देशा खातीर निसुवार्थीपणान काम करूया

भांगरभूंय | प्रतिनिधी

लोकशायेंत संविधानांतल्यो सवलतीच सोदल्यो म्हूण जावंच्यो नात, संविधानाचे कायदे कानून आनी जबाबदाऱ्यो नागरिकांनी पाळपाच्यो आसतात म्हणपाचे विसरूंक फावना.

धर्तरेवेलो दर एक जीव काम करून आपापलें पोट भरता. पाकोडयो जाळ विणटा आनी त्या जाळांत जो ल्हान जीव आडखळटा, आडकता ताका खावन तो आपलें पोट भरता. जर ताणें वाज येता म्हूण जाळ विणपाचें सोडलें जाल्यार तो उपाशी पडटलो. पोट भरपाची कला देवान सगळ्यांक दिल्या. मनीसप्राणी तर सगळ्यां परस हुशार, मनशा इतलो वसवसो आनी अधाशी प्राणी धर्तरेर सोदूनय मेळचो ना. ताका पयसो पावना, म्हूण तो आड मार्गान जोडटा. कामाचो संदर्भ फकत पोटा कडेन लावन उपकारना. हांगा दर एकलो आपल्याक बरें आनी सोपें काम मेळचें म्हूण मागता, सगळ्यांकच मना सारकें काम मेळटा अशें ना. प्रत्येक मनीस कसलें ना कसलें काम करतातूच. तशे बेकार बसून आनी आलायतें खावपी जायते आसतात, ना अशें न्हय. कांय गांवांनी घरातलीं बायलां काजू कारखान्याचेर वचून, ना तर कुळागारांनी काम करुन घरांतल्या दादल्या मनशाक पोसून घरदार सांबळटना दिश्टी पडटात. हात पाय हालयले बगर कांय एक मेळना हे आमी जाणा जावंक जाय. प्रत्येकजाण सरकारी नोकरे खातीर धडपडटा, राज्यात खंयूय घातल्यार उपकारता आनी एकदा नोकरी मेळ्ळी की तूं राजा, मागीर घरा लागीं कशीं मेळटलीं हाचे खटपटीक लागता.
नोकरी सरकारी आसू ना तर खाजगी. जंय ज्या मळार जें काम आमी करतात तें जर आमी मन लावन आनी आवडीन करीत जाल्यार आपसूकूच आमकां आंतरीक आनंद मेळटलो. केल्ल्या कामाचो फायदो जातलो आनी जीवाक समाधानूय मेळटलें. आमी दर एकल्यान प्रामाणिकपणान आमच्या कामाक न्याय दिवपाचो यत्न करपाक जाय. कामा कडेन हयगय, आळस करून उपकारना. आमी बेजबाबदार वागले जाल्यार समाज आमकां माफ करचो ना. म्हूण दर एकल्यान प्रामाणिकपणान आनी निश्ठेन काम करप गरजेचे थारता. ज्या कामाक लागून म्हजो घराबो चलता थंय ते सुवातेर आपणे बेयमानपण करून उपकारना. कामचुकार सहकाऱ्यांचो आदर्श घेवपाक जायना. आमचोच सुवार्थ न पळयता समाजा खातीर, देशा खातीर निसुवार्थीपणान काम करपाक जाय. कोणे तरी आमची दखल घेवपाकूच जाय म्हूण आमी काम करीनात. करचेंय न्ही. दखल घेवं वा ना घेवं आमी आमचें कर्तव्य एकनिश्ठेन, जिद्दीन आनी एका ध्यासान पूर्ण करपाक जाय.
कसली तरी अपेक्षा बाळगून जेन्ना आमी काम करतात आनी आमचो अपेक्षाभंग जाता, तेन्ना आमच्या मनाक वेदना जातात. म्हूण कोणेंच कसलीच अपेक्षा धरिनासतना आपलें काम करीत रावपाक जाय. कामचुकारपणा करून खावपी जायतें जाण ह्या समाजात आसात, जे आपल्या पात्रांवाची, बॉसाची तापोवणी दिसपट्टी खातात, पूण तांचेर कसलोच परिणाम जायना. कांय जाण जिवाक विटून काम करतात, तर काय जणांचें कामार लक्षूच आसना. थोडे भरपूर काम करतात, पूण तांच्या कामाक रीत नासता. ताका येटीचो वावर म्हण्टा. कर पारा कर. काय जाण आपलें काम इतलें तन्मयतेन करता की तांच्या कामाक कोणूच नांव दवरूक शकना, सामकें सिस्टमेटीक, एकदम परफेक्शनिस्ट कसो. कामा कडेन कसलीच तडजोड ना. थोड्याच्या कामाक लाय व्हरून हळद. काम कसलेंय आसू ल्हान वा व्हड, काम हें काम. आमी कितलें तें मनांतसून करता ताचेर सगळें आदारून आसा.
दर एका कामाक प्रतिश्टा मेळोवन दिवपाचे काम प्रत्येकान करपाक जाय. समाजा खातीर निस्वार्थी भावनेन काम करपी थोडेच आसता. ते लोक आपले केन्नाच चितीनात. तें तनान मनान आनी धनान पुरायपणान आपली जीण समाजा खातीर ओपतां. बाकी हेर सुवार्थी समाज तांका पिशान काडटा. आनी हें असलेंच समाजपरिवर्तनाचे ध्यास घेतलेले लोक समाज सुधारक शकता हें समाजसुधारकांचो इतिहास वाचतकच कळटा.
सामाजीक भान बाळगून प्रत्येकाने वावरूंक जाय. म्हाका कित्याक पडलां, सरकार पळयतलो अशें म्हणून उपकारपाचे ना. समाजातल्या गरीबांक मदत करपाक जाय, दुर्बळ घटकाक जगपाचे बळ मेळोवन दिवपाक जाय. आयज मनशांचेर आयला सांवांर, ते घरातल्या, कुटूंबातल्या लोकांक पळयनात तें समाजाक पळयतले?
दुसरी बाजू म्हटल्यावर थोडे आपली परीस्थिती लिपोवंक सोदता. नाशिल्ल्यान घमेडीन कित्याक वागपाक जाय? आपूण परिस्थितीचेर उपाय कसो काडटलो हें चितूंक जाय. जाणी आमकां जल्माक घाल्यात तांणी आमच्या जगपाची वेवस्था करून दवरल्या. उपाशी कोण एक मरना. फकत आपली बुद्द उजार करपाक कळपाक जाय. खंयचेंच काम उणाक दर्जाचें वा उच्च दर्जाचें अशें आसना. सगळें काम एकसमान आसता. काम हें काम. ते निश्टेन आनी प्रामाणिक पणान करचें. आपूण जें काम करता त्या कामाक प्रत्येकान प्रतिश्टा मेळोवन दिवपाक जाय. केन्ना केन्ना आमी मन मारुन वावुरतात आनी ताचो परिणाम समाजाक भोगचो पडटा. आमचे एखादे चुकीक लागून कोणाक तरी लुकसाण जाता म्हणपाचें आमी विसरूंक फावना.
जर एखाद्या कामगाराक काम चुकारपणा करता म्हूण मेमो दिता जाल्यार सगळें जाण एकठांय येता, पूण तांतूतलो एकलोय ताका समजावन सांगिना, तुजें चुकता म्हूण. लोकशायेंत संविधानांतल्यो सवलतीच सोदल्यो म्हूण जावंच्यो नात, संविधानाचे कायदे कानून आनी जबाबदाऱ्यो नागरिकांनी पाळपाच्यो आसतात म्हणपाचे विसरूंक फावना. ज्या कामांत आमकां उमेद, उर्बा आनी समाधान मेळटा तें काम शेर्त. आमी आमच्या कर्तव्याक पाळो दिवपाक केन्ना शिकतले?

काशिनाथ नायक
9158345844