भांगरभूंय | प्रतिनिधी
नेमेची येतो पावसाळा अशें म्हणटात. आतां खरें म्हणल्यार नेमेची म्हणचे सुवातेर वर्सूयभर येता पावस म्हणचें पडटलें. पळयात न्हय, अंदूं वर्सा पुरो रे पावसा म्हणपाची वेळ आयली आनी पावस एकदांचो गेलो तेन्ना सूंऽ जालें. मात्शें शीं पडपाक सुरवात जाता म्हणल्यार परतून पावस हाजीर. कितें म्हणप आतां ह्या पावसाक? पयरूच एर्नाकुलम कोंकणी परिशदेचें संमेलन जालें. कोंकणी लोकांचो हुंवार एर्नाकुलमाक लोटलो. आनी पावसानूय थंय हुंवार हाडलो. लोक आयलो म्हणून पावसानूय येवंकूच जाय आसलें? आयलो ना जाल्यार कोण शिणपाचो? ना! तशे आमकां तरी कोण शिणटात म्हणा, आयलो कितें, ना कितें तरी आमी वताच ह्या संमेलनाक. आतां आमचें वेगळें आनी पावसाचें वेगळें. सद्याक पावसाचो वेपार कोल्ली कसो जाला. केन्नाय येता. येता तो येता सगलें बुडोवन उडयता. धिपरभर उदकांतल्यान वाट काडपाची परिस्थिती हाडटा.
तसो पावस पडटकूच मनाक एकेतरेची थाकाय मेळटा ती गजाल वेगळी. सगलें वातावरण कशें थंड जाता. आतां त्या थंड वातावरणांत रेल्वेंत बशिल्ले कडेन ह्या पावसाचेर आनी भरिल्ल्या उदकाचेर जायत्यो कविता तयार जाल्याच आसतल्यो. तशे आमचे लेखक, कवी सामके शिघ्र. शिघ्रकवी, शिघ्रकोपी हयतर आमकां सुचताय रोखडेंच आनी शिजताय रोखडेंच. तसोच आमचो रागूय सामको शिघ्र. नाकार राग म्हणटात तसो. रोखडेच तापतात आमी. मागीर रावपाची वेवस्था मात्शी गचाळ जावं वा पावसाच्या उदकांतल्यान चलचें पडूं आयलोच राग आमकां. तशी चूक पावसाचीच म्हणूंक जाय. पावसाक संमेलनाक कित्याक येवंक जाय आसलें, सांगात पळोवया.
परिशदेचें हें अधिवेशन दर वर्सा केन्ना परिशद तर केन्ना संमेलन म्हणून भरता तेन्ना आमच्याय मनाक पावसा वरीच हुंवार येता. तशीं हीं अधिवेशनां कोंकणीक वा कोंकणी मनशाक कितेंय बरकत हाडटा अशें ना. पूण आमी आसात हाची जाण येता. आमकां खबर आसता हे परिशदेन वा संमेलनांत आमचो खंयच आस्पाव आसचो ना, आमकां कोण विचारचोय ना आनी आमची तशी अपेक्षाय आसना. कारण सगले तरेचो थातोमातो हो अकादेमी अवार्डी वा व्हिआयपींचो जाता. हें जाणा जाल्ल्यान आमी कोणाचेर शिणूंक वचनात. आमी तशी अपेक्षा धरप हीच चूक. पूण अंदूंच्या संमेलनांत एक बरी गजाल पळोवंक मेळ्ळी. जायते ‘भुले बिसरे’ सत्तरी हुपिल्ले माचयेर दिसले. जाळवणदारांक जाणट्यांची याद जाली तें पळोवन मनाक एक खोशी मेळ्ळी. पूण ह्या ‘भुले बिसरे’नी जें कितें कर्तूब दाखयलें तें पळयल्यार मात हांकां विसरून गेल्लेच बरें अशें दिसलें. कोण पन्नास वर्सां फाटली कविता वाचतालो तर कोण आनी केन्नाची कथा वाचतालो. कोणाचीं उतरां शेंणटालीं तर कोण कितें सांगता तें कळच नासलें. कितलो तेंप त्याच तरणाटे आसतना रचिल्ल्या साहित्याचेर जगतले सायबांनो? ताचे उपरांत कांयच रचलें ना तुमी जाल्यार कसल्या हक्कान तुमी माचयेर चडले? ‘ना’ हांव आतां साहित्यांतल्यान रिटायर जालां अशें कित्याक सांगलें ना? तितलें तरी धाडस आसूंक जाय आसलें न्हय. पूण ना आमकां कदेल मेळ्ळ्यार आमी तें कशेंच सोडचे नात अशेंच न्हय?
जाळवणदार बाबडे कितें तरी बरें करूंक झगडटात, सगल्यांक आस्पावन घेवंक पळयतात आनी आमी मात नाका जाल्लेंच करून आमचेंच हांशें करून घेतात. मागीर खंयच्या तोंडान आमी शिणप तांकां? आमकां फक्त मायक मेळ्ळ्यार पुरो आनी कोणेय फोटू काडल्यार पुरो जालें आमचें समाधान. आपणें मुखार बशिल्ल्यांक कितें दिलें हाचो विचार कित्याक करूंक जाय? इतल्या पयसुल्ल्यान जे लोक आयल्यात ते तुमी पन्नास वर्सां फाटल्यान कितें रचिल्लें तें आयकूंक आयल्यात शें दिसता तुमकां? सगलें मुखार मुखार पावलां आनी आमी मात थंयच घुस्पून उरल्यात. तरी आमकां तोखणाय केल्ली जाय. नासल्यार शीण आसाच. नवे भुरगे कितें शिकतले आमचे कडसून काय? खरें म्हणल्यार आमीच नव्या भुरग्यां कडल्यान कितें तरी शिकूंक जाय काय दिसता.
पूण नवे कितेंय बरें करतले हाचेरूय पातयेवन रावंक जावचें ना. एका नाटककाराचेर सद्याक प्रस्नचिन्न उबें जालां. ताणें खंय कोणाचें तरी चोरून आपल्या नांवांर खपयलां. फक्त खपयलां न्हय तर पयलें इनाम जोडलां. जांणी नाटक केलें तांकां ह्या नाटककारान केल्ल्या वेगळ्या नाटकाची कल्पना कशी येवपाची? आतां तांचे बक्षीस काडून घेतलें जाल्यार तांणी घेतिल्ली मेहनत फुकट गेली ना? नाटककारान हाचो मात पूण विचार करूंक जाय आसलो. हें पळयतकूच नव्यांचेर तरी कसो विश्वास दवरपाचो? तशें परिशदेच्या माटवांत जांणी साहित्य वाचलें तांतल्या एकल्याची कथा अशीच हाचें ताचें पुंजावन तयार केल्ली म्हणपाचें कळटालें. लोक वाचतात रे सायबांनो. तांकां गृहीत धरूं नाकात. ना, सद्याक म्हजे कडेन कांयच तयार ना देखून हांव भाग घेना म्हणून सांगूक लजेवं नाकात रे.
म्हका दिसता संमेलनांनी धा जाणांक साहित्य सादर करूंक लावचे परस दोगां तिगांकूच सादर करूंक लावचें. तांकां इल्लो वेळ दिवचो आनी प्रेक्षकांक तांचे कडेन भासाभास करूंक मेळची. कवितेचें बरें आसा, एक वा दोन कविता वाचपाक सांगल्यार जाय तितले सहभागी जावं येतात. फक्त प्रेक्षकांच्या हातांत एक च्याये कोप दिल्यार पुरो. जयंत कायकिणीचें उलोवप मात खडेगांठ जालें. अशें उलोवप जाल्यार ताका कितलोय वेळ आयकुपाची सभाघराची तयारी आसतली हातूंत दुबाव ना. ह्या एकाच उलोवपान सामकें समाधान जालें आनी संमेलन सुंदर जाल्ले वरींच भासलें. एकाय राजकारणी मनशाचो सहभाग नाशिल्लें हें संमेलन बरेंच जालें. जाळवणदारांचें खूब खूब अभिनंदन करचेंच पडटलें.
अभयकुमार वेलींगकार
9423884687
खिणाखिणाक ताज्यो घडणुको आनी तुमचे कडेन संबंदीत दरेक खबर मेळयात एका क्लिकाचेर! फेसबूक, ट्विटराचेर आमकां फॉलो करात आनी व्हाट्सएप सबस्क्रायब करपाक विसरूं नाकात.
