काणी काणी कोतवा – ८

भांगरभूंय | प्रतिनिधी

जुआंव म्हणून एकलो जाण्टो आशिल्लो. तो एकटोच रावतालो. ताचे घरकान्नीक मरण आयिल्लें आनी दोगांय भुरगीं भायल्या देशांत काम करतालीं. जुआंवचें एक ल्हानशें दुकान आशिल्लें. त्या दुकानाचेर ताचें पोट चलतालें.
ते नातालांचे दीस आशिल्ले. जुवांव आपल्या दुकानार एकटोच आशिल्लो. तो सामको उबगल्लो. तांणी त्या वेळार बायबल आनी येसुच्या जल्माची काणी वाचपाचें थारायलें.
एक दीस जुवांव न्हिदिल्लो तेन्ना ताका एक सपन पळयलें. सपनांत ताका येसू दिसलो. येसून ताका सपनांत येवन सांगलें, ‘‘फाल्यां तूं म्हाका पळयतलो. हांव तुकां मेळपाक येतलों.’’ हें आयकून जुवांव सडसडीत उठलो आनी हें सपन आशिल्ल्याचें ताच्या लक्षांत आयलें. फाल्यां येसू मेळटलो ह्या हुस्न्यान ताका रातभर न्हिद पडूंक ना. तो फांतोडेर उठलो.
तो दीस नातालांचो आशिल्लो. आयज तो येसू मेळटलो हेच धुंदेंत आशिल्लो. ताका खूब उमेद जाल्ली. तो येसूच्या येवकाराची तयारी करपा लागलो. सामान हाडपाक घरा भायर पडटांच तांणी इतले फांतोडेर शिंयान कुडकुडत एक सफाई कामगार रस्त्यार सारण मारतना पळयली. ती रस्तो नितळ करताली. जुआंवन तिका आपयली आनी तिका गरम च्या आनी बिस्किटी खावपाक दिल्यो.
उपरांत तो आपले वाटेक लागलो. सामान घेवन घरा परततना तांणी एके आवयक आपल्या माणकुल्या भुरग्या सयत सामके वायट अवस्थेंत पळयली. ताका ताची काकुळट आयली. जुआंवान त्या दोगांयकूय दनपारच्या जेवणाक हॉटेलांत व्हेलीं. तांणी तिच्या भुरग्याक चपलांय घेवन दिलीं. तीं दोगांय उमेदीन थंयच्यान गेलीं. येसू आपल्याक केन्ना तरी मेळटलो हे चिंतेंत आसतनाच जुवांव फुडल्यान तीग भिकारी येवन भीक मागपाक लागले. जुआंवान तांकांय ताचे कडेन जे कितें आशिल्लें तें दिवन तांची मजत केली. भिकारी आयले तशे गेले.
सांजवेळ जाली. रातचो चंद्रीमूय दिसूंक लागलो. पूण येसू जुआंवाक मेळूंक येवंक ना. तो सामको निर्शेलो. जुआंवन म्हणलें, ‘‘तें फकत एक सपन आशिल्लें आनी कांय ना.’’
हें म्हणटाच ताका एक आवाज आयकूंक आयलो. तो येसूचो आवाज आशिल्लो. येसून म्हणलें, ‘‘ हांव तुका मेळपाक आयिल्लों. हांव त्या सगळ्या रुपांनी तुका मेळूंक आयिल्लों जांची तुवें आयज मजत केल्या. पूण हांवें म्हजी वळख लिपयल्ली.’’
हें आयकतांच जुवांवाचे दोळे भरून आयले. हीं खोशयेचीं दुकां आशिल्लीं.