स्वास्थ म्हत्वाचें पयशे न्हय!

भांगरभूंय | प्रतिनिधी

आयज मनीस सुवार्थी, संकुचीत जाल्लो आसा, तेन्ना मनीस खूब कश्ट करतालो, दगदग काडटालो पूण आनंदान जगतालो. आयज मनशाक सगळें आयतें मेळपाक लागलें आनी मनशाक मद जालो.

आयजच्या धांवपळीच्या आनी यांत्रिणीकरणाच्या आधुनीक युगांत (कलीयुगांत) आयचो मनीस म्हणल्यार संवेदनशुन्य एक मशीनूच. कांय जणांची अजून मशिनां जावनात तें मनशांत आसात. तांकां समाजीक भानूय आसात, जांकां लागून धर्तरेर मनीसपण शाबूत उरलां. तांकां लागूनूच हो संवसार चलता. जांची मशिनां जाल्यांत तें दुसऱ्यांच्या इशाऱ्याचेर चलतात. मशिनाक संवेदनां आसनात, आनी म्हणून जण एकल्यान आयचे घडयेक तरी कोणेंच कोणा कडल्यान कसलीच अपेक्षा धरूंक जायना, आनी कोणाचेर विस्वासूय दवरूंक फावना. पूण दर एकलो कोण ना कोणा कडल्यान, कसली ना कसली अपेक्षा बाळगूनच आसता, आनी अंधभक्त जावन नाका तितलो विस्वासूय दवरता. ही आमची व्हडली चूक, आनी जेन्ना बाळगिल्ली अपेक्षा पुराय जायना तेन्ना आमकां निर्शेणी येता. आमच्या मनांत त्या त्या मनशां विशीं दुस्वास निर्माण जाता, आनी तो आमचो दुस्मान जाता. कळतनकळत आमची मनां कुसकीं जाता, आनी सगलो संवसारूच फटकिरो दिसूंक लागता. आमचीं संवेदनां बोथट जाता.
हांगा प्रत्येकाच्यो राटी हजार. कोणेंच कोणाक शिणूंक फावना. दर एकलो आपआपल्या बऱ्या आनी नश्ट्या राटावळींनी बांदिल्लो आसता. आमचे मन जेन्ना भूतकाळांत रिगता तो काळ वळून पळयतात तेन्ना मनशां कणकणीं थपथपून भरिल्लें मनीसपण पळोवंक मेळटा. नातें संबध, मायेची मनशां आनी मनीसपणान भरिल्लो गांव पळोवंक मेळटात. तेन्ना आतांचे भशेन मनशाचेर सांवार येवंक नासलो. ताचे एकमेव कारण म्हणल्यार तेन्ना टीव्ही आनी मोबायल नासलो, आनी आतांचे भाशेन अर्थीक सुबत्ताय नासली. शिक्षणान हें सगलें परिवर्तन घडोवन हाडलें खरे पूण ‘वाडे वाडे अक्कल बुडे’ तसली गत आमची जाल्या. उदरगती वांगडा आमी आमची अधोगती करून घेतल्या हांतूत इल्लोय दुबाव ना. जुन्याचो आनी नव्याचो ताळमेळ जुळोवपाक आमकां जमलें ना. म्हूण आमी आमचे स्वत्व व्हगडावन बसल्यात.
आयज मनीस सुवार्थी, संकुचीत जाल्लो आसा, तेन्ना मनीस खूब कश्ट करतालो, दगदग काडटालो पूण आनंदान जगतालो. आयज मनशाक सगळें आयतें मेळपाक लागलें आनी मनशाक मद जालो. मद पयशांचो. मद सुखाचो, आनी मद बळाचो, मद सत्तेचो. ‘हम करेसो कायदा’. मनीस मनशा कडेन आनी सैमा कडेन दैत्य कसो वेव्हार करपाक लागला. पांच वर्सा पिरायेच्या निश्पाप भुरग्याचेर बलात्कार करून ताका मारून उडयतात. घोवा बायलेच्या मतभेदाचो परिणाम म्हूण चार वर्साच्या निश्पाप भुरग्याचो बळी कित्याक? कोणाच्या तोंडार कसलीच खंत दिसना. आयज सत्य कोणाक नाका. सत्यान वागता ताचे फाटल्यान सगलेंच लागतात. प्रत्येक जण आपलो सुवार्थ सादोवपाच्या वेळार समाजाक, जाती पातीक आनी धर्माक मदीं हाडटा ही वृत्ती सामकी घातक. ‘पिशाक पिंपळ दाखोवपाचे दीस फाटी पडले’ आयज कोण बाबत कुळां उरूंक ना. सगळ्यांच्या दारांत ज्ञानाची गंगा पावल्या. सगळेंच पंडीत जाल्लें आसा. आयज कोणाक शिकून पंडीत करुया म्हणपाचो काळ उरूंक ना. आनी कोणाची बुध्दूय धोंपरांत उरूंक ना.आयज एका फुडलो एक आसा. कोणेंच कोणाक गृहीत धरचो न्हय. ह्या आधुनीक काळांत आमी मनीसपणाची नीत व्हगडावन बसल्यात. निर्सगाक आमी विद्रूप करून उडयला. सगले कडेन सुवार्थूच रिगला. प्रत्येक जाण म्हण्टां आपूणूच शाणो. दुसऱ्याक कमी लेखप आनी स्वताक मोठो समजुवप हीच वृत्ती दिसान दीस बेन्नुल्ल कशी बळावत चल्ल्यां. समाजांतली वाडटी हुजरेगिरी आनी बजबजपुरी हुस्क्याहची गजाल जावन आसा. म्हेळी जाल्लीं मनशाची काळजां निवळ जावपाची गरज आसा. लुप्त जावपाक पाविल्लें मनशाचें मनीसपण परतून एक फावट रुजोवन काडपाची गरज आसा. समेस्तांनी मनीसपणाच्या नितीनेमाक पाळो दिवन मनीसपण केळोवपाची गरज आसा. घरांतल्या जाण्ट्यां मनशांक सांबाळपाची गरज आसा. आपआपले परीन दर एकल्यान समाजभान बाळगून निसुवार्थीपणान मनीसपणाच्या संवर्धना खातीर काम करपाची गरज आसा. तशें वागल्यारूच आमचें मानसीक स्वास्थ बरें उरतले. आयज ताचीच चड गरज आसा. पयशांची न्हय. ताका लागून आमी सदांच ‘हे ईश्वरा सर्वाना ……’ ही प्रार्थना आळोवया.

काशिनाथ नायक
9158345844