केरळ जालें, आतां गोंय…

भांगरभूंय | प्रतिनिधी

संवसारांतली चडशी गरिबी हें वायट सरकार, लोकशायेचो उणाव, दुबळीं राज्यां आनी समाजांतलो अंतर्गत असंतोश अशा साबार कारणांक लागून तयार जाल्या. गुंतवणूकदार जाॅर्ज सोरोस हांचें हें वाक्य. काळ बदलता, तशी गरिबी, दळडीर उणें जायत वता. तातूंत सरकाराचें योगदान आसताच, पूण ताचे परस चड संबंदीत मनशाची जिद्द, आत्मविस्वास, मेहनत, शिस्त ताका वयर सरपाक मजत करता. अर्थांत चुकीच्या मार्गान गिरेस्त जाल्ले करोडांनी लोक संवसारांत आसात. चुकीच्यो वाटो माड्डून जमयिल्लें धन मनशाक शांती दिना, गुन्यांव, पापाची ख्यास्त ह्याच जल्मांत भोगची पडटा, खाल्लें पचना, अशी एक संकल्पना आसा. पूण ती सगल्यांकूच लागू जायना. सरभोंवतणी पळयल्यार हाची प्रचिती येतली. गरिबीक कोणूच जापसालदार आसूं, पूण ती त्रास, मनस्ताप दिता, हें तितलेंच खरें. म्हारगायेक, लागून मध्यमवर्गी लोकांकूय गरीब म्हणचें पडटलें, ताचेय परस गरीब आसात. मात केरळांतली अतिगरिबी (एक्स्ट्रीम पाॅवर्टी) आतां सोंपत आयल्या. 64 हजार कुटुंबां अतिगरिबींत रावतालीं. पूण 1 नोव्हेंबराक अतिगरिबी सोंपोवपी केरळ हें देशांतलें आनी दक्षीण आशियेंतलें पयलें राज्य थारतलें. संयुक्त राष्ट्रांच्या मतान, जांचे दिसपट्टें उत्पन्न 158 रुपया आसा, ते अतिगरीब. केरळ सरकारान जेवण, भलायकी आनी घर हांचो तातूंत आस्पाव करून ह्या लोकांचो पांवडो वयर काडला. समाजीक संस्थांनीय मजत केली. कोट्टायम जिल्हो सगल्यांत पयलीं गरिबी मुक्त जालो. मात, साबार येवजण्यांक लागून रीण वाडलां. कॅगान सरकाराचेर ते खातीर बडीय मारल्या. समाजीक उदरगतीचे (शिक्षण, भलायकी, राहणीमान) बाबतींत केरळ हेर राज्यां परस मुखार आसा. हांगाचो मल्टीडायमेन्शनल पाॅव्हर्टी इंडेक्स (एमपीआय) 0.55 टक्के आसा. कागदाचेर बळिश्ट दिसलें तरी राज्यांत अर्थीक असंतुळा आसा. तरीय केरळाची ही कामगिरी हेर राज्यांक उर्बा दिवपीच आसा.
केरळांत 1973- 74 वर्सा गरिबीचो दर 59.74 टक्के आशिल्लो. 2011- 12 त तो 11.3 चेर पावलो. पूण ही सामान्य गरिबी. केरळान आतां अतिगरिबीचें माप लावन काम चालू केलां. ती सध्या 0.55 टक्के आसा. 50, 401 कुटुंबां आतां अतिगरिबींतल्यान वयर सरल्यांत. केरळान जे उपाय केले, ते हेर राज्यांनीय करपाक जाय. मुख्य म्हणल्यार भायल्यान जे गरीब येतात, ताचो आंकडो देंवपाक जाय. पंचायत, पालिकांनी अतिगरीब कुटुंबां सोदपाक जाय. तांचे खातीर जेवण- खाण, भलायकी सुविधा, घरां, जमीन, उत्पन्नाचे स्रोत अश्यो येवजण्यो चालीक लावपाक जाय. नोकरी, आपरोजगार दिवंक जाय…. अर्थांत हे अतिगरिब त्या राज्याचे मूळ रहिवासी आसप गरजेचें. नाजाल्यार थळाव्या मदीं तिडक पातळूं येता. गोंयांत अतिगरीब आसात, तातूंत भायले लोक चड. तांचे खातीर सरकारान येवजण्यो चालीक लायल्यार असंतोश निर्माण जावं येता. न्हय जातलोच. ‘म्हजें घर’ ही येवजण ह्या भायल्या लोकां खातीरुच केल्या, अशें कांय जाणांक दिसपाक लागलां. म्हणटकच हांगाच्या ‘गोंयकारां’ची गरिबी सोंपोवपाक वेगळीं पावलां उबारचीं पडटलीं.
केरळांत 0.55 टक्के अतिगरीब आसात, तर गोंयांत हो आंकडो 0.84 टक्के. म्हणजे आमकांय केरळा वांगडा येवपाक मेळटा. तामिळनाडू 2.20, सिक्कीम 2.60, पंजाब 4.75, महाराष्ट्र 5.48, अस्तंत बंगालांत एमपीआय 8.60 टक्के आसा. गोंय चार वर्सां पयलीं 3.76 टक्क्यांचेर आशिल्लें. आतां आमी वयर सरल्यात. तशे नीज गोंयकार अतिगरिब गटांत आसत, अशें दिसना. गोंयांतलीय गरिबी ना जावची, पूण सवलती, येवजण्यो दिवन न्हय, तर नोकरी, वेवसायाची संद दिवन. पर्यटन राज्य जाल्ल्यान दरेका कुटुंबाची अर्थीक स्थिती सुदारप शक्य आसा.
गोंयांतलीय गरिबी ना जावची…..