वजें : कुळाराच्या मोगाची भेट

भांगरभूंय | प्रतिनिधी

वजें दिवपा फाटलो हेत इतलोच की लग्न केल्ले धुवेक कांयच उणें पडचें न्हय. पयले चवथीक सगल्यांचें तोंड वेगळ्यावेगळ्या स्वादान रसरशींत जावचें हो हेतू.

आमी गोंयकार जायत्यो परबो मनयतात. तातून चवथ ही गोंयकारांची मुखेल, तशीच आवडीची परब. चवथीचो बोवाळ म्हळ्यार फकत हिंदू पुरतोच न्ही, तर हेर धर्माच्या लोकांक सुद्दां उमेद. दीस लागीं पावतात तशे उमेदीचें आनी खोशेचें पातळिल्लें ल्हार सगळ्यांक दिसून येता. श्रावण सोंपता सोंपता एकदा भाद्रपद सुरु जालो, काय सुरु जाता तो खाणाचो घमघमाट, स्वादाचें ल्हार. तशेंच गोंयकारांक वेध लागूंक लागता ते धुवेक वजें धाडपाचे.
गोंयांत चवथीक आपले धुवेक वजें धाडपाची प्रथा खूप पयलीं सावन गोंयांत चलत आयल्या. वजें म्हळ्यार “माथ्या वयले वजें “ न्हय आं. वजें म्हळ्यार धुवेक, जांवयाक आनी ताच्या घरच्यांक धाडिल्ली अपुरबाय, कुळाराची माया, आपुलकी, व्हडवीक तशेंच मान. वजें म्हळ्यार वेगवेगळ्या पक्वान्नांचो सांठो, पुंजो, खाणांनी भरिल्ले डबे आनी पाकिटांतलीं खाणां. वजें म्हळ्यार जांवयाचो मान आनी साठवण यादींची. वजें म्हळ्यार नव्या लग्न जाल्ल्या जोडप्यांक दिल्ली भेट मोगाची. वजें म्हळ्यार धुवेल्या घरच्या गणपतीचें स्वागत.
लग्न करून दिल्ले धुवेक आवय- बापूय मेळून वजें धाडटात. जर बापायच्यान जायना वा बापूय नासत जाल्यार भावूय आपले भयणीक वजें धाडटात. वजें दिवाळेकूय धाडटात. पयले चवथीक खाशेलें म्हत्व आसा. हें वजें घसघशीत स्वरूपाचें आसता. ह्या वज्यांत कितें ना म्हूण ना. मोठ्यो नेवऱ्यो. गोड तश्योच तिखश्यो, लाडू पिठ्याचे, बेसन, रव्याचे, खाजीचे, भिकणाचे, काजू बियांचे, मैसूरपाक, शंकरपाळी, चकऱ्यो, कोडबाळी, मोदक, पेडे, फेणोरी, शेव, चिवडो, तिखशे फोव वा चुरमो. तशेंच धुवेक आवडटा ती खाणांय दितात. हें जाले खावपाचे नग.
हातले थोडे नग आवय स्वतः घरा करता वा भायर ऑर्डरुय दिता. वज्याक माटोळेचें सामानूय दितात. जशे, मयंडोळ्या केळ्यांचो घड, नाल्लाची पेंड, सुपारेचें शिपटें, तशेच कांय जाण लाकडी फळांय दितात. हेर फळा जीं सोंपेंपणान उपलब्ध आसतात जशे आपोल, केळी, मोसंबी, चिकू आदीं. लाकडी सामाना भितर फुलींचे पाट, लाटफळें आदीं धाडटात. श्रावणांत पणजे अष्टमीची फेरी भरता तेन्ना खुपशें लाकडी सामान मेळटा. हे फेरयेक मेळपी चवाय, पाट, लाटफळीं, आदोळी, लाकडी फळां लोक खरेदी करून दवरतात. म्हणजे चवथी पयलीं खरेदी करून जाता.
जावयांचो मान म्हूण ताका पुजेक लागपी साहित्य दितात. जशी तांबयो, पळी, पडगो, आदी साहित्य. नेसपाक नवें सोंवळेंय दितात. वजें व्हंकलेच्या शेजाऱ्या- पाजऱ्याकुय वाटपाची चाल आसा. ह्या निमतान सगळ्यांचींच तोंडा गोड जातात. वजें दिवपा फाटलो हेत इतलोच की लग्न केल्ले धुवेक कांयच कमी पडचें न्ही. पयले चवथीक सगल्यांचें तोंड वेगवेगळ्या स्वादान रसरशीत जावचें होय हेतू.
ही चवथ एकवटान मनोवया… मनसोक्त फळार खावया.

शिल्पा लाड
8411007204