वरगांवची झर

भांगरभूंय | प्रतिनिधी

आमच्या वरगांव गांवांत एक झर आसा. तिका सगळेजाण “धुमक” म्हणटा. “धुमकां”तली झर म्हणुनूच ती फामाद जाल्या. झरीचें उदक नितळ, निवळ आनी थंडगार. ते झरीर चडशीं बायलां कपडे धुवंक वतात. थोडे दादलेय न्हावपाक वतात. त्या दादल्या मदीं म्हजो आजो आसता. तो दोन फावटी सकाळचो आनी सांजचो झरीर न्हाता. थंय न्हाल्या उपरांत बरी झेम येता. थंय एक वेगळेंच झाड आसा. त्या झाडाचें नांव कोणाक खबर ना. तसलें झाड दुसरेकडें दिसना अशें म्हणटात. 

शेजारच्या गावांतले लोक लेगीत झरीर न्हावपाक येतात. हांव गरमेच्या दिसांनी म्हजे भयणी आनी आज्या बरोबर

थंय न्हावपाक वता. आमची आजी आमकां वचपाक दिनासली तेन्ना आमी लिपचोरयां वतालीं. मागीर आज्ज्येची तापोवणी खावची पडटाली. तुमीय मुद्दाम येयात आं, आमचे झरीचेर.

– आस्या नितेश गांवकार

8390745837