भांगरभूंय | प्रतिनिधी
फाटल्या शेनवारा हांव पिळयां गेल्लें. थंयसर केकशॉप चलोवपी मायरा कडेन म्हाकां केकाची ऑर्डर दिवपाची आशिल्ली. मुखेल बाजारांतल्यान दावे वटेन वतगीर ताचें केकशॉप आसा. जायतसलो फ्लेवर, इनग्रेडीयन्ट्स, केकाचो डीझायन, सगलें ताका सांगलें आनी हांव भायर सरलें. तशें हांव ताका सगल्यो गजाली फोनार सांगता आशिल्लें. पूण आमचेकडेन ओंपारच आसा – ‘उज्या बगर भाजना, धगा बगर वितळना !’ कामां सारकीं जावंक जाय जाल्यार आपणें घश्टे काडूंकच जाय. म्हणटगीर हांवूच ताच्या म्हऱ्यांत गेल्लें.
मुखेल चौका कडेन ज्या जाग्यार बसी रावतात थंय गटाराचें काम चलिल्लें. देखून मंजिता कडेन काम जातगीर हांव चौका कडल्यान मुखार चलत रावलें. शंबर मीटर चलतगीर, थंयच फुडें मुळावें भलायकी केंद्र आसा आनी ताच्या मुखारूच बसस्टॉप. हांव थंयच सावळेक बशीची वाट पळयत उबें राविल्लें.
इतल्यान म्हज्या वांगडा शिकपी प्रीतीली मम्मा – ताराकाकी थंय आयली. ती हात पांय खोरजतात म्हूण भलायकी केंद्रांत दोतोरा कडेन आयिल्ली.
“काकी, किदें सांगलें दोतोरान ?” हांवेन विचारलें.
“मलमां आनी पावडर दिला. वतांन वचूं नाका म्हूण सांगलां आनी तीख, मसाल्याचें कांयच खांव नाकां म्हळां !” काकी सांगूक लागली.
“अशी सावळेक राव तर !” हांवेन तिका सांगलें.
“हय, आतां तरी ही वखदां घेवन निवळ्यार पुरो ! आठ दिसां पयलीं पंडित दोतोराक दाखयल्लें. तांणे किदें किदें वखदांय दिल्लीं . येद्याशा मलमा ट्यूबीक तिनशें रुपयां मगो !…… ‘अर्द तांगा खोमसाक दोन तांगा रेंद !” काकी सावळेक रावपाचें सोडून म्हाकां खबऱ्यो सांगूक लागिल्ली.
ती बसस्टॉपार बसूंक वताली इतल्यान भलायकी केंद्राच्या गेटींतल्यान आमच्या वाड्या वयली आदली पंचीण शोभनाबाय तिगेली बलेनो गाडी घेवन आमच्या मुखारल्यान गेली.
काकीन तिका ज्युस्त पळयली. “आगो, हें शोभना मगो ! विचारप पसून ना …..पळयलें मगो ! तोंडात मोग, हड्ड्यांत रोग !…..” काकी तणतणपाक लागली. “हिगेल्या फावरान तांच्या वाड्यार वचपी रस्ते बरे गुळगुळीत केल्या आनी आमच्या थंय फकत फोणकुलां ! हिका ‘नाल्लय जाय आनी खोंबरेंय जाय !’ आनी आमकां मात आंबोय ना आनी कोंबलेंय ना ! आतां काय ती पंचीण ना ! पूण झेत व्हडले ! ‘केळीं गोड म्हण सालीसकट खावचीं न्हय !’ सारकें न्ही ?” आनीक किदें किदें उलयतनाच काकीन तिचे कडेन आशिल्ली उदका बाटली काडली. ती उदक पिता म्हणसर म्हाकांय मात्शी थंडसाण लाबली. तिगेल्या बडबडीन कान किटिल्ले. . पूण सांगतलें कोणाक ?
हांव उजवे वटेन चार पावलां चलत मात्शें मुखार गेलें. भलायकी केंद्राच्या वंटींचेर जायते संदेश दिवपीं चित्रां पितारिल्लीं. वयर होर्डिंग्सय लायिल्लीं. पॉलिओ, टीबी विशीं म्हायती आनी जायत्यो गजाली थंय वाचूंक मेळटाल्यो. हांव थंयच उबें आशिल्लें आनी इतल्यान भलायकी केंद्रांतल्यान एक आवय आनी तिगेलो चार वर्सांचो चलो चलत येतात तीं दिश्टी पडलीं. गेटीचे दावे वटेन भौशीक जाग्यार नितळसाण कितली म्हत्वाची हें सांगपी चित्र आनी एक सुविचार बरयिल्लो. थंय पावना फुडें ती आवय भीड – मूर्वत धरीनासतना पच्चक् करून थुकली. तिणें तशें करनाफुडें त्या सान चल्यानय बीन तेंच केलें. म्हणसर ताराकाकी “यो गो . या .बस आयली ! म्हणत उठली. वत वाडिल्ल्यान काय आत्तां घडिल्लो देखाव पळोवन आसत.म्हजी तकली सणसणपाक लागिल्ली. हांव बसींत चडलें. कर्मधर्मसंयोगान जागोय मेळ्ळो. मात तकलेंत खंयतरी वाचिल्ली ओंपार परती परती घुंवघुंवताली. मनीस ‘देखता तें शिकता आनी रोयता तेंच पिकता !’ व्हड मनशा मुखार बोर्ड लांव नाजाल्यार होर्डिंग्स आनी ल्हान भुरग्याक मार घालूं वा बोर्डिंग !!
तन्मयी सहकारी
73503 60865
खिणाखिणाक ताज्यो घडणुको आनी तुमचे कडेन संबंदीत दरेक खबर मेळयात एका क्लिकाचेर! फेसबूक, ट्विटराचेर आमकां फॉलो करात आनी व्हाट्सएप सबस्क्रायब करपाक विसरूं नाकात.
