भांगरभूंय | प्रतिनिधी
फाटीं गोंयांत चालू आशिल्ल्या ‘पर्पल फेस्ता’ वेळारूच, फोण्यां पोरण्या बसस्टॅण्डाचेर एके दिव्यांग व्यक्ती बरोबर वायट घडणूक घडिल्ली (भांगरभूंय, शेनवार 7 जानेर, पान 6). ते उपरांत काल (1 फेब्रेराक) परतून तसलोच देखावो घडटना दिसलो. हे घडणुकीचें मुखेल पात्र, तोच ‘स्वयंपूर्ण दिव्यांग’ मनीस, ताची घरकान्न आनी एकलेंच भुरगें (वांगडाक ताची जाण्टी आवय आनी दुसरें भुरगें नाशिल्लें). घडये ‘तो’ फाटले फावटी भशेनूच, मडगांव वचपी गाडयेची वाट पळयतालो.
तो आपले ‘अपंगूळ पांय’ वयर करून हातांनी चलत बसी थांबतात थंय आयलो. तो जे तरेन चलतालो, कोणाचेच नदरेंतल्यान सुटपाक शकनासलो. ताका पळयताच, फाटीं घडिल्लें सगळें चित्र, आसा तशें म्हज्या दोळ्यां मुखार उबें जालें. परतून त्या कदंब कंडक्टरची याद जावन तिडक मारली. हातूंत, म्हजी ‘भिजूडपणाय’ उडक्यो मारून हात वयर काडटालीं. त्या वेळार मनांत झगडपाची इत्सा आसून लेगीत, काकुळटेक येवन हांवें फक्त दुकांच गळयल्ली, पूण तो निश्चेव पुराय करपाची खरी संद, आतां परतून आयिल्ली.
सारकीं 8: 25 जाल्लीं. ती मडगांव वचपी कदंब गाडी येवपाचो म्हुर्त लागीं पाविल्लो. म्हजी सांग्यार वचपी गाडीय तेच वेळार येता. हांवें चिंतले, म्हजी बस चुकून, उशीर सुद्दां जाल्यार उपकारता, पूण कितें घडटा तें थंयच फुड्यांत रावन पळयतलो आनी अन्याय जाता असो दिसल्यार, योग्य- अयोग्य चड चिंती नासतना, हिंमत दाखोवन मनीसपणाक वाट मेकळी करुन दितलो.
हांव हळूच ताचे फाटल्यान वचून उबो रावलो. पळयता जाल्यार, रोखड्योच दोनूय गाडयो एकाच बराबर आयल्यो. आतां म्हणलें हो कदंब कंडक्टर जर ‘तांका’ बसींत घेयना जाल्यार, भर रस्त्यार येवन ‘सांवार’ घालतलों. गाडयेक आडवो रावतलो आनी कदंब कंडक्टराक जाप विचारतलो. ‘तांकां’ खासगी गाडयांनी राखीव सुवातो आसून लेगीत चडपाक दिनात, साईबाबाचें नांव वापरूनय थोडे तांकां नगण्य वागणूक दितात, जाल्यार आतां शिवाजी म्हाराजाची व्हडविकाय गावपी सरकारी गाडयेंत तरी हक्काची जागा मेळटा कांय म्हूण यत्न करतलों. हरशीं ‘तवनासगिरी’ बी आमी जायते फावट केल्या, पूण हें मात्शें नवें प्रकरण म्हण्टकच, म्हाका थेट बंदखणीत बी व्हरून उडयत म्हूण, एका विश्वासू लागींच्या मानेस्ताक, कितें जावपाचें आसा ताची पूर्वकल्पना दिली. अर्दी हिंमत थंयच जोडली.
इतल्यान, मडगांवची कदंबा आनी म्हजी सांग्यार वचपी गाडी, दोगूय येवन एकामेका कुशीक उब्यो रावल्यो. ‘तो’ फुडें सरता तसो, हांवूय ताच्या फाटल्यान चलत रावलो आनी पळयता जाल्यार, मडगांवची गाडी सोडून, ‘तो’ म्हजेच गाडये वटेन गेलो आनी केप्यां – केप्यां करुन आड्डूंक लागलो. शिरोडें -सांवड्डे वचपी लोक, ताचें कडेन पळय नासतना, ताका किंकोत करुन, एकामेकांक खोटी- मुठी मारुन चडटाले. तो ती मजा पळयत रावलो आनी हांव ताका पळयत उरलों. आमचें खाजगी बसींत नदर घुंवडायले उपरांत जाणवलें की, तातूंतलो कंडक्टर आमकां दोगांकूय पळयत आसलो. मागीर फुडें जें घडलें तें जगाक देख दिवपीच आसलें.
‘ताणें’ वयर चडपाक हात उखल्लो (पांय न्हय) कंडक्टरान हें सगळें पळोवन, ताका सोमतीच वाट करुन दिली ‘तो’ धोंपरां घश्टीत, कांयच न्हय करुन भीतर पावलो कोणाचोच आदार मागूंक ना आनी कोणाक त्रासूय दिवंक ना. आतां बसपा खातीर, निमाणें सीटाचेर फक्त 2 सुवातो रित्यो आशिल्ल्यो. दिव्यांगाचे राखीव सुवातेर बशिल्ल्याक, हांवें फाटल्यान रावन ‘ओ भाई’ म्हण्टा थंय आसा, ‘तो’ घश्टत गेलो आनी कोणाची वाट पळयनासताना, वाट्याक येता तें आपलें मानून, निट्ट निमाणें सुवातेर वचून बसलो आनी शेवटाक, ‘हिरो’ जावपाचो म्हजो ‘प्लॅन फेल’ जालो.
चीट : तात्पुरते सेवे खातीर आयिल्ले कंडक्टर, दिनेश नायक हांणी गोंयकारांक, खास करुन लोकांचें सेवे खातीर आशिल्ल्यांक, मनीसपण राखून, प्रामाणीकपणान आपलें कर्तव्य कशें पाळप हाची देख दिल्ले बद्दल, ताचें खूब खूब उपकार.
गौतम जल्मी
9764364269
खिणाखिणाक ताज्यो घडणुको आनी तुमचे कडेन संबंदीत दरेक खबर मेळयात एका क्लिकाचेर! फेसबूक, ट्विटराचेर आमकां फॉलो करात आनी व्हाट्सएप सबस्क्रायब करपाक विसरूं नाकात.
