यो रे काऊ यो

भांगरभूंय | प्रतिनिधी

दोन वर्सांचे कांती दिसूयभर आजये फाटल्या फाटल्यान भोंवतालें. भोवतां भोंवतां तरेकवार प्रस्न. कितें दिश्टी पडटा ताचेर ताका प्रस्न सुचताले.
आजी बाबडी वाजेनासतना आपले परीन जापो दिताली.
एक दीस ते इथे फाटल्यान भायर पडवेर आयलें. मुखार आंतेराच्या रुखार बसून कावळो कांव कांव करतालो तें कांतीन पळयलां मात, “आजये तो कावळो पळय. कांव कांव कित्याक करता गे तो?”
“आगो तो उलयता.
“आं… कोणा कडेन उलयता?” पयलीं आजी चितनासतना उलयली खरी पूण आतां आजेक चिंतचे पडलें.
“आगो तुजे कडेनच उलयता पळय तो.
“किदें सांगता तो?”
म्हाका भूक लागल्या. खावपाक दी, खावपाक दी म्हणटा तो. राव ताका दिवया खावपाक. म्हणत आजी भितर पावली.
दोन पावाच्यो स्लायसी घेवन आजी भायर पावना फुडें कांतीन
त्यो घेतल्यो.
“राव शाण्या ताचे कुडके करया.
आजयेन पावाचे कुडके केले आनी दिले.
थोडे कुडके आजयेन घाले, थोडे कांतीन.
त्या बरोबर चार – पांच कावळे कांव कांव करीत सकयल देंवले आनी पावाचे कुडके चोंचींत घेवन उडले.
कांती बाबडें घुसपलें. आजये तो कावळो खंय गे? म्हजे कडेन खावपाक मागतालो तो?”
कांती सामकें रडकुरें जालें.
“आगो शाण्या तो चोंचींत धरून घेवन गेलो मगो.
“पूण आनीक आयिल्ले ते….
“शाण्या तांकांय भूक लागिल्ली.
“पूण तांणी मागूं ना. हांवें एकाकच दिल्ले ते.
“हय गो बाय. सगळ्यांक भूक लागिल्ली म्हूण सगळे आयले.
चल रातीची चपाती आसा. तीय दिवया तांकां.
आजयेन चपाती हाडली. कुडके करतां करतां आजी गावंक लागली.
“यो रे काऊ यो गो चिऊ
यो यो यो
बाय म्हजे माम्माम दिता
बेगीन खावंक यो.
नात आजेक साथ दित ताळयो पिटूंक लागली.
आजयेन कुडके उडयले आनी काऊ, चिऊ खरेंच आंगणांत देंवलीं. कांती ताळयो मारीत गुल्ल.
उषा ज. कामत
9763823745