भांगरभूंय | प्रतिनिधी
हांव तुमचेच सारकें भारतीय, भारतमातेच्या पोटांतल्यान जल्मलेलें. हांव एक भारतीय आसा म्हूण म्हाका अभिमान आसा.
कारण हांव त्या भारतांत जल्मलें थंय केन्ना ‘सत्यम् शिवम् सुंदरम्’ केन्ना ‘वंदे मातरम्’ आनी केन्ना ‘पंजाब, सिंध, गुजरात, मराठा, द्रवीड उत्कल बंगा’ आसा. सात दर्यां पलतडी परकी लोकांक लेगीत भयण आनी भाव म्हणपी त्या भारतांत हांव जल्मलें. संवसाराक हितोपदेश आनी कर्मयोग शिकयले म्हज्या भारत देशान, पूण आपूण मात अनवळखी मनशां मदीं भेद करपाक शकलोना. त्या भारतांत हांव जल्मलें थंय ‘वसुधैव कुटुंबकम’ ह्या तत्वाचेर जियेवपी म्हजो भारत म्हळ्यार तो नीलकंठ जो स्वता विख सेवन करून दुसऱ्यांक अमृत दान केलें. म्हजो भारत गाता ‘कर्मण्येवाधिकारस्ते’, भारतांत जल्मल्लो, वृंदावनान खेळिल्लो, त्रिलोकाचो स्वामी आसून लेगीत, लोणी चोरता, आनी महा अवतार आसून लेगीत, आवयच्या हातान मार खातालो. हांव रामाच्या भारतांत जल्मलें जंय पुतान आपल्या बापायच्या एका उतरान राजगद्दी सोडली आनी रानांत गेलो. म्हज्या भारतांतल्या बायलांक तिच्या आत्मसम्मानाच्या नांवान वळखतात. महासती कुमारी आवयची वळख कुंती अशें करता. आनी पांच घोव आशिल्ले द्रौपदीक देवी मानतात. म्हजो भारत मळबा सारको बळिश्ट आनी धरतरी सारको धाडसी आसा. पुण्यलोक आनी अहिंसेचो सुगंध म्हज्या भारतमातेच्या भुंयेंत येता. म्हज्या भारतांतल्या बायलांचो अनादर जाता जाल्यार आमच्या भारतांतलें दरेक भुरगें हनुमान आसा… दुशासनान आमचे चलयेक त्रास दिलो म्हूण आमी पुराय राक्षस कुळाचो नाश केलो.
15 ऑगस्ट 1947 दिसा म्हजो भारत स्वतंत्र जालो. पूण आमकां खरेंच स्वातंत्र्य मेळ्ळां काय? भारतान स्वातंत्र्याचीं 76 वर्सा पुराय केल्यांत पूण खरेंच आमकां स्वातंत्र्य मेळ्ळां काय? आमचो देश भ्रश्टाचारांतल्यान मुक्त जाला काय? तुमी गरिबींतल्यान भायर सरले? आमी बायलां सत्ता आनी स्त्रीत्वाचे नारे उबारतात, पूण आयज लेगीत भारताची दर एक लाडली लक्ष्मी सात वरा उपरांत स्वतंत्रपणान भायर भोंवपाक शकना. आमचो देश आजून व्यसनांतल्यान मुक्त जावंक ना.ही संतांची भूंय आसा ..तरी आमी ताचें साहित्य वाचलां, ताच्या गीतांतल्यान आमका विद्या मेळयल्ले स्वामी विवेकानंद, डॉ. बाबासाहेब आंबेडकर सारखे महापुरुष समाजीक प्रबोधन आनी देशभक्तीची जापसालदारकी आमचेर सोडून ते संवसार सोडून गेले. पूण आयज आमचें चिंतप स्थीर ना. जाती, धर्म आनी वर्ण हांचो भेदभाव आयज लेगीत आमच्या मनाक त्रास दिता. आयचे कांय तरणाटे वायट दिशेन वतात. व्यसनांत आशिल्ल्पा तरणाट्यांक जिणेंत कसलोच ध्येय ना, कुटुंबाचो नाश करतात, जाल्यार देशभक्ती खातीर तरणाटे कितें करतले..?
15 ऑगस्ट, 19 डिसेंबर आनी 26 जानेवारीक सोशल मिडियाचेर कॅप्शनांत तिरंगो घालून पोस्ट करप ही देशभक्ती न्हय. देशभक्ती म्हणल्यार एकूच दीस ल्हान- ल्हान ध्वज विकते घेवन दुसऱ्या दिसा रस्त्यार उडोवप न्हय, खरी देशभक्ती फकत सैनिकूच करूंक शकतात अशे हांव म्हणना, आमच्या सैनिकां खातीर ती देशभक्ती न्हय तर देवाची भक्तीच आसा. आमचे सैनिक शिमेचेर रावून गिमांत, पावसांत ते आमच्या खातीर आनी पुराय देशा खातीर तळमळटात.
खरी देशभक्ती म्हणल्यार भारताच्या खंयच्याय राज्यांत हुंवार पळयता तेन्ना दोळ्यांतल्यान दुकां गळटलीं. जेन्ना देवूळ, मशिद आनी चर्च दिसतकूच आमचो उजवो हात अजाणपणान काळजा कडे वता, तिरंगो पळयताना लेगीत तीच श्रद्धेची भावना जेन्ना तुमकां येतली तेन्नाच तुमी खरे राष्ट्रभक्त. खरो देशभक्त तोच आसा जाचे पांय खंयसरुय राष्ट्रगीत आयकतकच अजाणपणान थांबतात.
देशभक्तीचे खरे भक्त तेच आसात जे आमच्या संविधानाची मना पसून पुजा करतात. संविधान समजून घेतिल्ल्यांकच आमच्या भारताच्या मोलादीक सिद्धांताची शिकवण मेळटली, कारण भारता सारक्या विभाजीत देशांत हांगा वेगवेगळे जाती ,जमाती, आसात, देव-देवता खूब आसात, राज्य संविधान तयार करप हें खरेंच व्हडलें काम तें बाबासाहेब आंबेडकर हांणी केलें.
आमचें संविधान ही भारताची मुळावी बुन्याद आसा. दरेक भुरगो, दरेक विद्यार्थी, दरेक तरणाटो, आनी दरेक जाण्टो मनीस ताचो पालन करीत जाल्यार आमचो भारत स्वर्ग जावपाक चड वेळ लागचो ना. आमचें संविधान जगांतलें सगळ्यांत बरें तशेंच आमची भारतीय संस्कृताय गिरेस्त आसा. कारण भारताची भास दर मैलाचेर बदलता, भेस दर राज्यांत वेगळो दिसता. दरेकाची खाणाची संस्कृताय वेगळी, उत्सव वेगवेगळे… दर एका नागरिकाच्या विविधतायेक जोडून आमचो भारत तयार जाता आनी भारताचो नकाशो तयार जाता.
तुमी आनी हांव एकठांय येवन हे विविधतायेक एकठांय हाडपाचो यत्न केल्यार भारतांत परत सतयूग येवपाक वेळ लागचोना.
रुबिना नासिर शेख
पिळगांव – दिवचल
खिणाखिणाक ताज्यो घडणुको आनी तुमचे कडेन संबंदीत दरेक खबर मेळयात एका क्लिकाचेर! फेसबूक, ट्विटराचेर आमकां फॉलो करात आनी व्हाट्सएप सबस्क्रायब करपाक विसरूं नाकात.
