भांगरभूंय | प्रतिनिधी
म्हणटात न्हय, भुरगीं देवा घरचीं फुलां… खरेंच तें. ही काणी अशाच एका भुरग्याची, ताची पिराय सादारण चार वर्सांची आसतली. घरांत फकत ताची आवय आनी तो चार वर्सांचो नाजूक कंवळ्या मनाचो भुरगो. ताचे आवयन ताचेर बरे संस्कार करून ताका बरें गिन्यान दिलें आनी ताका शिकोवन एक व्हड मनीस करतली हे येवजून ताका शाळेंत घालो.
तांच्या घरा मुखारूच श्रीगणपतीचें देवूळ. दनपारच्या जेवणा पयलीं, सदांच विसरनासतना तो देवाक पान दाखयतालो.
“आई देव देवपाक मामं मामं दी.” सदचेवरीं त्या दिसाय दनपारच्या जेवणा पयलीं आपले आई कडल्यान देवा खातीर जेवणाचें पान मागून घेतलें.
” आई हांव देव देवपाक मामं मामं दिवन येता हां.” त्या नाजूकशा हातांनी आई कडल्यान जेवणाचें पान घेतले.
“आई देव देवपा जेवल्या उपरांतच हांव जेवतलों.” अशें म्हणून पान घेवन वचपाक लागलो.
” हय बाबा, देवाक मामं मामं दी आनी देवान मामं मामं जेवल्या बगर तूं घरा येवं नाका, देव देवपा जेवसर राव अशें फकांडानीच आवयन ताका म्हणलें. आवयन ताटांत घालून दिल्लें पान घेवन ल्हान ल्हान धेंपा मारीत तो देवळांत पावलो. देवळांत त्या वेळार ताच्या खेरीज कोण नासलो. ताणें जेवणाचें पान ताटा सकट देवा सामकार दवरलें आनी “देव देवपा हो तुमचो मामं मामं जेवात तुमी. म्हाका बेगीन घला वचूंक जाय आईन सांगलां तुमी जेवल्या बगर म्हाका घला येवनाक म्हणून. हांव हांगाच बसता, तुमी मामं मामं कलात देवा…” कांय वेळ देव जेवतलो ही वाट पळयतां पूण देव जाग्या वयलो हालूंक लेगीत ना हें पळोवन ताणे परतून देवाक सांगलें. ” कलात न्ही देव देवपा मामं मामं…! म्हाकाय बी खूब भूक लागल्या. म्हजी आई बी उपाशी आसतली तुमी मामं मामं कलात, मागीर हांव घला वचून मामं मामं कलतलों आनी म्हजी आई बी मामं मामं कलतली.”
अशे तरेन बरोच वेळ जालो, पूण देव कांय जेवना… भुरग्याचें मन दुखवलें. देव आपलें आयकना म्हूण ताका रडूंक येवपाक लागलें. तो रडपाक लागलो. खूब रडलो इतलो रडलो की देवाची गर्भकूड ताच्या दुकांनी ओली जाली… ताचीं तीं व्हांवतीं दुकां पळोवन देवाचे मुर्तेच्या दोळ्यांतल्यान दुकां गळपाक लागलीं. त्या भुरग्याची अवस्था पळोवन देवाक रावूं नजो जालें आनी देव प्रकट जालो.
ते वटेन भुरग्याची आवय आपलो भुरगो बरोच वेळ जालो आजून येवंक ना हें लक्षांत येताच ती भियेली आनी धांवत देवळा कडेन पावली. देवळांत भितर सरून तिणें जें दृश्य पळयलें तें पळोवन ती थंयच घट जाल्लेवरी जाली… भुरगो आपल्या हातांनी देवाक भरयतालो… देव व्हड उमेदीन ते सुखाचे दोन घास खातालो… आवयच्या दोळ्यांतल्यान दुकां गळ्ळीं. तिणें मनांतूच म्हणलें, देवा केदें व्हड भाग्य म्हजें… आज हें तुमचें भव्य रूप म्हाका पळोवपाची संद मेळ्ळी. तुमचे कोटी कोटी धन्यवाद प्रभू… हें सगलें ती मनांतल्यान येवजिता म्हणसर देव आपलें जेवण सोंपोवन अदृश्य जालो… भुरगो उठून आवयच्या हाताक धरून म्हणपाक लागलो, आई देव देवपान मामं मामं केलो. चल आतां आमी घला वचून मामं मामं कलूया…
आपल्या भुरग्याक लागून आज आपल्याक साक्षांत देवाचें दर्शन मेळ्ळें म्हणून खोशेन आवयन भुरग्याक आपलें वेंगेंत घेवन ताची, अपुरबाय केली आनी आपल्या भुरग्याक घेवन ती घरा गेली…
अविनाश कुंकळकार
7875237830
खिणाखिणाक ताज्यो घडणुको आनी तुमचे कडेन संबंदीत दरेक खबर मेळयात एका क्लिकाचेर! फेसबूक, ट्विटराचेर आमकां फॉलो करात आनी व्हाट्सएप सबस्क्रायब करपाक विसरूं नाकात.
