दांभीक वृत्तीच्या लोकां पासून सावध रावुया

भांगरभूंय | प्रतिनिधी

मनीस म्हणल्यार एक अफलातून रसायन. तो कितें येवजीत आनी कितें नवें हाडीत हाचो नेम ना. हालीं ताच्या विचारांनी सकारात्मक गजाली परस नकारात्मक गजालीच चड. धांव दाखयता एकी कडेन आनी पावता भलतेच कडेन. जो तो बळिश्ट जांवक सोदता. मागीर सगल्याचें कान पिळपाक मेकळो. संवसारभर आमकां मनशांचे आंगापांगान, रंगान, रूपान वेगवेगळे माॅडेल, विंगड संस्कृती पळोवंक मेळटात. पूण मनशाची संवेदनां, भावनां, वासनां, सुवार्थी वृत्ती मात एक सारकीच. सगल्यांच्या माथ्यार एकूच मळब. संवसारांत एकूच शाश्वत म्हण्टां ती माती, मळब आनी सत्य. सत्याक मरण ना. तरीपूण कांय लोक सत्या पोंदा मस्तूवपाकूच धन्यताय मानता. कांय बुद्धीमान मनीस कर्तृत्वान मळबाक गवसणी घालतात तर कांय जाण अबुद्धपणान जिणेंत माती खातात. दुसऱ्यांकय पिड्यार करतात. कांय मनीस दुसऱ्यांचीं फक्त कुतांच काडपाक जल्मल्लें आसतात. दुसऱ्यांनी कोणे कितें बरें केल्लें तांच्यांनी पळोवं नजो. सत्याक पांयां पोंदा घालून असत्याकच पोटलून धरप्यांचो आकडो दिसान दीस वाडत आसा. चडशा लोकांनी अर्धमूच आपणायला. आपलें खातात आनी दुसऱ्यांचेंय सुरवाडटा. सगल्यांचीच मनां हळवीं, संवेदनशील आसतात अशें ना. थोडें पाशाण काळजाचे. दुस्वासी. तांकां दुसऱ्यांक दुखूच दिवपाक आवडटा. मनीस शिकलो म्हूण सुशिक्षीत आसताच अशें ना. थोडे बेअकली आसतात. जे दुसऱ्यांचे सांगणेन वागतात आनी पांयार कुराड मारून घेतात. मनशान घमेंडीन वागपाक जायना. जाका अहंकार जालो तो सोंपलोच. तांकां प्रायश्चीत भोगचेंच पडटा. अहंकार म्हण्टां तो मनशाचो व्हडलो दुस्मान. घमेंडूच नाशाक कारणीभूत थारता. तेच बराबर मनशान दुसऱ्याक केन्नाच कमी समजूंक फावना. रावणान वानर सेनेक तुच्छ लेखली ताचो परिणाम कितें जालो हें आमकां खबर आसा.
केन्नाच आपणालीं गुपितां कोणाक सांगपाक जायनात. ह्या युगांत कोणाचेरूच विश्वास दवरूंक फावना. भले कितलोय लागींचो इश्ट आसूं वा घरचो आसू. अंधभक्त जावन कोणाचेरूच भरवंसो दवरचो न्हय. चडशें लोक कायलोळ्यो करपाक माहीर आसतात. तें ह्या बोटावेली थुकी त्या बोटार करतात, ते तुका कळूंक लेगीत दिना. आनी तूं तांचेर विश्वासता. तें तोंडार एक उलयतलें फाटल्यान तुजें धुंवतले. आपलें म्हणपीच लोक तुजो केंसान गळो कापतात तेन्ना मनशाक कळटा. दोळ्यांत दुकां आयले बगर तांची खारसाण कळना. मनीस एक दोनदां फटोवंक शकता. तोच फाॅर्मुला सदांच पचता अशें ना. तूं एक दोनदां कोणाकय मामा करीत, सदांच शक्य ना.
मनशान आपल्या वाद्याचो आसूंक फावना. हम करेसो कायदा. कांय जणांक आसता संवय. तें स्वताक व्हडलें जाणकार आनी फिलोजोफर समजतात. हें लोक बारीक सारीक लोकांक किंमत दिनात. हांचो मनीस पळोवन कारबार. तुजे कडल्यान कितें झडटा जाल्यार तूं म्हाका जाय. हे लोक सत्य मानपाकूच सोदिनात. बेगडीकूच भांगर म्हण्टात ताका कोण कितें करतलो? असल्या तसल्यांच्या लागी हें लोक रावनात. हांका मोठेच लोक जाय. सामान्य मनशान केंदेय व्हड कर्तुत्व गाजोंव तें तांकां दिसना. तेन्ना तांच्या दोळ्यांत फुल पडटा. तांच्या मनशांनी केल्ल्या फडतूस कामांक मात हे माथ्यार घेतात तेन्ना तकली सण्णं जाता. असले छक्के पंजे खेळपी लोक समाजांत चांटे पावलाक सांपडटात. हांका तांचे कडेन सर्त करपी वा तांचे बरोबरीन चलपी मनीस निखालस आवडनात. तें ताका थंयचे थंय चिड्डिटात, कुसयतात. असली हांची षडयंत्रा. असले लोक समाजाक घातक.
चडसो लोक सुवार्थी. आपलेंच चित्ता. समाजाचे कोणाकूच पडिल्लें ना. कोण अन्याया आड आवाज काडटा तो टार्गेट जाता. ताका लागून कोणूच मुखार सरना. जो तो आपलेच गुर्मेन. सगलेच इगो घेवन जगतात. नमळायेन वागपी कमी. चडशा लोकांक आलायतें खावपाची जाल्या संवय. तांकां कितेंय म्हण. मुळांत ते लजकाडे आसतात. स्वाभिमान बी कांय एक आसना. मनशाची वागणूक संकुचीत जायत आसा. तो दिसान दीस एकमुळोच जगूंक सोदता. आनी पयशेकार जावपाक सोदता. जागे घे. प्लाॅट घे. हांगा इन्वेस्ट कर ,थंय कर. रातदीस पयशां फाटल्यान. समाजा भितर भरसून जगपाचो थंयच उल्लो. कांय मनीस कित्याक जगतात तेंच कळना. तांकां तांचे जिणेंचें ध्येय धोरण बी काय नासता.
परिस्थिती प्रमाण मनशाची जीण घडटा अशें म्हण्टांत. पूण तिचेर मात करून जीण सुखी, समृद्ध करपाची तांक आमचे भितर आसता म्हणपाचे आमी विसरुनूच वतात आनी जिणेंत सांडटा. थोड्यांक मोठी पदां जाय. लोकांचीं कामां करूंक न्हय तर फकत मिरोवंक. प्रत्येक मनीस हो वेगळो. आचारान आनी विचारान. मनशां कणकणी आमकां वृत्ती- प्रवृती दिसतात. मनशान तटस्थपणान जिणेंचे ऑडीट करपाक जाय. जेणे करून समाजात वावुरतना खंय गैर वागलो, सारको वागलो. कितलें मनीस जोडलें, कितलें तोडलें. कितले संकल्प पुराय केले, कितले उरले, हांचो ताळमेळ जुळपाक जाय. कितें कमयले कितें व्हगडायलें हाचो हिशेब सारको जावंक जाय. जिणे संदर्भात प्रत्येकान खरायेन आत्मपरिक्षण करपाक जाय. म्हज्या जल्माचे साध्य कितें? म्हाका जीणेंत म्हजे खातीर, कुटुंबा खातीर आनी समाजा खातीर कितें करपाक जाय, हें हांवें आदीं निश्चीत करपाक जाय. तितली जिद्द, चिकाटी आनी प्रामाणिकपण आसल्यारूच तें शक्य आसा.
सुवार्थी लोक आपलोच फायदो पळयतात. बाकिचे मार भिस्क्यार व्हरून. हें असले लोक भोळ्या बाबड्यांचो फकत फायदो घेतात. पोकीं, फटकिरीं आश्वासनां दिवन तांचो टिश्यूपेपर कसो वापर करतात. आतां असल्या दांभिक लोकां पासून चार हात पयसूच रावया आनी जीण स्वाभिमानान जगूया.

काशिनाथ नायक
9158345844