ्यास करतना तूं जर टीवी लावन बसत जाल्यार हांव टीवी फोडून उडयतलों. म्हजे चलयेक घरांतलीं कसलींच कामां करपाक तूं सांगची ना. तूं एक अनाडी, शिकूंक ना. म्हजे चलयेक शिकपाक आदार दी.”
दिशा मन‌ लावन अभ्यास करत रावलें. तें बी.ए. 95 टक्के मेळून पदवीधर जालें. मागीर ताणें आय.ए.एस. ऑफिसर जावपाची परिक्षा दिली. दिशा आय.ए.एस. ऑफिसर जावपाचे परिक्षेंत बरो रँक मेळून पास जालें. अशे तरेन दिशा आय.ए.एस. ऑफिसर जालें. दिशा बोंडेर नाशिल्लें. ताका गरज आशिल्ली फक्त मार्गदर्शनाची. योग्य वेळार ताका शिक्षण समजून शिकपाक मार्गदर्शन मेळ्ळें आनी ताणें आपलें अस्तित्व घडयलें.

श्रद्धा गरड
8669495781