बरें मार्गदर्शन दिवपी होच गुरू

भांगरभूंय | प्रतिनिधी

गुरू पुनवेच्या निमतान भुरग्यांनी आवय-बापायचे सेवेक, तांचे आज्ञेक आनी तांणी सांगिल्ल्या कामाक पयलीं प्राधान्य दिवन गुरू शिश्याच्या नात्याचो सांबाळ सगल्यांनीच करूंक जाय.

पुर्विल्ल्या काळा सावन गुरुचे यादी खातीर आषाढ म्हयन्यांतली पुनव मनोवपाची परंपरा फाटल्या पांच हजार वर्सां पयलींची आसा. ताका लागून भारतांत गुरू पुनवेक आगळें वेगळें म्हत्व आशिल्ल्याचें दिसून येता. गुरू पुनवेच्या निमतान सगल्यांनीच गुरू ह्या उतराचो आदर करप गरजेचें आसा. कारण ‘गुरू बगर ज्ञान ना’ ही म्हण खरी आसा. गुरू पुनवेचे म्हत्व समजून बरे विचार आचरणांत हाडूंक जाय. गुरुचे म्हत्व म्हणल्यार जांचे पसून आमकां बरे तरेची चालना, गूण, शिक्षण, प्रशिक्षण, मार्गदर्शन, प्रेम, आपुलकी, प्रेरणा, संस्कार ह्या सारक्या बऱ्या गजालींचे जो मनीस बरें आनी म्हत्वपूर्ण मार्गदर्शन करता तोच आपलो गुरू समजूंक जाय. आवय-बापूय हे गुरू ह्या परिभाशे परसय खूब व्हड आसात. जो मेरेन सूर्य, चंद्र, आकाश, पाताळ आसा तो मेरेन आवय-बापायचो मान गुरू परसूय व्हड आसा आनी उरतलो हातूंत दुमत ना. कारण आवय-बापाय मुखार सगलेच नतमस्तक जातात आनी जावंकूच जाय. जे तरेन पुराय सृश्ट धरतरी माते सामकार नतमस्तक जाता. आवय मायेचें पांगरूण घालून भुरग्यांक ल्हानाची व्हड करता जाल्यार बापूय पुराय कुटुंबाची ढाल जावन कुटुंबाचें रक्षण करपाचें काम करीत आसात.
म्हणल्यार ह्या जगांत जो आमचो सांबाळ करता तो आपलो सगल्यांत व्हड गुरू. बापायचें नातें कितलें व्हड आसा हें आमी समजूंक शकता. तेच प्रमाण आमी सदांच पळयतात की आवय-बापूय हांचो अपमान कोणूच सहन करिनात आनी करचेय नात. अशे परिस्थितींत चलो-चली तुटून पडटात. हातूंत खरें गुरू-शिश्याचें नातें दिसून येता. म्हणल्यारच सगल्यांत व्हड गुरू-शिश्याचें नातें म्हणल्यार आवय-बापूय. हातूंत व्हड वांटो म्हणल्यार आवय-बापायचें भुरग्यां वेले संस्कार आनी मार्गदर्शन. हातूंतल्यान गुरू-शिश्याचो जल्म जालो. आवय गुरुची भुमिका बजावन रुखाचे व्हड सावळीत भुरग्यांचो सांबाळ करता उपरांत बापूय ह्याच रुखाचो राखणदार जावन कुटुंबाचो सांबाळ आनी राखण करता. मनशाचे जिणेंत खुबशी चडटी-देंवती येता, कांय समस्याय येतात, सूख दुख्खाच्यो घडणुको घडत आसतात. हे खातीर वेगळ्या वेगळ्या मार्गदर्शना खातीर दरेकाक गुरुची गरज आसता. कारण गुरू बगर पुराय मार्ग अर्दकुटो आसता. आमी शिक्षणाच्या मळार जेन्ना पांय दवरतात तेन्ना शिक्षक आमचो गुरू आसता. कारण फुडल्या आयुश्याचे खरे मार्गदर्शन आमकां शिक्षकां पसून मेळत आसता. आमकां शाळेंत पयल्या सोंपणा सावन निमाण्या सोंपणा मेरेन शिक्षक होच आमचो गुरू आसता. कारण तांचे पसूनच आमकां बुद्धीमत्तेचो आनी फुडल्या वाटचालीचो मार्ग मेकळो जाता आनी आमकां फुडली दिशा आनी मार्ग दिसून येतात.
तेच प्रमाण खेळां मळार पदार्पण करतना गुरुची सामकी गरज आसता. कारण पुराय खेळां मळाचो फुडार गुरू विद्येचेर निंबून आसता. ताका लागून आमी खेळां मळार सदांच पळयतात की कुशळटाय, बरो खेळगडो, कर्तबगारी आनी पराक्रमी खेळगडे तयार करतना गुरू, शिश्याची पुराय कसवटी लावन आपली शक्त झोकून दितात. तेन्नाच पीटी उषा, कपील देव, सचीन तेंडुलकार, दारासिंग, खली, मिल्खासिंग, मेजर ध्यानचंद, निरज चोपडा अशे खुबशे नामनेचे आनी व्हड खेळगडे गुरूक लागूनच तयार जाले आनी जायत आसात. गुरूचे परिक्षेंत जो पास जाता तीच शिश्यां कडल्यान गुरू दक्षिणा आसता. आमी महाभारतांत, रामायणांत गुरू शिश्याचे नातें कितें आसता तें आमी पळयलां. व्दापारयूग, सत्ययूग, कलयूग वा आनीक कसलेंय यूग आसूं गुरू बगर फुडलो मार्ग काडप कठीण आसता. हे खातीर गुरूची गरज आसप गरजेचें आसता.
राजकी मळाचो विचार करीत जाल्यार हातूंतय आमकां गुरू शिश्याचें नातें दिसून येता. हातूंतल्यान राजकी फुडारी तयार जातात. आमी पारतंत्र्यांत आसतना स्वातंत्र्याचो लढो जिखपा खातीर क्रांतिकारकांनी आपल्या गुरुच्या मार्गदर्शना खाला स्वातंत्र्याचो लढो उबारलो. ताका लागूनच आयज आमी स्वतंत्र भारतांत रावन मेकळो स्वास घेवंक शकतात. कारण क्रांतिकारकांक गुरुचें योग्य तरेन मार्गदर्शन मेळ्ळें ताकाच लागून क्रांतिकारक शिश्यांनी भारताक स्वातंत्र्य मेळोवन दिलें. ते खातीर गुरू बगर खंयचेंच काम जावप शक्य ना. हे खातीर खंयचेंय मळ आसूं अणभव, ज्ञान, म्हायती मेळोवपा खातीर गुरुची तितलीच गरज आसता.
तेच प्रमाण आमी पुजा करतात तेन्ना हाचें मुखेल कारण म्हणल्यार एकाग्रताय निर्माण जावची. आमचें काम वेवस्थीत जावचें हे खातीर देव-देवतांची पुजा करतात. कारण आमी केल्ल्या कार्याक येस मेळचें. भारत भुंयेंत गौतम बुद्ध, ऋषीमुनी, त्यागी, साधुसंत, व्हड महात्मे जावन गेले. तांच्याच पावलार पावल दवरून योगा आनी व्यायामाचे मजतीन आमी आमची कूड घटमूट आनी निरोगी दवरपा खातीर यत्न करीत आसतात. ताका लागून आयज भारताक योगाचे बाबतींत विश्व गुरू म्हणून संबोधतात. तशेंच भारताक विश्व शांतीचो गुरू लेगीत म्हणटात. कारण आयज शांतीपूर्ण देश म्हणल्यार भारताची जगांत नामना आसा. म्हणल्यार आयज भारत विश्व शांतीचो गुरू आशिल्ल्याचें दिसून येता. ह्या पुराय घडणुकांचें मुखेल कारण म्हणल्यार भारतीय संस्कृती, परंपरा, पुराय धर्माची जोपासना हाका लागूनच भारताक विश्व गुरू म्हणटात.
गुरू पुनवेच्या निमतान भुरग्यांनी आवय-बापायचे सेवेक, तांचे आज्ञेक आनी तांणी सांगिल्ल्या कामाक पयलीं प्राधान्य दिवन गुरू शिश्याच्या नात्याचो सांबाळ सगल्यांनीच करूंक जाय. आतांय भारतांत गुरू शिश्याचें नातें घटमूट आसा आनी तिगून आसा हाचें मुखेल कारण म्हणल्यार भारतीय संस्कृती, भारतांतले खूबशे धर्म, जाती हांचो एकवट हाकाच लागून आमकां गुरू शिश्याचें नातें आनीक घटमूट आशिल्ल्याचें दिसून येता. शिश्यांनी एक गजाल लक्षांत दवरूंक जाय ती म्हणल्यार जांचे पसून आमी प्रेरणा घेता, ताची अवहेलना खंयच जावची ना हाची जतनाय सगल्यांनीच घेवंक जाय. हातूंतच शिश्यांची महानता दिसून येतली.
गुरू पुनवे निमतान एकूच सांगूंक सोदतां, परिवारा परस श्रेश्ठ कोणूच ना. बापाय परस श्रेश्ठ सल्लागार ना, आवय परस श्रेश्ठ संवसार ना, भावा परस श्रेश्ठ भागिदार ना, भयणी परस श्रेश्ठ शुभचिंतक ना, इश्टा बगर आयुश्य ना हातूंत आमकां गुरुची गोडसाण कितली व्हड आसा तें स्पश्टपणान दिसून येता. गुरू पुनवेचीं तुमकां परबीं.

रमेश कृष्णराव लांजेवार
9921690779