मनीसकुळयेच्या हिताचो विचार करपी स्वार सर

भांगरभूंय | प्रतिनिधी

सकारात्मकतेचे पाखटे लावन केल्ले मनीसकुळयेच्या भोंवडे वेळार जें जें सत, सोबीत आनिक पवित्र आसा तें सगळें, निजाच्या पारखेपणाक लागून बरे भशेन तेळून, आनी मनशाची जीण खोशी करपाच्याय हेतान प्रेरीत जावन प्राचार्य विश्वनाथ स्वार सर, वट्ट सदतीस वर्सां शैक्षणिक मळार कार्यरत आसात. विश्वनाथ हें आपलें नाव सार्थकी लायतना आपल्या घराब्याकच लागून न्हय जाल्यार मनिसकुळयेच्या हिताचो व्यापक विचार मतीन दवरून, एम. ई. एस. हे शिक्षणीक संस्थे वरवी तेच परी अंबिका कुटीर, ईशा फांवंडेशना वरी तशेंच हेर सामाजिक संस्थां वरवी तांणी करियर मार्गदर्शन, समाजप्रबोधन, योग प्रचार- प्रसार, सैमाची राखण, समुपदेशन, मूल्यशिक्षण असो वावर ते आजुन लेगीत करीत आसात. समर्थ रामदासान म्हळां, ‘जे जे आपणासी ठावे ते ते इतरांसी द्यावे, शहाणे करुनी सोडावे सकल जन.’ ह्या वचना प्रमाण तांचे कल्याणकारी आनिक विधायक काम वास्को- मडगांवां पुरते सीमित उरुंक ना जाल्यार साबार गोंय आनिक भायर लेगीत चल्लां.

उच्चविद्याविभुषित, मैदानी खेळांनी फिशाल, योगविद्येचे पुरस्कर्ते, सैममोगी, खडेगांठ वक्ते, संगीत मोगी, नाट्यकलाकार आनिक विद्यार्थीप्रिय अशे हे प्राचार्य स्वार सर, आपले कुशळ संभाशणकलेक लागून आनिक नितळ चारित्र्याक लागुन वांगडी शिकोवप्या सयत विद्यार्थी इश्टां मदीं लोकप्रिय जाल्यात. योगविद्येचे उपासक म्हणूय तांणी नामना जोडल्या. स्वार सर म्हळ्यार एकेच व्यक्ती मदीं अगणीत गुण, कुशळटाय आशिल्लो व्हड चमत्कार, अशें कांय लोक तांचे विशी अजापीत जावन म्हण्टात. सामाजिक लागणूक जपताना तांणी आपल्या घराब्या कडेन आडनदर करूंक ना. वेल्यान तांचें कुटुंबवत्सल रूप सगळ्यांक दिश्टी पडटा. तांच्या सांगाताक आयिल्लो दर एक व्यक्ती तांचे कडेन आकर्शित जाता, हें निखटें सत जावन आसा. ताचें रहस्य म्हळ्यार तांचे लागी आशिल्लो विनोदी गुण.

जिनसावार उपक्रमां वरवीं चालीक लायिल्ल्या तांच्या विधायक कार्याची वळेरीच करप म्हळ्यार लेगीत ‘गागर में सागर’ भरपा वरी भोव कठीण काम. उसर घे नासतना, तांणी विद्यार्थ्यां सयत वांगडी शिकोवप्यां खातीर लेगीत शिबिरांचें आयोजन केलां, सैमाची पुरायपणान वळख जावची म्हूण भोंवड्याचें आयोजन केलां.

ते निजाचे योगगुरु आशिल्ल्यान, अंबिका योग कुटीर, ईशा फांवंडेशन, शिवयोगी अशा नामनेच्या संस्थां वरवीं शास्त्रशुद्ध प्रशिक्षण घेवन नेमान आनिक विनामूल्य, शेकड्यांनी योगशिबिरांचें संचलन केलां. निर्लेप भलायकी राखपा कडेन तांचो कल आसता. ‘पीस अँड ब्लीस’ ह्या तांचे संस्थे वरवी, चारित्र्यसंपन्न, कुशळटाय आशिल्ले तरणाटे घडोवपाचो तांचो यत्न खऱ्यांनीच तुस्त करपा सारको. तेचपरी ‘हँड इन हँड’ हे तांचे संस्थे वरवी ‘कमयात आनिक शिकात’ (अर्न अँड लर्न’ असो उपक्रम तांणी चालीक लायला. गरीब पूण होतकरु तरणाट्यांक आपल्या पायार उबे रावून मुखावेलें शिकप मेळोवन दिवप ही हे संस्थेची मोख. हें करतना स्वार सरान आपल्या उद्येजक इश्टांक जांव उद्देजक विद्यार्थ्यां लागीं नोकऱ्यांक लागून सांकडे घालून तरणाट्यांक नोकऱ्यो मेळोवन दिल्यात. हें सगळें करतना, तांच्या कार्याची पावती म्हूण तांका जायते पुरस्कार फावो जाल्यात. देखीक, ‘सेवा पुरस्कार’, ‘आदर्श शिक्षक पुरस्कार’, ‘आदर्श व्यक्तिमत्व पुरस्कार’, ‘उत्कृष्ट योगप्रचारक,’ ‘उत्कृष्ट समाजकार्यकर्तो पुरस्कार’.

हें सगळें करतना ताणीं आपलो शिक्षकी पेशा आनी समाजकार्या मदीं  संतुळा सांबाळ्ळा. तांचो लोकसंग्रह उपाट आशिल्ल्यान तांच्या विधायक कार्याक कोण ना कोण ‘पयल्या उल्याक आनी पयले जापेक’ हाजीर जाता. तांच्या संपर्कात आयिल्ल्या दर एकट्याक निखटो आनंद मेळचो आनी तांच्यो साबार अडचणी पयस जावच्यो, हो हांवेसूच आपले जिणेची मोख आसा, अशें स्वारबाबाचें प्रांजळ मत. आपल्या सफळ उपक्रमांचें स्रय ते इश्टां सयत घरकान्न विभा, धूव रिया आनी पूत राहुल हांकां दिता. तांच्या मनकाळजा सावन मेळिल्ल्या तेंक्याक लागून हें शक्य जांवक पावलें अशें व्हडा धादोसकायेन ते सांगतात.

आयज, 16 सप्टेंबराक विश्वनाथ बाबांच्या धादोशी जिणेचीं साठ वर्सां पूर्ण जातात. उरिल्ल्या आयुश्याक तांकां निरामय भलायकेचें आनी खुशालभरीत जिणेचें देणें देवा लागीं मागुया.

प्रा. महेंद्र विनायक देसाय

90496001300

–

गायता तुजीच रे गाथा

–           

दाबोळेच्या पठाराचेर

कोगुळ नित्य गायता

ज्ञानी, योगी विश्वनाथा

तुजीच रे गाथा ।। धृ।।

विश्वनाथा, योगदुता,

मोगाच्या प्रेशिता

खोशे ल्हारार जावन स्वार

सुखी कर समेस्ता।। 1।।

दीन- दुबळ्यांक दिवन साथ

जिणेंतली पुसली काळखी रात

दिलीं तांचे जिणेत नवी

खोशेची रे ल्हारां।। 2।।

योगा वरवी भलायकी राखली

व्यसना विरयत जीण सारली

गुणेस्तां- बुदवंतां मदी रावून

उन्नत केली ही धरा।। 3।।

माथ्यार झेल जिभेर साखर

जिकलीं वांगड्यांची मनां

आतऱ्या- पयऱ्यांन करुन भोंवडी

जोडली इश्टागत रानां- वनां।। 4।।

घडयले हिरे तासून चिरे

फुंकले तरण्याट्यात पंचप्राण

विद्या, गिन्याना कले सयत

जिणेमुल्यांची दिली जाण।। 5।।

मनिसकुळयेची शान तू

तू मनिसकुळयेचो प्राण

पिडेस्तांक दिल्ल्यान हात

तुजो, धाय दिकांनी भोवमान।। 6।।