पांवळी : तरणे पिळगेक भावपी कवितांचो झेलो

भांगरभूंय | प्रतिनिधी

कविता ही खुबूच
रॅण्डम
तिका वेळ काळ
कांय लागना
कास्ट बेरीयर
भाशेचोय बार ना…
आयचे तरणे पिळगेक कविता म्हणल्यार कितें? अशें विचारत जाल्यार खूबशा जाणां कडल्यान ह्यो वयल्यो कवितेच्यो वळी हीच जाप म्हणून मेळटली. ह्यो वयल्यो कवितेच्यो वळी आसात 3 सप्टेंबर ह्या दिसा संजना पब्लिकेशन्स हांणी प्रकाशीत केल्ल्या ‘पांवळी’ ह्या पुस्तकांतल्यो. हो कविता झेलो डॉ. तन्वी कामत बांबोळकार हांणी बरयला. डॉ. बांबोळकार हांणी गोंय विद्यापिठांतल्यान इंग्लिशींत गोंयच्या लोकनाट्याचेर पी.एच.डी केल्या. केपेंच्या सरकारी महाविद्यालयांत इंग्लिशीची सहाय्यक प्राध्यापक म्हणून ती वावुरतात. कोंकणी साहित्य संमेलनां, गोवा युवा महोत्सव आनी हेर महाविद्यालयीन पातळेवेल्या सर्तींनी तिणें साबार इनामां मेळयल्यांत.
ह्या कविता झेल्यांत एकूण 75 कवितांचो आसपाव आसा. घडये ‘आजादी का अमृत महोत्सवाच्या’ निमतान आसुंये. ह्या झेल्यांतल्या 75 कवितांक फकत नंबर दिल्यात, नांवां दिवंक नात. ह्या झेल्यांत 1 ते 56 कवितां ह्यो मोग, खोस, पावस ह्या विशयांचेर आदारीत आसात. जाल्यार 57 ते 75 ह्यो कविता वाचल्यार धाडस, आत्मविश्वास तशेंच आकांताच्या वेळार मनीस कसो अभिव्यक्त जाता तें दिसून येता.
कवितेंत साबार वेगवेगळीं रुपां पावला कणकणीं आमकां दिसून येतात. देखीकः
दुख्खांचो दर्या गाजता
आनी ल्हवूच येता ल्हार—
मोग न्हय हो
फकत उमाळ्यांचो भार
काळजाच्या शिंपयांचेर
तूं मोतयां वरवीं स्वार
सगळ्या कवितांनी उतरां खेळोवन कविता रचल्यात हें आमकां जाणवता. खूबश्या कवितांनी कवीचें काळीज शिंपयो जाता, मन दर्या जाता, ताचो मोगी मोतयां वरी स्वार जावन येता, ताचें आंग रूख जाता, हांसो पांगुरता आनी एकसुरेपण चकाटांय मारता. अशीं जायचीं रुपां आमकां ह्या कवितांनी दिसता. ताच्यो कविता वाचले उपरांत आमकां त्यो रिलेटेबल दिसले बगर रावनात. एका दुसर्‍या शारांत वचून स्थायीक जाल्ल्या इश्टाची याद म्हाका ही कविता वाचतकीर जाणवली आनी ती कविता अशी…
पावसाळे सांजेर फकत
च्यायेचोच सांगात
नाका म्हाका
तूंय जाय आसलो वांगडा
पूण तूं थंय हांव हांगा
तुजी याद मात साकर
कशी घोळ्ळ्या म्हज्या च्यांत.
आनीक एक अशीच कविता
आसून लागीं
पयस तूं
पयस आसून
लागीं
न्हिदल्या पळय
रात लेगीत
कित्याक आमी जागीं
तशेंच ही कवियत्री आपल्याच जगांत रावन बाकीच्या गजालींचें निरिक्षण करतना आमकां दिसता…
हांव म्हज्याच जगांत
रावन हेर जगाक
पळयतां
पारखितां
निरखितां
आनी हें दर एकल्यान करचें अशें म्हाका दिसता. तेन्नाच आमकां दुसर्‍याय विचारां बद्दल कळटलें. असो हो 75 कवितांचो झेलो, दर एकल्यान मुजरत वाच्चो.

खुशी प्रभुदेसाय
8788951529