भांगरभूंय | प्रतिनिधी
आमच्या भारताचेर कितल्योशोच राजवटी राज्य करून गेल्यो. आपले राजवटी खाला तांणी आमचो विकास दाबून दवरलो. पूण, आयज संवसारीक पांवड्यार सगळ्यां देशांचें फुडारपण करपाची तांक आमच्या भारत देशा कडेन आसा, अशें म्हळ्यार मात्तूय अतिताय थारची ना. भारत हो सगल्यांत चड युवा पिळगी आशिल्लो देश. आमचो देश बदलपाची तांक ह्या तरणाट्यां मदीं आसा. ती तांक दाखोवन दिवप हें दर एका शिक्षकाचें कर्तव्य. देश म्हणलो की आमच्या मुखार येता ती युवा पिळगी आनी तांची कुशळटाय. तांचे भितरल्ले गूण जाणून घेवन आनी तांकां वाट दाखोवपाचें काम फक्त एक शिक्षक करूंक शकता.
शिक्षक हो समाजाचो हारसो अशें म्हणू येता. समाजांत कितें केल्यार बरें आनी कितें केल्यार वायट हाचें भान तांकां आसता. शिक्षक जें कितें सांगता तें खरेंच आसता, असो विस्वास लोकां मदीं तयार जाला. हाचो फायदो घेवन देशांतल्या दर एका शिक्षकान आपापल्या वाठारांत वचून आपल्या लोकांक आत्मनिर्भर जावपा विशी म्हायती दिवपाक जाय. तशेंच ताचो फायदो तांकां पटोवन दिवपाक जाय.
आयचें शिक्षक हें नव्या युगांतले शिक्षक. मोबाइल, इंटरनेट आनी कंप्यूटर सारकेंल्या साधनांचो वापर ते करपाक शकतात. आनी हाचो फायदो भुरगें कशें तरेन आपले जिणेंत करून मुखार सरपाक शकतात हें पटोवन दिवप ही शिक्षकाची महत्वाची भुमिका थारता. देश बदलता तसो आयचे पिळगेन तो बदल आपणावपाक जाय. हो बदल भुरगें आपणायतलें जाल्यार शिक्षकांनी दर एका भुरग्या कडेन संवाद सादून तांचें भितर आत्मविस्वास तयार करपाक जाय. शिक्षकांनी आयज फक्त वर्गात रावून विद्यार्थ्यांक शिकोवपाक जायना, जाल्यार वर्गांतल्यान भायर येवन संवसारांत घडपी गजालींचें शिक्षण दिवप आयज खूब गरजेचें. आपूण इंजिनियर जाल्यार आपलो पूत लेगीत इंजिनियर जातलो, अशी कांय आवय, बापायची मानसिक स्थिती आसता आनी ती बदलतलो जाल्यार शिक्षकांनी दर एका विद्यार्थ्याच्या पालकां कडेन उलोवन तांची मानसीक स्थिती जाणून घेवपाक जाय. तांचे मुखार भुरग्यांचे विचार मांडून ते तांकां पटोवन दिवपाक जाय. अशें केल्यार भुरगें सहजतायेन भिना आसतना आपलो आवडटो विशय निवडपाक शकतलें आनी आपल्या भितर आशिल्लें गूण तें सहजतायेन वळखुवपाक शकतलें.
शिक्षकांनी पुस्तकांतले शिक्षण शिकोवप गरजेचें थारना, ही पद्दत आदले काळां सावन चलत आयल्या ती आतां बदलपाक जाय. आयज भुरग्यांक मुखार वचून शिकोंवक लावपाक जाय तशें जाल्यारच भुरग्यांल्या मनांतलो भंय वयतलो आनी खंयचेंय काम भिनास्तना तें करपाक मुखार सरतलें. आयज देशाक कसली गरज आसा, हाचेर शिक्षण दिवप खूब गरजेचें आनी तें फक्त एक शिक्षक दिवपाक शकता. खंयचोय भुरगो आयज सरकारी कामा शिवाय घरा बसून पयशे कमोवपाक शकतात. देखीक – कोडींग शिकून अॅप तयार करप वा यू ट्यूब सारकिल्लीं साधनां आमचें फुडें उपलब्ध आसात. पूण ताचें शिक्षण योग्य पद्दतीन विद्यार्थ्यांक दिवपाचें काम एक शिक्षकच करूंक शकता. आयज शेंता रोवून सुद्धां बरो शेतकी वेवसाय करपाक शकतात. आयज दर एक भुरगो शिकलो म्हणटकुच तांकां सरकारी नोकरी करपाची ओड लागतां. तांकां शेतांचें म्हत्व पटोवन दिवप हें काम शिक्षक करूंक शकता. आनी तांकां त्या तरेन शेतकी शिक्षण दिवप लेगीत आयज खूब गरजेचें.
कांय दिसां पयलीं, सरकारान शिक्षणीक धोरणांक बदल केला. कारण देशातलो दर एकलो भुरगो स्वताचेर अवलंबून आसचो. भुरगो जेन्ना जल्माक येता तेन्ना ताका चलपाक ताची आवय शिकयता, पूण शिक्षक भुरग्यांक स्वता कशें जगचें हें शिकयता. शिक्षक ही देशाची बुन्याद. ती घट्ट आसली जाल्यारच देश घट्ट जातलो. अशे तरेचो बदल जालो जाल्यारूच सगळे देश आमचे कडेन एके वेगळे नदरेन पळोवपाक लागतले. ह्यो सगळ्यो गजाली शिक्षकांनी केल्यो जाल्यार देश बदलपांक आनी आत्मनिर्भर करपाक शिक्षकाची महत्वाची भुमीका थारतली.
गौतम पागी
9637181710
खिणाखिणाक ताज्यो घडणुको आनी तुमचे कडेन संबंदीत दरेक खबर मेळयात एका क्लिकाचेर! फेसबूक, ट्विटराचेर आमकां फॉलो करात आनी व्हाट्सएप सबस्क्रायब करपाक विसरूं नाकात.
