भांगरभूंय | प्रतिनिधी
ही मोगरे कळी खऱ्या अर्थान स्वताक सभागी मानता कारण दैवी आनी मानवी संबंदांतले एक सामान्य माध्यम हांव थारता.
“शिरगांवची जात्रा आनी म्हजे नातें आनी संबंद पोरणो आनी म्हत्वाचो. आवयमाये लयराई सायबिणीक हीं मोगरी खूब आवडटा. मोगरे कळ्यांच्यो माळो घालून आमची आवय कळस रूपांत देवळांत गर्भकुडींत दर्शन दिता. हय, हांव मोगरे कळी गे… शांत, शितळ आनी धवींफुल्ल अशीच!
केदें व्हड भाग्य म्हजें, एक मोगरे कळी म्हूण जल्माक येवन हे इल्लेंशें मोगरे कळयेक साक्षात आदीमायेच्या पांयां कडेन थळ गावला, नमळायेन आनी भक्ती भावार्तान हें विशी सांगताना आमचें काळीज धादोशी जाता. पूण तीं ब्रह्म शक्ती, विष्णू शक्ती आनी शिवशक्ती. तिची सासाय व्हड. तिच्या पांयां कडेन पावपाक आनी तिच्या गळ्यांतल्यो माळो जावपाक आमकां स्वताक दोरान गुंथून घेवचे पडटा, हेच तें पुराय समर्पण. सत भक्ती भावार्तान जेन्ना देवतेच्या पांयां कडेन आमी स्वताक समर्पित करतात आनी मनांत आशिल्लो ग आनी हेंर षड्रिपू कडेक दवरता तेन्नाच त्या महादेवतेचे भक्तींत एकाग्र जावप शक्य जाता.
सत मार्गार वचपाची शिकवण दिवपी म्हजी लयराई सायबीण आपल्या हजारांनी धोंडां वांगडा होमखणांतल्या अग्नींतल्यान सहजतायेन चलून वता. कुडी मना कडेन आशिल्ल्या सत पवित्रतायेक लागून आनी देवीचेर आशिल्ल्या पुराय विस्वासाच्या बळार हें होमखण साकार जाता. धोंड पुराय सोंवळें ओवळें रावन सगळे नेम पाळून मायेचो एकव्रत करतात. हांव मोगरे कळी शांत शितळ आशिल्ल्यान म्हजो माळो करून गळ्यांत घालपी धोंड भक्तांक केन्नाच उणो जावपी न्ही असो भक्तीचो परमळ तर गावताच, पूण ताचेच वांगडा होमखणांतल्यान पार जातना आंगांत एक तरेची भक्ती भावार्तान उर्बा आनी उर्जा संचारता. ही मोगरे कळी खऱ्या अर्थान स्वताक सभागी मानता कारण दैवी आनी मानवी संबंदांतले एक सामान्य माध्यम हांव थारता.
हांव मोगरी तशी भोव वखदी. मोगरेचे वेगवेगळे वखदी उपेग. मोगरेचो उपेग कातीक ओलसाण दिवप आनी दुर्गंधी काडप, आनी माथ्याच्या कातीच्या संसर्गाचेर उपचार करपाक आनी केंसांक घटसाण दिवपाक वापरूं येता खंय. मोगरी ही उदासीनताय ना करपी, जंतूनाशक वखद म्हणूनूय वापरूं येता. वट्ट कितें तर मोगरी मनीस कुडी खातीर बरी. ह्या दिसांनी उष्णताय हिस्पा भायर दिसानदीस वाडत आसा अश्या वेळार मोगरी कातीक हायड्रेटेडेड दवरता. हें सगळे सांगपाचो हेत स्वताचे गूण मोजप निश्चीतच ना.
हांव मोगरे कळी जात्रेक वचूंक तयार रावल्या. जात्रेचो परमळ गोंयभर पसरला. भुरगीं जाण्टी, ल्हान व्हड सगळ्यांनी गर्मे दीसांनी स्वताची भलायकी सांबाळची. सगळ्यांक शिरगांवच्या जात्रेची परबीं.”
हांव मोगरे कळी गे
सायबिणीचे सेवेक ओंपल्या
भावार्था दोरान स्वताक गुंथून
मोगरे कळ्यांच्या माळांनी परमळल्या…
– गौरांग गोकुळदास नायक
खिणाखिणाक ताज्यो घडणुको आनी तुमचे कडेन संबंदीत दरेक खबर मेळयात एका क्लिकाचेर! फेसबूक, ट्विटराचेर आमकां फॉलो करात आनी व्हाट्सएप सबस्क्रायब करपाक विसरूं नाकात.
