हांसतें व्यक्तीमत्व : दो. विनय सुर्लकार

भांगरभूंय | प्रतिनिधी

आयतार आशिल्लो. 20 आॅगस्ट.  शाळेंतल्यान म्हाका एके शिक्षिकेचो फोन आयलो. आगो तुका खबर आसा आमचे सर गेले. आयकून म्हाका खरेंच दिसना. काळजांत सामकें कच्च जालें. 

दोतोर विनय सुर्लकार गेले? सामकें खळखळटें, हांसतें, खेळटें व्यक्तिमत्व. उमेदी, फकांडां मारपी, हांसतें तोंड, नाटककार, स्वता नाटक बसोवपी, तातूंत काम करपी…. कितल्याशाच गुणांनी नटिल्ले. दो. विनय सुर्लकार सर अनंतात विलीन जाले. खुब वायट दिसलें.

पणजेच्या नावजत्या पीपल्स स्कूलाचे ते धनी. शाळेंत कसलीय कार्यावळ आसू सगळ्यांत पयलीं येवन ते बसताले. तांची घरकान्न आनंदी हांचो तांकां सदांच तेंको आसतालो. तांच्या सांगातान ते स्कूलाक येताले. जाण्टेपणांतली भलायकी बरी नासतना पसून तांची स्कुलांत येवपाची उमेद पयलीं सारकीच आसताली.

आमच्या शाळेंत प्रायमरीची भुरगीं चवथ परब व्हडा दबाज्यान मनयतात. सरांक चवथीची उमेद इतली आसताली की सकाळीं फुडें उठून गणपतीची पूजा करूंक जाय म्हूण ते धांवून धांवून स्कुलांत येताले. येवन पयलीं तांणी म्हाका विचारप, नीलम, उकडीचे मोदक केल्यात मगो?

गणपतीची पूजा ते स्वता कितलोसो वेळ उबे रावन करताले, आरती म्हणटाले. आमी म्हणटालीं, सर बसात, न्ही खूब वेळ जालो पूण ते केन्नाच बसूंक ना. उमेद तांच्या तोंडारूच दिसताली. भुरग्यां वागडा नाचप, तांकां अपुरबायेन प्रस्न विचारप, तांचीं फकांडां करप, अशे हे सर पेशान दोतोर आसूनय भुरग्यां बरोबर रमताले. सगळ्या भुमिकांनी नटिल्ले आमचे सर सासणांक आमच्या काळजात उरतले. 

कोंकणी भास तांचे सामकी आवडीची. आमची मायभास मगो ती, अशे मोगान म्हणटाले. एकदां म्हाका याद जाता, शाळेंत भुरग्यांचो इंटरव्ह्यू चलताले. सर स्वताच ते घेताले. उमेदीन प्रस्न विचारप, फकांडां करप, चाॅकलेटी, खेळणी दिवप. एकदा म्हज्याच भुरग्यांचो तांणी इंटरव्ह्यू घेतलो आनी खूब दिसांनी भुरग्यांची नांवां भायर लायलीं. पूण म्हज्या भुरग्याचें नांव नाशिल्लें. थोड्या दिसांनी घरा कडें फोन आयलो, आपूण दोतोर विनय सुर्लकार उलयता. आमची गडबडीन चुक जाली आं. तांचें नांव घालपाक आमीं विसरलीं, अशें सांगलें. तांकां कसलोच गर्व, मोठेंपण नाशिल्लें. अशे देवमनीस दो. सुर्लकार सर. सगळ्यांचेर मोग करपी. आतां ह्या संवसारांत नात. तांच्या आत्म्याक शांती मेळूं, अशें देवा कडें मागणें.

नीलम प्रभू सिनारी

पणजी