भांगरभूंय | प्रतिनिधी
सीता ना जाली हें श्रीरामाच्या काळजाक लागलें. पिश्या भशेन ते झाडां, पेडां, पशु पक्षी ह्या सगळ्यांक विचारपाक लागले. पूण कोणूच उलयले नात. आश्रमाच्या लागसार आसपी हरणां परतीं परतीं दक्षिणेचे दिशेन पळोवपाक लागलीं. तेन्ना श्रीरामक दिसलें घडये ते वाटेन सीता गेली आसुये. लक्ष्मणान मोट्या कश्टान श्रीरामांक शांत केले. ते दोगुय दक्षिणेचे वाटेन वचपाक लागले. श्रीराम परते परते सीतेक उलो मारताले, रडटाले.
बाहेर वतासतना तांकां रस्त्यार पडिल्लीं फुलां मेळ्ळीं. श्रीरामान रोखडींच तीं वळखलीं. तीं तांणीच सीतामाईच्या केंसांत माळिल्लीं. तीं फुलां पळोवन ते आनीकूच दुख्खी जाले आनी लक्ष्मणाक सांगपाक लागले.
तिचींच हीं पावलां…
हीं तिच्याच केसांतलीं फुलां,
लक्ष्मणा तिचींच हीं पावलां ॥धृ॥
एका पावलाची खूण राक्षसी।
पुसत गेल्या पळय ती कशी।
वादळान पद्मदलां पुसल्यां ॥1॥
खरेंच लक्ष्मणा खरेंच जाग्यार ह्या।
मैथिलीक कोण्या असुरान छळल्या।
ताकतीन घडये ताणें जिखल्या ॥2॥
धनु मोडलेलें दिसता कोणाचें।
जडाव ताचेर रत्न माणकांचे।
कोणाक कोणें झुजयला॥3॥
रत्नांकीत हें कवच कोणाचें?
धुळीन पडल्या मणी ते ताचे।
राक्षसाक कोणे आडायला॥4॥
पळे छत्र तें धुळीन माखलां।
दांडो मोडून भुंयेंचेर पडलां।
कोणे त्या सारथ्याक लोळयला ||5||
प्रेत जावन तो पडला सारथी।
तुटको लगाम ताच्या हाती।
तोंड कशें रक्तान भरलां ॥6॥
रथ मोडून पंजर जाला।
आरी मोडल्या चक्रां तुटल्यां।
बाणूय ते रस्त्यार पसरल्या ॥7॥
थंड भशेन मळबाक पळयतां।
गदर्भ भशेन पडलेलो दिसता।
वाहन असलें घेवन कोण आयला ॥8॥
अदमासाकूय ह्या पडलां कुवाडें।
कोणे व्हेली प्रिया कोणाकडें।
तिचे खातीर काय दोगूय झुजल्या ॥9॥
जिती, मेली, खाल्ली ना दिसतां।
कशी आनी खंय आसतली सीता।
रहस्य तें म्हाकां खंय कळ्ळां ॥10॥
जंय आसा थंय आसलेल्यांनी।
दिवची परतून राम स्वामिनी।
क्षात्रबल म्हज्या आंगांत जागलां ॥11॥
जावं सर्ग वा जावं तो नरक।
पौरुष शिवशिवता भस्म करपाक।
भिंवयतलो हांव त्रैलोक्य म्हज्या हातांनी ॥12॥
– उदयबुवा फडके (राष्ट्रीय कीर्तनकार)
97642 43377
खिणाखिणाक ताज्यो घडणुको आनी तुमचे कडेन संबंदीत दरेक खबर मेळयात एका क्लिकाचेर! फेसबूक, ट्विटराचेर आमकां फॉलो करात आनी व्हाट्सएप सबस्क्रायब करपाक विसरूं नाकात.
