कोंकणीचो निसुवार्थी कार्यकर्तो बाबली नायक

भांगरभूंय | प्रतिनिधी

आपले मायभाशेची सेवा करपा खातीर सर्वस्व ओंपपी, निसुवार्थी कार्यकर्तो म्हणल्यार बाबली नायक बिरेस्तारा रातीं हो संवसार सोडून गेलो. कोंकणीची सेवा करपा शिवाय ताणें आपलो दुसरो विचार केन्ना केलो ना. फक्त आपली आवयभास कोंकणी खातीरुच तो जल्माक आयिल्लो आनी कोंकणी खातीरुच तो वावरत रावलो. पयलीं कोंकणी भाशा मंडळांत काम केले आनी मागीर ‘कोंकणी प्रजेचो आवाज’ ह्या संघटनेवरवी गोंयभर कोंकणी भाशे खातीरच्या बसकांनी, जाहीर सभांनी, वांटो घेवन गोंयकारामदीं कोंकणी खातीर कीट पेटोवपाचें काम केलें.
कोंकणी भाशे खातीर काणकोणांत ज्यो बसका जाताल्यो त्यो बसका चडशो काणकोणा आमच्या म्हणल्यार रमेश कोमरपंताच्या ‘रुक्बाय’ घरा कडल्या आंगणांत जाताल्यो. त्या वेळार हांव जरी भुरगो आसलो तरी त्या वेळार सावन बाबलीबाबा कडेन म्हजी वळख. ते उपरांत हांव ‘सुनापरान्त’ दिसाळ्यांत प्रशिक्षणार्थी म्हूण मडगांवां रातपाळयेर कामाक वतालों, तेन्नाय बाबलीबाब आनी हांव रातपाळयेर उरताले. हांव नव्यानूच रुजू जाल्ल्यान आनी दीसभर म्हज्या गाड्यार काम करुन जाम जाल्लो आशिल्ल्यान रातपाळयेर काम करताना म्हाका डेस्कार न्हीद येताली. पूण, बाबलीबाब म्हाका समजून घेतालो. मागीर म्हाका रातपाळयेची संवय जाली आनी हांव डेस्कावेलें काम बरे तरेन करूंक लागलों. तो बाबलीबाबाच्या मार्गदर्शनाखाला. ‘सुनापरान्त’ पणजे येतकच हांव काणकोणच्यान बातम्यो धाडूंक लागलों. उपरांत बाबलीबाबूय सुनापरान्ताचो संपादक जाल्लो. तेन्नाय हांव ताच्याच मार्गदर्शना खाला पत्रकारिता केली. एक थंड सभावाचो आनी आपले कडेन जी जी म्हायती, पुंजी आसा ती दुसऱ्याक दिवपाच्या वृत्तीचो म्हळ्यार बाबलीबाब. ६ भावां मदलो व्हडलो भाव बाबली.
दिसाळ्याची कचेरी म्हणटकीत वेगवेगळया राजकी पक्षाचे कार्यकर्ते आपले प्रेस नोट इंग्लिशींत हाडटाले ताका तर बाबलीबाब आमचो पेपर कोंकणी, तुमी कोंकणींतल्यान पत्रक दिवंक जाय आं! हें तांकां मुद्दाम सांगतालो. इतलो ताचो कोंकणी खातीरचो हट्ट आसतालो. पंदरा दिसा फाटींच मनांत विचार आयलो बाबली बाबाक मेळूंक जाय पूण मेळप जालें ना. आनी राती मात अचकीत कळ्ळें की बाबलीबाब गेलो.
ज्या मनशान फक्त कोंकणी आनी कोंकणी हेंच आपलें सपन पळयलें तो आयज आमच्यांतल्यान ना जाला. वर्सां जशीं वतात, तशीं, त्या वेळार, त्या त्या मनशान केल्ल्या कामाच्यो यादी लेगीत आमकां उण्यो जावंक लागतात आनी आमचीं उतरांय उणी पडूंक लागतात. पूण बाबलीबाबान केल्ल्या कामाची याद म्हालगड्यांनी, नव्या पिळगेक करून दिवंक जाय.
तेन्नाच बाबली ‘कोण’ हे नव्या पिळगेक कळूंक पावतलें. ताच्या कार्याची याद काडप हीच ताका आमचीं आर्गां.आ