भांगरभूंय | प्रतिनिधी
वाचन मनशाक बरी दिशा दाखयता. ते खातीर दरेकल्यान वाचन केल्यार हो समाज खूब बरे तरेन आनी गतीन मुखार सरपाक शकता. ह्याच विचारान मडगांवच्या न्यू इरा विद्यालयाचे अध्यक्ष उल्हास गायतोंडे हांणी आपल्या घरांत वाचपघराची सुरवात केली. आक्यां आशिल्ल्या ह्या ’प्रभाकर नरहरी गायतोंडे’ वाचपघरांत सुमार ३० हजार पुस्तकां आसात. तातूंत चड इंग्लिश, मागीर मराठी, हिंदी आनी कोंकणी पुस्तकांचो आसपाव आसा.
उल्हास गायतोंडे हे अभियंते. पूण तांकां शिकपाची इत्सा आशिल्ल्यान कामाक लागतकच लेगीत तांणी शिक्षण चालूच दवरलें आनी कारे कायदो महाविद्यालया वरवीं बॉम्बे विद्यापिठांतल्यान कायद्याचें शिक्षण घेतलें. १९७४ वर्सा ते सहाय्यक अभियंते म्हूण सरकारी नोकरेंत रुजू जाल्ले, आनी ३७ वर्सां सेवा दिवन अतिरिक्त मुखेल अभियंते म्हूण निवृत्त जाले. तांचे बापूय प्रभाकर गायतोंडे हे मडगांवच्या ‘न्यू इरा’ विद्यालयाचे संस्थापक वांगडी आनी थंय शिकयताले. तेन्ना उल्हास गायतोंडे हांणीय ज्या भुरग्यांक ट्युशन घेवंक परवडनाशिल्लें अशा भुरग्यांक रातचे वर्ग घेवन शिक्षणाची एक नवी दिशा दाखयल्या. तांचे कडेन आमच्या प्रतिनिधीन संवाद सादलो तेन्ना तांणी सांगलें: –
हें वाचपघर सुरू करचें अशें कित्याक दिसलें?
म्हज्या बापायक वाचपाची खूब आवड आशिल्ली. तो एकदां पुस्तक हातांत घेतलें म्हूणटकच तें सोंप मेरेन वाचतालो. न्यू इरा विद्यालयाचे ते मुख्याध्यापक आशिल्ल्यान, तांकां भुरग्यांक शिकयतनाय वाचनाचो लाव जातालो. आमीय घरांत तांचीं पुस्तकां वाचतालीं. तांच्या मरणाच्या कांय वर्सा उपरांत म्हजो एक इश्ट एकनाथ नायक, जो मडकय शिकयतालो, तो ‘वाचन साधना’ नांवाचें वाचपघर चलयतालो. तो तें बंद करपाक सोदतालो आनी तेन्ना ताणें म्हाका वाचपघर सुरू करपाचो हो विचार दिलो.
सुरवातेक पुस्तकां खंयच्यान हाडलीं?
वाचन साधना’ वाचपघर बंद जातकच एकनाथ नायकान सुमार देड हजार पुस्तकां आमकां आमच्या वाचपघरा खातीर दिलीं. तशेंच कांय जाणांनी दान केलीं आनी आमच्याय घरांत पुस्तकां आशिल्लीं. अशें करून आमचें वाचपघर सुरू जालें. उपरांत सरकारान आमच्या कामाची दखल घेवन तांणीय आदार सुरू केलो. सेंट्रल लायब्ररीचे आदले मुखेली कार्लूस फेर्नांडीस हांणीय आमकां खूब मदत केली आनी आयज ते खातीर आमी लोकांक वाचनाचो आनंद दिवंक शकले.
आतां तुमचे कडेन कितलीं पुस्तकां आसात?
सद्या आमचे कडेन सुमार 30 हजार पुस्तकां आसात आनी तातूंत भर पडत आसा. खूब लोक आसतात जांकां पुस्तकां भेट करपाक आवडटात, ते आमकां मदत करतात.
तुमच्या वाचपघरांत खंयच्या पिरायेचे लोक चड येतात?
तशे सगळेच पिरायेचे म्हुणल्यार जाता. ज्या विद्यार्थ्यांक कसलीय म्हायती जाय आसता वा संशोधना खातीर म्हायती काय आसता ते येतात. तरणाटे, जाण्टे अशे सगळेच येतात आनी पुस्तकां घेवन वतात.
मोबायलाच्या काळांत भुरग्यांचें वाचन कमी जालां अशें दिसना?
हय! ही गजाल सामकी जाणवता. आमच्या तेंपार जशे भुरगे वाचन करताले, तशें आतां करतना दिसनात. हाचें कारण आनीक हांवें वेगळें सांगपाची गरज ना. सद्या भुरग्यांक मोबायल हातांत मेळटकच आनीक कांयच नाका. पूण तातूंतल्यान तांणी भायर सरून आपली एक बरी वाट धरूंक जाय.
भुरग्यां खातीर तुमचो संदेश कितें आसा?
वाचना बगर जीण मुखार व्हरपाक पर्याय ना, हें भुरग्यांनी समजून घेवंक जाय. आपलो फुडार बरो घडयतलो जाल्यार वाचन जायच जाय…
खिणाखिणाक ताज्यो घडणुको आनी तुमचे कडेन संबंदीत दरेक खबर मेळयात एका क्लिकाचेर! फेसबूक, ट्विटराचेर आमकां फॉलो करात आनी व्हाट्सएप सबस्क्रायब करपाक विसरूं नाकात.
