उल्याक पावपी वजरीनास देवाचें ‘म्हातन’

भांगरभूंय | प्रतिनिधी

चोरू खाले उपरांत देवाक वर्सावळी प्रमाण सांगणें करतात. लोक आपल्या बऱ्या कामा खातीर मागणी करतात, आनी उपरांत घरा येतना नाल्लाचें वळें, फळां, चोरू, फुलां प्रसादाच्या स्वरुपांत घरा घेवन येतात.

गोंय आकारान ल्हान राज्य आसलें तरी गोंयांत सण-परबो,उत्सव व्हड उमेदीन मनयतात. पेडणें सावन काणकोण
मेरेन वेगळ्यावेगळ्या म्हालांत वेगळेवेगळे उत्सव, परबो व्हड उमेदीन आनी भक्तीभावान मनयतात. हालींच 12 म्हालांत वेगळेवेगळे पद्दतीन शिगमो मनयिल्लो पळोवंक मेळ्ळो. तोणयां मेळ, रोमटां मेळ, तालगडी, गडे उत्सव आनी हेर प्रकार पळोवपाक मेळ्ळे.
गांवगिऱ्या वाठारांतल्या शिगम्याक व्हड परंपरा आसा. तीच परंपरा आयज मेरेन सातत्यान गांवच्या लोकांनी तिगोवन दवरल्या. धोल ताश्यांचो आवाज सुमार 15 दीस पयलींच गांवांत आयकूंक येता. भुरग्यां सावन जाणट्यां मेरेन शिगम्याच्या दिसाची उमळशिकेन वाट पळयतात. नमी सावन हो शिगमो सुरू जाता. संवसार पाडव्यांच्या दुसरें दिसा विधीवत म्हातनान हो शिगमो सोंपतां. तोणया मेळ सोंपलें उपरांत गांवांत म्हातन उत्सव सुरू जाता. हो म्हातन उत्सव म्हणल्यार जाग्याच्या देवांक मान आनी चोरू शिजोवन वाडपाची परंपरा आसा.
काणकोणां काब दी राम वाठारांतलो जागृत देव वजरीनासाचें ‘म्हातन’ संवसार पाडव्याच्या दुसरें दिसा व्हड उमेदीन आनी भक्तीभावान मनयतात. राज्यभरांतले लोक ह्या म्हातनाक आपली उपस्थिती लायतात. काब दी राम ‘वजरे व्हाळ’ हे सुवातेर हें ‘म्हातन’ जाता. पुर्वजा सावन चलत आयिल्ली परंपरा गांवांतल्या लोकांनी तिगोवन दवरल्या. ह्या म्हातनाक व्हड म्हत्व आसा. शिगम्याची सांगता ह्या म्हातनांतल्यान जाता. हो एक शिगम्याचोच भाग.
वजरीनास देवाच्या म्हातना दिसा गांवचे लोक कामार सुटी घेतात. सकाळीं वजरी व्हाळ हे सुवातेर आपली पड, फुलां, तेल, आनी हेर धर्मीक विधीक लागपी सामान घेवन वतात. पुजारी धर्मीक विधी पुराय केले उपरांत व्हेल्ल्या तांदळांचो सय, गोड घालून चोरू करतात. फुलांच्यो माळो पुराय घुमटेक घालून देवाची घुमटी सजयतात. खास करून लोक ‘आबोल्यांचें सोर’ मुद्दाम देवाक दितात. ल्हान भुरग्यां सावन जाण्टे, दादले ह्या म्हातनांत वांटेकार जातात. बायलांय देवाक पांय पडपाक वतात.
धर्मीक विधी जाले उपरांत केल्लो चोरू देवाक नैवेद्य म्हूण दाखतात. उपरांत तो चोरू सगले आपआपल्या पानार घेवन ते सुवातेर बसून खातात. देवाचो प्रसाद म्हूण खास करून लोक घरा येतना आपल्या कुटुंबां खातीर हाडटात. चोरू खाले उपरांत देवाक वर्सावळी प्रमाण सांगणें करतात. लोक आपल्या बऱ्या कामा खातीर मागणी करतात, आनी उपरांत घरा येतना नाल्लाचें वळें, फळां, चोरू, फुलां प्रसादाच्या स्वरुपांत घरा घेवन येतात.
ह्या म्हातनाक व्हड म्हत्व आसा. सांगणी करून घेतिल्लीं कामां पुराय जातात. उपरांत भावीक वजरीनास देवाक केळिचो घड, दिवली मान म्हूण दितात. वेगळ्यावेगळ्या म्हालांतले भावीक श्रद्धेन ह्या वजरीनास देवाच्या म्हातनाक येतात. आपल्यो मागण्यो देवा मुखार दवरतात. साकार जाले उपरांत देवाक मान दितात. उल्याक पावपी वजरीनास देवाची वळख आनी श्रद्धा भाविकांच्या मनांत आशिल्ली दिसून येता.
गांवांतले लोक कामां निमतान जरी शारांत स्थलांतर जाल्ले आसले तरी दरेक धर्मीक कार्यावळी खातीर आपल्या गांवघरा येतात. दरेक सण-परबे वेळार व्हड उमेदीन ते वांटो घेतना दिसून येता.

उषा खु. झरांवकार
ushazaraunkar23@gmail.com