भांगरभूंय | प्रतिनिधी
ल्हारां आनी फॅडां तरांतरांचीं येतात. येतात आनी केन्ना गेलीं, नाच्च जालीं तें कळयना. कसले कोर्स, कसले कॅम्प, कसले पयशे करपाचे धंदे कितें कितें येत आसतात. कोणाक मदींच कसलो तरी छंद आपणावपाची कूय येता.
म्हज्या एका इश्टाक गितार वाजोवपाची उर्मी आयली. आठवड्यांतल्यान दोनदां असो तो गितार शिकवण घेवपाक वचपाक लागलो. ताणें म्हारगें एक गितार बी हाडलें. कालांतरान हे भोगस्ताळे स म्हयने चलल्यात आसतले. ताची उमेद भागली. ताणें तें कशें सोडून दिलें, गितार खंय गुड्डयाक मारलें काय माळयेर उडयलें तें कळूंक लेगीत ना.
खूब भुरगीं सुटयेंत वेगवेगळ्या क्लासाक वतात. कांय जाणांक तें बंधन नाकाच आसता. तांकां आवय बापूय फोर्सान धाडटात. घरा पिडटात म्हूण क्लासाक धाडटात. तबलें ,पेटी, गायन, हस्तकला बी अशे वेगवेगळे उपक्रम. ते क्लास म्हळ्यार कांय जाणां खातीर एके तरेचे भोगस्ताळे हें सांगपाची गरज ना.
भुरग्यांचे चार- चार दिसांचे खेळ. क्रिकेट खेळटलीं, थोडे दीस बॅडमिंटन, थोडे दीस चित्रां रंगयतलीं. तांचें बरें आसा. जाण्ट्यांचे भोगस्ताळे सोसूं नजो जाता. तरणाटे जिमांत वतात. तरणाट्योय वतात. मदींच सोडून दिवप, सातत्य वगडावप हीं चंचलपणां म्हळ्यार भोगस्ताळे.
रामदेव बाबा पयलेच खेपे गोंयांत आयलो. ताणें योग, प्राणायाम, योगासनां हांचो प्रचार प्रसार केलो. पणजे कांपालार, फर्मागुडयेर मैदानार फांत्या पारार योग शिबिरां घेतलीं. तें सगळें बरेंच. कांय लोक नवें कितेंय येवं, थंय घम्म करून उडकी मारतात. पक्षांनी बी घुंवतात तशे. थंय ग्लॅमर आसता. स्टेजीर बसतकच मिडियाचेर फोटो झळकतात. पेपरार टीव्हीर बी.
रामदेव बाबालें पयलें लेक्चर पणजे कांपालाचेर आशिल्लें. मोटो जमाव. हांव आकाशवाणीच्या न्यूज रूमांत बातम्यो बरयतालों. एका पत्रकार मित्राक फोन करून वासपूस केली. आरे, रामदेव बाबालें भाशण जालें? ठळक मुद्दे सांग मरे. मित्राची जाप पळेयात. रामदेवबाबालें मुखेल भाशण जावपाचें आसा. पयलीं थळावे बाबा उलयतात. कोंकणीचे दोन बाबा उलयले. तांचे पॉयंट बी जाय? ताणें म्हाका धोंगसो मारिल्लो. कित्याक कोण जाणा, हांसूंक येवंक लागलें. कोंकणीचे कांय भाऊ, दादी नवें कितेंय आयलें जाल्यार तातूंत आसताच. कोण कितल्या माटवांनी स्टेजींचेर वता हाचो हिशोब दवरप कठीण. पूण सातत्य तगना जातकच ताका फक्त भोगस्ताळे वा तात्पुरते दुवाळे म्हणचे पडटात.
आमचे बिल्डींगेंतले एकलेक गावपाचो घोस्त. सार्वजनीक गणपती उत्सवांत वा हेर कार्यवळींत गावन ती उमेद काडटा. मागीर ती गाणें शिकपाक लागली. तेंवूय क्लासिकल. फांतोडेर तिचो रियाज सुरू जातकच आमचो पॉपी बोब मारूंक सुरू. आमकांय त्रास जाले. फांतोडेची न्हीद खळूंक लागली. भाई, मला ना, ते देस, भूप, शुद्ध कल्याण यांचा भेद लोकांना करेक्टली समजावून देण्यासाठी आणखीन मेहनत घ्यावी लागेल हो. तिणें म्हाका स्टेरकेसीर मेळ्ळी तेन्ना म्हळें. नाही, जमेल तेही, हांवें विश्वासान (!) म्हळें. पॉपी पळेत रावलो, मोनजात बाबडी. तिका लोक परीक्षक, चीफ गेस्ट बी म्हणून आपोवपाक लागले. प्रस्न हो न्हय. दिसांमाशी केन्ना हे भोगस्ताळे बंद पडले ते कळ्ळेंच ना. दोन दिसांचे हे लाग कसले मड्याचे तें कळचना. कितेंय जावं, फांतोडेर सुस्त न्हीद पडपाक लागली. पॉपीय सुखी जालो. ताका तें सांगूंक कळना इतलेंच.
म्हज्या एका इश्टान आर्विल्ली सायकल घेतली. आनीक एकल्यान घेतिल्ली म्हूण हाका कमी जाली दिसता. आमी भाई, डेली 20 किलोमीटर सायकलींग करपाचें थारायलां. सायकलीक गियरां आसात. आनीक कितें आसा. 18 हजार पडल्यात. हे कसले दुवाळे कळना जाले. हांव जाणा आशिल्लों. फुडार.
दुसऱ्या दिसाच्यान म्हाका फोटो बी येवपाक लागले ताचे. पावसांत भिजून लेगीत खंड दिनासतना पुलाचेर, सांकवार कलसांवां, चेपीं, बूट घालून फोटो येवंक लागले. खास कलसांवां, खास टी शर्टां हे नवे भोगस्ताळे सुरू जाल्ले. जिवाक बरें दिसता आं भाई, तुवेंय ट्राय केल्यार जाता, अशे फुकट सल्ले मेसेजीच्या रूपांत म्हाका येताले. टो टो फो. तांणी दोगांयनी त्यो सायकली माळयेर मारल्यो काय आनीक खंय हें हांवें विचारूंक ना. भोगस्ताळे हे पयलींच ताडिल्लें हांवें.
हालींच म्हजो इश्ट म्हाका आपल्या वाडदीस पार्टेक आपोवंक आयलो. आरे, तुजो वाडदीस फाटल्या सप्तकांत जालो न्ही रे. हांवें विचारलें. हय रे सायबा, हो वाडदीस म्हज्या त्या योगा ग्रुपावतीन जातलो. ते आयतारा मेकळे न्ही? मागीर म्हजी लायट पेटली. हो ग्रेट बर्थडे बॉय कांय वर्सां आदीं एका संस्थेचो योग वर्ग सुरू जाल्लो ताका उमेदीन वतालो. वतना तें कार्पेट बी कमराक मारून वतालो ताची हय न्हयशी याद जाली. बरोच पयस. चार किलोमीटर वचपाक. चार म्हयन्यां भितर कार्पेट गुटलायतात तसो हाणे ते योग वर्ग गुटलायले. पुरो जालें हाका. हो केन्ना मांडी घालून सकयल बसून नकळो. लक्तुबाय दिसली ती त्या योग करपी इश्टांची. तांच्यांतल्या कांय जाणांनी योग चालू दवरिल्लो. योग सोडपी म्हज्या इश्टाचो वाडदीस मनोवपाची तयारी दाखयल्ली ही केदी दानत आनी प्रेम. हो म्हजो इश्ट स स म्हयन्यांनी खंयच्या खंयच्या फित्रिकांत पावत सांगू नजो. खंयच्या एनजीओंत, खंयच्या छंद फंद चक्रांत, खंयच्या संस्कृती वा लोकवेद सांबाळ वावरांत, खंयच्या समितीचेर वा सांस्कृतीक संस्थेच्या कमिटीचेर वा सहकार बॅंकेच्या संचालक मंडळाचेर हो उडकी मारीत सांगू नजो. भोगस्ताळे पळोवं नजो जातात.
वैयक्तिक पांवड्यार वा संस्था पांवड्यार खूब खेपे कांय जाणांक अकस्मात कुचमळून आयिल्ले भशेन एखादो वर्सुकी उपक्रम वा नेमाळें सुरू करपाची उर्मी येता. तांकां आरंभशूर म्हणटात. फुडें तें सदांच चालू उरूंक जाय हाची जतनाय घेवपाची वान्सा कोणाक आसना. गडगंज गडगड करून प्रसिध्दी बी करून कार्यावळ सुरू जाता. इल्ली इल्ली करून कारणां, निमतां सांगून अखेरेक आयसफ्रूट कॅन्डी पगळची ते भशेन ते उपक्रम पगळटात. विरगळून वतात. टो टो फो. फक्त भोगस्ताळे. धा जाणांचे आवयक कोण रडना. ती मागीर सरकारी कार्यावळ आसूं वा खाजगी.
दुवाळे सदांकाळ उरूंक शकनात. बुड्डण बी खाजयतकच ती वचसर बरें दिसता. भोगस्ताळेय तशेच आसतात. पेटी शिकपाचें आसूं वा हांसपाच्या क्लबांत वचपाचें आसूं चार दिसांचे दुवाळे भागयसर जिवाक खूब बरें दिसता. भागयतल्याच्या!
मुकेश थळी
फोंडें
खिणाखिणाक ताज्यो घडणुको आनी तुमचे कडेन संबंदीत दरेक खबर मेळयात एका क्लिकाचेर! फेसबूक, ट्विटराचेर आमकां फॉलो करात आनी व्हाट्सएप सबस्क्रायब करपाक विसरूं नाकात.
