सरण जळटना : एक समाजीक वास्तव

भांगरभूंय | प्रतिनिधी

वायट नदर आशिल्ल्याक बायल फकत भोगवस्तूच दिसता, त्या वेळार एके अस्तुरेचे उमाळे, तिचे कळवळे कोणाक जाणवनात. आदींय ह्यो घडणुको घडटाल्यो आनी आतांय घडटात. 

हेर जिवांचे तुळेन मनीस जातीक एक आगळी वळख फावो जाल्या. जांतूंत मनशाक खासा बऱ्या- वायटाची जाण आनी ज्ञानाची भर पडिल्ली दिश्टी पडटा. हेर जिवांक मनशावरी वाचूंक, बरोवंक येना. तांच्या खातीर शिकवण दिवपी कसली शाळाय ना. तरी सैमीक रितीन तांची शिकवण जाता. कांय दीस फाटीं लेखक दिपराज सातोर्डेकार हांचें साहित्य अकादेमीच्या नवोदय येवजणे खाला उजवाडाक आयिल्ले ‘सरण जळटना’ नाटकाचें पुस्तक म्हाका वाचपाक मेळ्ळें. पुस्तकाचो माथाळो वाचतकच फिरग्यांनी केल्ल्या अत्याचारांक लागून घडये थळाव्यांच्या मरणाचो उल्लेख बी आयला आसत अशें दिसलें. पूण, पुस्तक वाचपाक घेतलें तेन्ना भाटकारांचें मुंडकारांचेर जाल्ले अन्याय आनी अस्तुऱ्यांच्या मनां आड तांच्या कुडीचेर जाल्या अत्याचारांचें चित्र स्पश्ट जालें. 

ह्या नाटकाची बरपावळ वाचतना म्हाका कोंकणी नाटकाच्या मळार नामना जोडिल्ले ज्येश्ठ नाटककार पुंडलीकबाबांची याद जाली. खंयचीय घडणूक तश्या तशी वाचप्यांच्या दोळ्यां सामकार हाडपाची शक्त तांच्या बरपावळींत आसा. पुंडलीकबाबाच्या बरपाचें पडबिंब म्हाका ‘सरण जळटना’ ह्या पुस्तकांत पळोवपाक मेळ्ळें. सुंदर रितीन लेखकान वाक्यांची बांदावळ केल्या, त्या भायर योग्य रितीन उतरांची गिरेस्तकाय आनी वास्तवीक घडणुकांची हुनसाण तांतूंत पळोवपाक मेळटा. नाटकांतलें दर एक पात्र नाटकाक सोब सारकें आसा. लेखकान ह्या पुस्तकांतल्या पात्रांक समान न्याय दिला अशें हांव म्हणन.

नाटकांतली घडणूक जरी आदल्या काळांतली आसली तरी, आयज 21 व्या शेंकड्यांत लेगीत कितल्याशाच अस्तुऱ्यांची सरणा जळटना आमकां पळोवपाक मेळटा. चडश्या वेळार गिरेस्तकायेच्या वज्या खाला गरिबीक चेंपचें पडलां. दर दिसा खंय ना खंय तरी सुब्राया सारक्या सुशिक्षीत मनशाच्यो कृती जनावरां वरी आशिल्ल्याची जाणविकाय जाता. कितलींशींच बाय आनी पार्वतें सरणांत जळटना दिश्टी पडटात. कोणाले तरी चुकीची ख्यास्त जुवांवाल्या बायले सारक्या अस्तुरेक भोगची पडटा. धनंजया सारक्या मनशाक आपूण वायट मार्ग आपणायता तेन्ना ताका स्वताची लज दिसना, पूण मुखार वचून त्याच मार्गार ताका ताची भयण मेळटा तेन्ना मात भयणीची लज आयिल्ल्याची भावना तो आपल्या (शी… तुका भयण म्हणपाक सुद्दा लज दिसता म्हाका) संवादांतल्यान उक्तायता. वायट नदर आशिल्ल्याक बायल फकत भोगवस्तूच दिसता, त्या वेळार एके अस्तुरेचे उमाळे, तिचे कळवळे कोणाक जाणवनात. आदींय ह्यो घडणुको घडटाल्यो आनी आतांय घडटात. फरक फकत इतलोच आदी त्यो धांपून उरताल्यो आनी आतां आयिल्ल्या दिसाक अश्या तरेच्यो खबरो वाचपाक आनी आयकुपाक मेळटात. दर खिणाक खंय ना खंय तरी अस्तुरेची भावना पिसुडटा, तिचे कुडीचो छळ जाता. 

असल्या घडणुकांचो नाश करपाक दर एकल्यान म्हादुची भुमिका आपणावची पडटली. जाल्यारूच केन्ना तरी असल्या वायट कृतींचो अंत जातलो. असो संदेश ह्या नाटकांतल्यान मेळटा. निमाणे कडेन एकूच सांगनशें दिसता तें म्हणल्यार सरण जळोवपाचेंच आसत जाल्यार तें वायट वृत्तीचें जळोवचें, अस्तुरेच्या कुडीचें न्हय. 

निकिता ना. मडगांवकार

97660 72893