गाडयो वाडप धोक्याचें

भांगरभूंय | प्रतिनिधी

गोंया हें किलर स्टेट जालां, अशें एका राज्यपालान 1980 दशकाच्या उत्तरार्धांत म्हणिल्लें. ताका आतां सादारण 37 वर्सां जायत आयलीं. तेन्ना कितले अपघात जाताले आनी आयज कितले जातात? तेन्ना कितल्यो गाडयो आशिल्ल्यो आनी आयज कितल्यो आसात? हाचो फक्त अदमास काडचो. तेन्नाची आंकडेवारी घडये येरादारी खात्या कडेन आसतली. पूण, हालींच्या वर्सांनी म्हयन्याक उण्योच 5- 6 हजार गाडयो वाडटात, अशें खातें सांगता. ह्या फेब्रुवारी अखेर मेरेन गोंयांत 12 लाख 71 हजार 472 गाडयो आशिल्ल्याची येरादारी खात्या कडेन नोंद आसा. हातूंत 8 लाख 4 हजार 509 दुचाकी तर 3 लाख 35 हजार 3554 खाजगी चार चाकी गाडयो आसात. राज्याची लोकसंख्या 15 लाख धरली जाल्यार दर दुसरे व्यक्ती कडेन दुचाकी आनी दर पांचवे व्यक्ती कडेन चार चाकी गाडी आसा. अंदूं पयल्या दोन म्हयन्यांत 14 हजार 739 गाडयांची नोंद जाल्या. हो आंकडो पोरुंच्या पयल्या दोन म्हयन्यां परस दोन हजारांनी चड आसा. अंदूं दोन म्हयन्यांत गाडयांचे नोंदणेंतल्यान सरकाराक 72 कोटी 44 लाख रुपयांची येणावळ मेळ्ळ्या. हाचे भायर अंदूं दोन म्हयन्यांत 722 कॅब, 521 म्हाल व्हरपी गाडयो, 81 बशींची नोंदणी जाल्या. 8957 गाडी चलोवपाचीं लायसन्सां दिल्यांत.
गोंयकारां कडेन भरपूय पयसो आशिल्ल्यान, गाडी विकपी, बँको सोंपेपणी रिणां दितात म्हूण गाडयांचो खप वाडला अशें सगलेच म्हणटात. पूण हांगा येरादारी बेभरंवश्याची जाल्या, हेंवूय गाडयो वाडपा फाटलें एक कारण आसा. अर्थांत 12 लाखूय गाडयो एकाच वेळार रस्त्यार आसनात, ही गजाल खरी आसली तरी खास करून रातच्या आठा उपरांत गोंयची भोवतेक येरादारी बंद जाता. सोडून 1- 2 शारांचो आडवाद. आयतार, सुटी, सणां- परबांच्या दिसांनी 60 टक्के बशी बंद आसतात. खाजगी गाडयो वाडपा फाटलें हें एक मुखेल कारण, हें मान्य करचेंच पडटलें. रेल्वेसेवेन शारां जोडिल्लीं जाल्यार आयज येरादारीचें चित्र वेगळें आसपाचें. निदान रस्त्यांचेर दिसपी गाडयांचो आंकडो उणो आसपाचो.
गाडयो वाडिल्ल्यान अपघात वाडल्यात, हेंय खरें. गाडी चलोवप्याची निश्काळजीपणा, मस्ती हाका लागून अपघात जातात, हें सत्य. रस्तेय इबाडल्यात, नेम पाळप जायना, येरादारीची कोंयडी जाल्ल्यान संयम सुटिल्ले वाहनचालक हींय कारणां अपघातां फाटल्यान आसात. दर सप्तकाक उणेच पांच लोक मरतात. तातूंतले चडशे तरणाटे. कितलें लुकसाण हें समाजाक, देशाक? कुटुंबाचो वारस, जोडकार कायमचो वता, तें वेगळें. प्रत्येक वाड्यार अपघातांत मरण आयिल्ले लोक आसात. हाचे वयल्यान गोंय हें किलर स्टेट म्हणलां ते चुकीचें न्हय, अशें म्हणचें पडटा. वर्साक 300 वयर लोक मरतात. जखमी कितले जातात, ताची आंकडेवारी आसची ना. गाडयांचेंय लुकसाण जाता. ह्या अपघातांचेर नियंत्रण हाडप शक्य ना? तालांवाची रक्कम दुपेट, तिपेट वाडोवप हो अपघात आडावपाचो उपाय न्हय. तर वाहनचालकां मदीं शिस्त लागतली, रस्ते सुदारतले, शाॅर्ट कट मार्ग तयार जातले, गाडयांची गचमुड्डी उणी जातली हेंवूय पळोवंक जाय. आयज भौशीक बस एका वराच्या प्रवासा खातीर उणेंच 1 वर 20 मिनटां तें देड वर घेता. हाचे वयल्यान रस्त्यां वयल्या येरादाराची स्थिती कोणाच्याय लक्षांत येतली. सकाळ, सांजवेळा वाहनां चलोवप्यांक हें आमी सांगपाची गरज ना.
गोंयांतली येरादारीची खेटाखेट सोडयतलो वा उणीं करतलो जाल्यार रस्ते रुंद करपाक जाय. निदान शक्य थंय हे उपाय घेवपाक जाय. खंयच्या रस्त्याचेर, खंयच्या वेळार चड येरादारी आसता, खंय ट्रॅफीक जाम जाता हाचोय येरादारी खात्याक, पुलिसांक अभ्यास जाय. ताचेर तांणी उपाय घेवपाक जाय. अवजड वाहनां, संथ गतीन वचपी वाहनां खातीर वेगळी लेन जाय. नाजाल्यार तांकां फक्त रातचीच येरादारी करपाची परवानगी दिवंक जाय. दुचाकींक सक्तीन वेगळी लेन दिवंक जाय. तशें केल्यार गोंयांतले अपघात उणें जातले….. आनी वाहनांचोय आंकडो उणो करपाक कितें करूं येता, ताचेरुय विचार जावंक जाय, तोय प्राधान्य क्रमान. कारण अपघात, कोंयडी, हवेचें, आवाजाचें प्रदुशण वाडलां. मनशाचे भलायके खातीर तें सामकें धोक्याचें.