भांगरभूंय | प्रतिनिधी
जिवन मरणाच्या खेळा मदीं फकत जें चलता तें या यंत्रयुगांत मुद्रित जाता, जायत आसता.जें जाता तें कांय प्रमाणात कळटा. पुण संकट टाळूं शकनात.
एक- एक खीण महत्वाचे आसतात . कोणाक खबर फुडल्या पावलार कितें बरयलें आसा. घटीत- अघटीत जें घडटा तें जिवन मरणाचे खेळ आसतात. फाटल्यांन उरता ते दुख्ख व्यक्त करपा बगर कितें करतले? भावपूर्ण श्रद्धांजलीच म्हणटात. आर्गाच दितात. स्वताचो जीव स्वता वांचोवप अशें म्हणटात.पूण तो प्रसंग, तो खीणूच असो येता की तांतूत शुद्धी बुद्धी ही अठ्याणव टक्के तरी चलना. भिरांत आनी देवाचे नाव, ईश्वर प्रार्थना हेच मनात घोळटा. तांतूनच आरड, घुंवळ येता.कोणाकुय कोणाक पळोवपाचो वेळच मेळना. दोन टक्के लोक कितें करतात तांका बहादूर, हुशार म्हणटात. त्या वेळार तांचे कुडींत कोण संचार करता तें तांकां लेगीत खबर नासता. कळच ना. ते आपल्या दोळ्यां सामकार जें दिसता तें करत वतात. कोणाक खबर कोणाचो सांगात वा आशिर्वाद तांका एक लाभ दिता. मागीर काय दुख्ख, ते हळहळ व्यक्त करीत मजतीचे हात हे तटस्थपणान धांवतात. पूण गेलें तें गेलें अशीच स्थिती जावन बसता. नियतीच्या खेळात जो जिखता तो जिखता.
ईश्वर प्रार्थना सूद कांय करू शकना. संकट हे धावून येत आसता. संकश्ट हें दैवी आसता. आमकां शक्य आसत तर टाळपाचे यत्न जायत आसतात. जिवाची पर्वा करी नासतना कित्येक जीव वांचोवपाचो वेळ आपल्याचेर येता तेन्ना हे यत्न अटळ आसतात तरी आमी थंय शुन्यच अशें दिसता. जर जिंखलो तर त्या मोठ्या संकटांतले मोठे कार्य आमच्या भाग्यातले आसता. तुझ्या नावांर जें बरयलां ते खीण तुजे आसतात. जे गेलें वा वतात तांच्या हातात ही तो वेळ आसता,नासता. त्या खिणाक धाडस आसूनूय तांकां तें करपाक येना.
जिवन मरणाच्या खेळा मदीं फकत जें चलता तें या यंत्रयुगांत मुद्रित जाता, जायत आसता.जें जाता तें कांय प्रमाणात कळटा. पुण संकट टाळूं शकनात. कित्याक ते खीण तशेच आसतात. ते खीण आमच्या हातांत नासतात घडये. कोण कोणाक आतांच हस्तादोंलन करुन गेलें आसतात, कोण वेंग मारून तर कोण शुभेत्सा दिवन गेलें आसतात. कोण त्या खिणा ऑनलायन युगांत त्या यंत्रार ध्वनीमुद्रण म्हणा वा चित्रफिती करीत आसता. तें हांगाच उरता. मनांतल्या गाभा-यात दुख्ख, कळा सोसच्यो पडटात. कांय भावशुन्य आसतात तर कांय स्वताक सावरतात. थातारतात.
नियतीच्या खेळांत मनीस शुन्यच आसता. सैमीक आसूं वा आपले कलाकृतींत… सगलें कितें खेळ आसतात. आमीं या पृथ्वीर ते खेळत आसतात. केन्ना मळबांत उड्डाण भरून ते खेळ चलतात. केन्ना उदकांत बी ते खेळ चलतात. ह्या खेळात जिंकयता आनी हरयता तो तोच… ताणेंच ते रचलेले खेळ आसतात.दैव वा दैवाफुडें आमीं कांयच करू शकनात असे ना. करता तांतूत ताची साथ ही त्या खीणाक महत्व दिता. आमी मागीर सांगतात की हां ते अशें जालें तें अशें जालें. जगले तर ते खेळ कशे घडले ते सत्य सांगू शकतात. तें कथीत केलें वता. पूण आपूण जे पळयले तें त्या मर्यादे पुरतेच आसता. त्याभायर जें आयकतात तें उबोंन आयले शब्द असतात. सत्य परिस्थिती जाणी पळयली ते खंय आसतात.जे आसतात तांची मानसीक स्थितीच नासता. कोणाक खबर ताणें त्या वेळार दोळ्यां मुखार कितें कितें पळयलें. कितें कितें विचार मनात हाडीले. तारवी जाणा ते दर्यातले खेळ . तोच जाना नदी,नाव आनी ताचे जिवन/ जिवीत. जसी तो विमान पायलट जाणा ताणें कितें पळयलें जें त्या वेळार त्या जाग्यार घडले ते . मनीस प्राणी ओ कोणी गेलो की बरेंच उलयता. ज्यो घडणुको घडतात त्यी घडॉन वतात. थंय कोण दोशी थारता?तर कोणूच ना.
मागीर कितें? जें गेले तें घडू नाका आशिल्लें. कोण आतांच संवसार पळयताले तर कोण त्या पायरे मेरेन पाविल्ले आसतात. तरीय नकळटां तांचे ते नगरींत तांकां आपयतात. जीव आतां आसा आतां ना. हळहळ व्यक्त करपा त्या फुडलें कांय ना. हे खेळ नियतीचे…अदभूत आसा…
अहमदाबाद गुजरात हांगा जाल्या विमान दुर्घटनेत मरण आयिल्ल्यांक म्हजी आर्गां…!
– सोनाली सु. पेडणेंकार
9923046779
खिणाखिणाक ताज्यो घडणुको आनी तुमचे कडेन संबंदीत दरेक खबर मेळयात एका क्लिकाचेर! फेसबूक, ट्विटराचेर आमकां फॉलो करात आनी व्हाट्सएप सबस्क्रायब करपाक विसरूं नाकात.
