भांगरभूंय | प्रतिनिधी
भारतीय समाजांत आवय-बापूय आनी भुरग्यांचो संबंद खूब भावनीक आनी लागींचो आसता. जल्मा सावन आवय-बापूय आयुश्यभर भुरग्यांच्या पर्जळीत फुडारा खातीर बरें शिक्षण, बरी नैतीकताय आनी अर्थीक स्थिरताय मेळचे हेतान कश्ट करून आपल्या जिवितांत एकठांय केल्ली सगली जोड आपल्या भुरग्यांच्या नांवार करतात हो निर्णय घेवपा फाटलो हेत बरो आसलो तरी पालकांचे फुडारा खातीर घाताचो थारूंक शकता. कारण नाण्याक दोन बाजू आसतात. जायत्या प्रसंगांनी जेन्ना पालक आपल्या भुरग्यांच्या नांवार मालमत्ता हस्तांतरीत केले उपरांत भुरगीं तांचे कडेन म्हरवतीन वागनात केन्ना केन्ना जाण्ट्या आवय-बापायक आडनदर करतात, घरांतल्यान भायर लेगीत काडटात. मालमत्ता मेळ्ळे उपरांत भुरगीं आवय-बापायची जतनाय घेवपाची जापसालदारकी विसरतात. हस्तांतरीत केल्ली मालमत्ता कायदेशीर रितीन तांचीच आसता.
अशे परिस्थितींत कसलोय वाद निर्माण जाल्यार पालकांक कायदेशीर हक्क आसना तेन्ना पूत म्हणून तो आपली जतनाय घेतलो हो आंतरीक मनांतलो समज फटीचो थारलो जाल्यार जाण्टयां पालकां कडेन संरक्षणा खातीर दुसरो पर्याय आसना. केन्ना केन्नाय कांय भुरगीं आवय-बापायच्या भावनेचो फायदो घेवन तांकां फुसलावन तांची मालमत्ता स्वताच्या नांवार करुन घेतात. उपरांत अश्या भुरग्यांची वागणूक बदलता. संवाद उणो जाता, आदराची भावना ना जाता म्हातारपणांत भुरग्यां कडसून सुखाची अपेक्षा धरपी आवय-बापूय मानसीक नदरेन थकतात. पालकांनी सगली संपत्ती एका भुरग्याच्या नांवान सोडली जाल्यार हेर भावंडां मदीं मत्सर आनी मतभेद निर्माण जावंक शकता. हाका लागून कुटुंबांत दरी निर्माण जाता, आनी कुटुंबाच्या एकचारांत चीर पडटा. मालमत्तेचें चुकीचें वांटप जाल्ल्यान कायदेशीर वादय निर्माण जातात.वैजकी गरजो, भलायकी सुविधा, दीसपट्टो खर्च आदीं खातीर जाण्टेपणांत अर्थीक स्थिरताय गरजेची आसता.
संपत्ती पुरायपणान भुरग्यांच्या नांवार हस्तांतरीत जाल्यार पालकांचें अर्थीक स्वातंत्र्य सोंपता. केन्ना केन्नाय भुरगीं पालकांचो खर्च करपाक आडखळटात, जाका लागून पालकांक अर्थीक त्रास सोंसचो पडटा तांकां न्यायालयांत वच्चें पडटा. ‘पालक आनी ज्येश्ठ नागरिकांची देखरेख आनी कल्याण कायदो 2007’ खाला पालकांक कांय हक्क दिल्ले आसले तरी कायदेशीर प्रक्रिया वेळ घेवपी आनी खर्चीक आसा. आवय-बापायन आयुश्यभर कश्ट करून एकठांय केल्ली जोड अणभव आनी धीर धरून ती मेळयतात. पूण तीच संपत्ती सहजपणान भुरग्यांक मेळ्ळ्यार तांकां ताचो वालोर कळना. हाका लागून पालकांच्या यत्नांचें मोल शुन्य जाता.
स्वताच्या घरांत रावपाचो अधिकार, निर्णय घेवपाचें स्वातंत्र्य, स्वाभिमानान जगप हे दरेका ज्येश्ठ नागरिकाचे मुळावे हक्क. भुरग्यांच्या नांवान मालमत्ता दिल्यार तांचो आवाज वाडटा. पालकांचो सल्लो लक्षांत घेनात, आनी घरांत तांकां ‘परकी ’अशें दिसूंक लागता. पालकांनी आपल्या जिवितांत वसीयत तयार करची, तातूंत तांच्या मरणा उपरांत तांची मालमत्ता कशी वांटची तें स्पश्टपणान नमूद करचें मालमत्ता भुरग्याच्या नांवान दिवपाची आसल्यार उपभोग हक्क ( life intrest ‘आयुश्य व्याज’) पालकांनी मरसर स्वता कडेन तिगोवन दवरचो, जाका लागून पालकांक पुराय हक्क मेळटले.
कायदेशीर सल्लागारांच्या आदारान भुरग्यांक आवय-बापायची जतनाय घेवपाचें बंधनकारक अशा अटींचो करार करूं येता. भुरग्यांचे वागणुकेचेर आदारून योग्य निर्णय घेवन ही मालमत्ता टप्प्याटप्प्यान हस्तांतरीत करची. मालमत्तेचें हस्तांतरण पुराय विचार करून, कायदेशीर सल्ल्या उपरांत आनी कसलोच भावनीक आसक्ती नासतना करचें. आवय-बापायन आपल्या भुरग्यां खातीर संपत्ती निर्माण करप सभावीक. पूण ती खंयच्या पिरायेचेर हस्तांतरीत जाता, खंयच्या अटींचेर आनी खंयच्या पद्दतीन जाता हें खूब जतनायेन थारावचें पडटा.
भावनीक निर्णयांचे परिणाम खूब त्रासदायक जावंक शकतात. पिराय वाडत वचत आपलें अर्थीक स्वातंत्र्य, आत्मसम्मान आनी सुरक्षीतताय तिगोवन दवरप ही दर एका ज्येश्ठ नागरिकाची गरज आनी जापसालदारकी अशें म्हजें मत.
सुदिन वि. कुर्डीकार.
8275425404
खिणाखिणाक ताज्यो घडणुको आनी तुमचे कडेन संबंदीत दरेक खबर मेळयात एका क्लिकाचेर! फेसबूक, ट्विटराचेर आमकां फॉलो करात आनी व्हाट्सएप सबस्क्रायब करपाक विसरूं नाकात.
