भांगरभूंय | प्रतिनिधी
भावंडांनो,
शिक्षण घेवपी दरेक भुरगो हो इतिहासाची देख घेवनूच घडटा. तो आपल्या जिवीताक आकार दिता अशें म्हणल्यार गैर थारचें ना. इतिहासांत जायते मनीस अशे तरेन जियेले की आपल्या जिवितांत ताणीं हेरांक दिवो दाखयलो. दुसऱ्यांक जिणे जगपाक उर्बा दिली. देखूनच ते आयजवेर अज्रंवर उरले. तांच्या कार्याची जाण दवरून आमीं तांचे रिणकारी आसात हे भावनेन तांच्यो जयंती मनयत फुडले जिवितांत पर्जळ हाडचे खातीर वावुरतात. अशेच प्रेरणादायी एक शिक्षण तज्ञ, दीन दुबळ्यांचे राखणदार, सत्या खातीर, तशेंच समाज सुदारणे खातीर जाणीं आपलें तन-मन-धन ओंपलें, ते ह्या देसाचें पद्मभूशण डॉ. कर्मवीर भाऊराव पाटील. तांच्या जिवित कार्यांतल्यान उर्बा मेळयत पुराय महाराष्ट्रच न्हय तर गोंय लेगीत तांची जयंती मनयता. 22 सप्टेंबर हो तांचो जल्मदीस. तांच्या जिवित कार्यांतल्यान उर्बा मेळयतना तुमकां तांची थोडीशी वळख दितां, वाचात..
सांगली जिल्ह्यांतलो एतवडे हो तांचो गांव. पूण ते जल्मले कोल्हापूरांतल्या कुंभोज गांवांत. तें तांचें आजोळ. मुळाव्या शिक्षणा उपरांत छत्रपती शाहू म्हाराजांनीं तांकां आलाशिरो दिलो. भुरगेपणातूंच सामाजिक विचारांचें वादळ तांच्या मनात धुमशेणां कांडी. ताकाच लागून ते सवे यत्तेंत नापास जाले. तांकां पास करचे खातीर कोणे तरी शाहू म्हाराजांची चीट तांच्या शिस्तीन कडक आशिल्ल्या भार्गव गुरुजींक दिली. ते वेळार गुरूजीन म्हळें, “एक वेळ आपूण तो बसता त्या बांकाक पास करीन, पूण ताका न्हय.” पुणून भावंडांनो होच मनीस मुखार अशेतरेन शिकलो की ताका पुणे विद्यापिठान ‘डी. लिट.’, केंद्र सरकारान ‘पद्मभूशण’, आनी भौसान ताका ‘कर्मवीर अण्णा’ ही पदवी भेटयली.
समाजाक अज्ञानांतल्यान भायर काडटलो जाल्यार शेतकार, कामगार, अस्पृश्य, गांवगिरे वाठारांतल्या भुरग्यांक शिक्षणाची संद मेळूंक जाय, असो विचार करून अण्णांनी साताऱ्यांत रयत शिक्षण संस्थेची उबारणी केली.
खेड्यानीं भोवन हुशार भुरग्यांक ताणी पारखिलें. दुबळ्या, अस्पृश्य भुरग्यां खातीर ताणी ‘दुधोंडी’ वाठारांत विद्यार्थी आश्रम सुरू केलो. नेर्ले वाठारांत राबितो घर सुरू केलें. विद्यार्थ्यां खातीर ‘मुश्ठीयज्ञ’ म्हळ्यार मूठ-मूठ भर धान्य’ एकठांय करून तांची सोय केली. सांगलीच्या दूधगांवांत ताणी ‘विद्या प्रसारक’ मंडळ उबारलें. विद्यार्थी दुयेंत पडल्यार तांची घरकान्न लक्ष्मीबाईन विद्यार्थ्यांची सेवा केली. ताचे खातीर लक्ष्मीबाईन आपलें भांगर लेगीत विकलें. फुडारांत ताणीं D.Ed, B.Ed, कॉलेजां सुरू केलीं. त्याच वांगडा अण्णानीं स्वावलंबी शिक्षणाचेर भर दिलो. विद्यार्थी शेतांत नांगरपाचीं, रोवपाचीं, नडपाचीं कामां करपाक लागले. खेरीज भाकरी भाजी करप, आयदनां घासप, हेरांची सेवा करप आदी कामां स्वताक करूंक लागले. जोडात आनी शिकात हे येवजणे वरवीं अण्णानीं भुरग्यांक स्वावलंबी घडयलें. अण्णानीं म्हाराष्ट्रांत 578 मुळाव्यो शाळा, 334 माध्यमीक शाळा, 34 म्हाविद्यालयां, 39 राबीतो घरां उबारून आपले शिक्षण दानाचें सपन पुराय केलें. ‘जोडात आनी शिकात’ तशेंच ‘स्वावलंबन’ हे दोन म्हामंत्र ताणीं तरणे पिळगेक आनी विद्यार्थ्यांक दिले.
भावंडांनो, अश्या ह्या म्हान कर्मवीर भाऊराव पाटिलां मुखार आमी नमळायेन बावगुया आनी ताणी दिल्ले दोनूय म्हामंत्र आमचे जिणेंत रिगोवन सदांच ते प्रमाण वागपाचो संकल्प करुया. करुया न्हय ? चलात तर. तांकां आमी नमळायेन आर्गां ओंपुया… उल्हासभाई
खिणाखिणाक ताज्यो घडणुको आनी तुमचे कडेन संबंदीत दरेक खबर मेळयात एका क्लिकाचेर! फेसबूक, ट्विटराचेर आमकां फॉलो करात आनी व्हाट्सएप सबस्क्रायब करपाक विसरूं नाकात.
