भांगरभूंय | प्रतिनिधी
पिकिल्ल्या केसांक हारशान पळयतना, पडिल्ले दात मेजतना, थकिल्ले कुडीक पळयतना भुरगेपण याद येता. आवय -बापायच्या सांगाता घालयिल्ले ते म्होंवाळ खीण याद येता आनी आपसूकच ओंठ गुणगुणटात…
सकाळच्या मोव मोव भांगराच्या
किरणां सांगातान खेळत खेळत
दिमखुऱ्यांनी येता तें भुरगेपण.
भुरगेपण कोणाक नाका? सगळ्यांकूच ते आवडटा. जाय जायशें दिसता. पूण तें ल्हवू ल्हवू पावलां मारीत फुडें फुडें वचत रावता. त्या भुरगेपणांतल्यो यादीं जुवानपणात आनी म्हातारपणात फकत यादी जावन उरता. आवय- बापायचो सांगात आनी इश्टांच्या घोळक्यात दीस कशें फुर्र फुर्र करीत उडत वतात. ना जाती जाती धर्माच्यो वण्टीं.
ना गरीब श्रीमंतांचो भेदभाव. जाणा तें फकत इश्ट आनी हांव.
अशें हें भुरगेपण आवय बापायचे मायेचे सावळे पोंदांक पोरसांतल्या कळ्यांवरी ल्हवू ल्हवू फुलत वता. कोणांकय पळोवन हांसता अशें हें निश्पाप, निरागस भुरगेपण. खेळपाक हेंच जाय तेंच जाय अशें कांयच नासता. आसा तातूंन खूश आसता. बाॅल आसल्यार बाॅलांनी खेळप. बाॅल ना तर सादो सायकलीचो टायर लेगीत धुकलीत धुकलीत धांवतात. रित्या फस्काक सुत बांदुन इश्टां वांगडा फटीची नाटकुलीं करप. झोपाळो बसूंक ना जाल्यार कितें व्हडलेंशें? वडाच्या फांदयेवेल्यांन लोंबतल्या वालींक घट्ट धरुन ताचोच झोपाळो करप. आवयचो दोळो चुकोवन ल्हवू पावसान भिजप. सत्री आसतना पावसान भिजत घरा येवप. आवय मारुंक आयल्यार धांव मारप. केन्ना केन्ना चुकेक आवयन ख्यास्त केली जाल्यार राग धरिनासतना सगळें विसरून आवय म्हूण उलो मारप. आनी आवयन वेंगेंत घेवन घेतिल्लें उमें. मायेन भरिल्ले तिचे दोळें. तें भुरगेपणांतले दीस सुगंधीत परमळान भरिल्ले. सगळ्यांक जाय जायशें दिसतात.
गरीब जावं गिरेस्त सगळ्यांच्यो भुरगेपणांतल्यो त्यो यादीं म्होंवाळ काळजाच्या कपयेंत लिपून दवरिल्ल्यो आसतात. हें म्हजें ते म्हजें म्हणिनासतना अर्दें अर्दें करून खातना कितलींशींच खोशी जाताली. आंब्याच्या झाडार फातर मारून तोरां पाडप आनी तीं फातरार मारून फोडून तातूंन मीठ, मिरसांगेचो पिठो घालून रूच काडून काडून एकांमेकांक वांटून खावप. ते भुरगेपणांतले दीस. वय वाडटा तशें जबाबदारीचें वजे खांद्यार पडत वता. मनशाच्यो इत्सा वाडत वतात. शिक्षणाचें वजें, फुडें फुडें वचपाचीं सपनां आनी तीं पुराय करूंक पयशें जोडपाची सर्त लागता. संवसारांत पडून भुरग्यां-बाळांचीं सपनां रंगयता रंगयता केन्ना म्हातारो, म्हातारें जालें तें कळच ना. पिकिल्ल्या केसांक हारशान पळयतना, पडिल्ले दात मेजतना, थकिल्ले कुडीक पळयतना भुरगेपण याद येता. आवय -बापायच्या सांगाता घालयिल्ले ते म्होंवाळ खीण याद येता आनी आपसूकच ओंठ गुणगुणटात…
परतून भुरगें जायन दिसता
आवय तुजे हांडीर बसून
खुदू खुदू हासन दिसता
एक घांस काऊचो
एक घांस माऊचो
आयकता आयकता
पोटभर जेवीन दिसता
परतून भुरगें जायन दिसता…..
– शोभा फुलकार
7218524389
खिणाखिणाक ताज्यो घडणुको आनी तुमचे कडेन संबंदीत दरेक खबर मेळयात एका क्लिकाचेर! फेसबूक, ट्विटराचेर आमकां फॉलो करात आनी व्हाट्सएप सबस्क्रायब करपाक विसरूं नाकात.
