भांगरभूंय | प्रतिनिधी
आदीं ह्या फावटीं खंय कितें चुकलें वा उणें पडलें हाचो अभिप्राय वांटेकार जाल्ल्या वांगड्या कडसून जाणा जावन घेवचो. आनी ….
बरें, खास आनी उत्कृश्ट हीं उतरां सकारात्मक गुणवत्तेचे विंगड विंगड पांवडे दाखयता. जायत्या फावट फक्त दुसऱ्यांक वायट दिसूं नजो म्हण वायट गजाल लेगीत बरें म्हणप जाता. परिणाम हातूंत जो चुकिल्लो आसता ताका आपली चुक सुदारपाची संद मेळना. देखीक, कोणेंय कार्यावळ “कशी जाली? ” अशें विचारीत आनी त्या प्रश्नाक जाप “जाली बरी.” अशी मेळत तर समजुवचें खंयसर कितें तरी सारकें नाशिल्लें. तशेंच जेवणा विशीं लेगीत कोणेंय विचारीत “कशें जालां? ” आनी ताची जाप “बरें जालां.” आयली तर त्या “बरें. ” उतरा फाटलो अर्थ समजून घेवप चड गरजेचें. कसलीय घडणूक ज्या वगतार खऱ्यांनीच बरी जाल्ली आसता नकळत, बेस्ट (उत्तम) हें उतर तोंडांतल्यान भायर पडटकूच जाय. म्हण बरें हें सदांच खरें आसता अशे न्हय.
हांव राज्य वा राष्ट्रीय पांवड्या वेल्या, परीसंवाद, संमेलनां, शिबिरांनी वांटेकार जाला. असल्यो गजाली घडोवन हाडप हें खूब तकालसीचे काम हातूंत मातूय दुबाव ना. असल्यो गजाली घडोवन हाडचे आदीं, पुरायेन आनी विस्तारपुर्वक आयोजन करचें पडटा. निश्ठापुर्वक काम करपी मनीस बळ लागता. जायत्या फावट अशें काम करपी आप वावुरपी मेळूं येतात. पूण तांका मार्गदर्शनांची गरज लागता. तांच्यांत आयत्या वेळार निर्णय घेवपाची तांक आसताच अशें ना. म्हण कसलेय आयोजन करतल्यांनी वा तें करूंक फुडें सरतल्यांनी आपलें जाता तितलें “बेस्ट” दिवचें पडटा. आनी आयोजक तशें दितात म्हूण सगळीं कार्यावळ सुरळीत जाता. कांय कडेन कांय जाण , कांय वेळार आपल्या पंगडा भायर वा चोंब्या भायर हेर जाणकारांचें मत घेवंक अनमनतात. आपल्या गांवांत वा राज्यांत हेर कडसून वांगडी वांटेकार जातात असल्या वेळार आयोजकांनी तांची जतानयेन सरबराय करूंक जाय. राष्ट्रीय पांवड्या वेल्या आयोजनांत विंगड विंगड राज्यांतले वाटेकार वांटो घेतात हें जाणा जावंक जाय. ह्या पासत वांटेकरांची पिराय, येवपा वचपाची वेळ, साधन, राबितो, खाणेंपिणें, जेवण ह्या सगळ्या गजालींचेर बारीकसाणेन येवजण करप चड म्हत्वाचें थारता. कार्यावळीच्या मानाचे सोयऱ्यांची आनी आपले सोयरे दायऱ्यांची जितली जतनाय घेतात तितलीच हेर वांटेकरांची घेवंक जाय.
“खास” उतरांत खासियत आसा. तांचो मेळत थंय, मेळत कसो वापर करून फायदो घेवप समा न्हय. सेवा दितना तर हे म्हत्वाचे थारता. कोणाकूय जर खास सेवा दिवंक जमाना तर दिवची न्हय. कोण शीण काडचो ना. व्हड आयोजन करतना सगळ्या गजालींनी बारीक साणेन सगळ्या वाटारांनी लक्ष दिवप सोंपे नासता. म्हण खास वेवस्थेची जापसालदारकी घेतना ती पुरायपणान निभाव येता, हाची खात्री दवरूक जाय. ना तर जांका खास वेवस्था लागता तांका तांणी फक्त मदत करूं येता. जापसलदारकी घेवं न्हजो. आयोजनाची जागा आनी सरभोंवतणीच्या राबित्याची म्हायती दिव येता. खास राबित्याची आस बाळगुपी ते आपल्याक जाय तो वेंचून घेतात. हो म्हजो अणभव. उपरांत आयोजकांक दोश दिवपाचो प्रश्न उप्रासना. मॅनेजमेंट अभ्यासांत “expectation disconfirmation” म्हण एक पेरडायम (सिद्धांत) आसा. ज्या वगतार कोणी कसल्याय गजाली विशीं व्हड अपेक्षा दवरून आसता आनी प्रत्यक्षांत जर तांचो अपेक्षाभंग जायत त्या वगतार तो वापरतात. “खास” उतराचें लेगीत तशेंच आसता.
कांय दिसा हांवे फाटीं “खास वेवस्थेचो” बरोच वायट अणभव घेतलो. गोंया सावन सांजवेळां चार वरांर सुटून सकाळीं सात वरांर पावपी आगगाडयेंतल्यांन कार्यावळींत वांटेकार जावपी वांगड्यांक आयोजकांनी “खास” हॉटेला सामकार सोडले. थंय पावता म्हणसर आठ वरां जाल्ली. त्या हॉटेलाची लॉबी दोन मेत्र बाय दोन मेत्र. तातूंत चौवीस मनश्यां मदीं पंदरा बायल मनश्या कशीं जावं येता? ही विचार कर सारकी गजाल. बसपाक दोन कदेलां. ना कॉमन बाथरूम ना वॉशरूम. गल्ल्या वेलो मनीस सांगता 12 वरां आदीं तुमकां भितर लेगीत सरूंक मेळचें ना. इतले जाण येतले हाची जाळवणदारांक पुराय कल्पना अशिल्ली. म्हजेर आयलो आकांत. हेरांक एक तर हाची कल्पना आशिल्ली वा अणभव आशिल्लो काय कळपाक मार्ग नाशिल्लो.
खास राबित्याची वेवस्था सांबळपी तर कोणूच नाशिल्लो. तांणी ह्या हॉटेलांक आदी भेट दिल्लीं काय ना हो लेगीत दुबाव. फक्त पावती काडून जाल्या उपरांत तांची जापसालदारकी सोंपिल्ली जावंक जाय. आतां एक रुपयांत सर्ग मेळूं शकना ही गजाल जरी खरी जाली तरी सर्गाची फटीची आस दिवची न्हय. खास राबीतो सोडीत तर हेर कार्यावळ सुंदर जाली. तातूंत कोणाचो आस्पाव जावचो कोणाचो ना ह्याची मेकळीक आयोजकांचीच आसता. ते आपल्या परीन सगळें बरें तरेन घडोवन येवचें म्हण झरतात. मागीर थंयसर वांटो घेवपी आपले कला सादर करच्या वेळार टेव्व् ढीश…., वा कटर …कटर…. घुम्मं करता ; ह्या विशीं जाळवणदारांची चूक कांयच नासता.
एकंदरीत शेवटाक चूक भूल माफ करचीं, घरचींच कार्यावळ मानून घेवचीं, मोग आसचो असलें उलोवप करचें न्हय. आदीं ह्या फावटीं खंय कितें चुकलें वा उणें पडलें हाचो अभिप्राय वांटेकार जाल्ल्या वांगड्या कडसून जाणा जावन घेवचो. आनी फुडलें आयोजन कशें सुदारू येता हांचेर आस्त परगटावन नेटान फुडल्या तयारेक लगचें. चुकलां तें मोठ्या मनान मानून घेत तर खंयचीय कार्यावळ “बरी” जावंच्या वाटेर “बेस्ट” जावंक येता.
दादा हेगडे
९५१८९४२२९८
खिणाखिणाक ताज्यो घडणुको आनी तुमचे कडेन संबंदीत दरेक खबर मेळयात एका क्लिकाचेर! फेसबूक, ट्विटराचेर आमकां फॉलो करात आनी व्हाट्सएप सबस्क्रायब करपाक विसरूं नाकात.
