जगतना संकश्टां येवप सभावीक

भांगरभूंय | प्रतिनिधी

आपल्या वाट्याक आयिल्लें जिवीत उमेदीन स्विकारुन तें चडात चड आनंदी, सकारात्मक, प्रेरणादायी करपाचो यत्न करूंक जाय.

जयेश एक उच्च शिक्षित भुरगो. ताजेर आवय बापायन बरे संस्कार केल्ले. एक गुणवान भुरगो म्हणून लोक ताका वळखताले. कांय दिसां पयलीं आत्महत्त्या करून ह्या संवसारांतल्यान अंतरलो म्हणपाची खबर आयकून म्हाका सामको शाॅक बसलो. जयेश तशें करीत, हें हांवें सपनांत लेगीत ‌चिंतू नाशिल्लें. जयेशाचे घरचे फाटभूयचेंर विचार केल्यार तो सधन आशिल्लो, पूण ताका नोकरी नाशिल्ली. ताका एक व्हडली भयण, आवय- बापूय मेळून चार जाणांचें तांचें कुटुंब. बापायलीं भाटां- बेसां आसात म्हणून ताच्या बापायक लोक फटी भाटकार म्हणून वळखताले. ताजी चली आदवोगादाची प्रॅक्टिस करी, घर सांबाळपी आवय असो फटी भाटकाराचो परिवार. जयेश एक स्काॅलर, टॉपर, इंजिनियरिंग केल्लो भुरगो. ताका किद्याक म्हूण आत्महत्त्या करपा सारको निमणो पर्याय आपणावचो पडलो आसुये, हाचो हांव विचार करपाक लागलो.
आत्महत्त्या करप म्हणल्यार पाप अशें आमचे जाण्टेले सांगतात. पूण, ती करपाची पाळी कोणाचेर किद्याक आनी कशी येता हाचो विचार चडसो कोणूच करना… आनी आत्महत्त्या करप्याक दोश दिवन मेकळो जाता. जाण्टेले आसू ना तर भुरगे सगळ्यांची आयची जीण जगपाची पद्दत धांवपळीची जाल्या. आदल्या तेंपार परिवारांतले सगले वांगडी कामार साकून येतगीर वासरेंक बसून जशे उलयताले, अडीअडचणी सांगताले तशें आतां जायना. आताच्या काळांत कोणा कडेन एकमेकांले सुखदुख्खां कडेन लक्ष दिवपाक वेळ ना. सगळें लक्ष मोबायल, लॅपटॉपार आसता. हाचो परिणाम एकमेकां मदलो संवाद बंद जाला. सगळ्यांचो हेत पयशे जोडपा इतलो मर्यादित आसा. सगले आत्मकेंद्रीत जाल्ल्यान दुसऱ्याले मानसीक भावने विशीं कोणाकूच पडून गेल्लें ना.
मानसीक दुयेंसाक लागून जर मनश्याली भलायकी हाल्ली जाल्यार ताका वेळार मानसतज्ञ वा समुपदेशका कडेन व्हरून उपाय करप गरजेचें आसता. कारण ते केले नात जाल्यार मनश्यालो मेनू फाल्याद जावन तो आवटो जावं शकता. मागीर आत्महत्त्या करपा मेरेन पावल उबारूं शकता. मानसीक दुयेंस हें शारिरीक दुयेसां परस खर! समाज जीवनात जो बदल घडला ताचो परिणाम मनशाल्या मेंदवार जाला. दुयेंस खर जाल्यार उपचार घेवपाक परदेशाक वच्चें पडटा. कारण भारता परस प्रगत देशांत असले दुयेंती व्हडा प्रमाणात आसात. आत्महत्त्या करपा फाटली कारणाय सोदुंक गेल्यार खुबशे आत्महत्येचे प्रकार आनी ताच्या फाटली कारणाय खुब आसात. आत्महत्त्या मागीर ती कशी करूं, निमणो आपलो जीव वगडावपा सारकी वायट, तितली दुर्दैवी गजाल आसा.
आयची तरणाटी पिळगी शिकिल्ली, सुसंस्कृत आसा, पूण तांकां जिवीत कशें जगचें हें समजूंक ना. तांकां शिकतना जिवीत जगण्या विशीं, समुपदेशना सारको पाठ्यक्रमाचो आसपाव करपाक जाय. नोकरी मेळोवपा पुरते शिकप हें जितलें सारकें आसा, तितलेंच जीवन जगतना येतल्या वायट प्रसंगाक धिरान तोंड दिवप म्हळ्यारुच आपलें मन निबर कशें करप, कितलीय मोठी अडचण आयली जाल्यार योग्य उपाय काडून मार्ग कसो सोदून काडप हाची सखोल म्हायती उच्च माध्यमिक स्तरार शिकतना भुरग्याक मेळपाक जाय. संवसार हो संकश्टांनी भरला. जीण जगतना संकश्टां येवप हें सभावीक. मनीस हो बुद्दीमान प्राणी. आयिल्ल्या संकटाचेर मात करपी प्राणी. जंय मनीस प्राणी आसा, थंय संकटा हीं येताच, पूण तीं सोंसून घेवपाची ऊर्जा मना भितर आसूक जाय. जगतना आपल्या जिविताची हेर लोकां बरोबर तुळा करप सामकें चुकीचें. जें आपल्या जिवितांत वायट, बरे प्रसंग येतात, तांचो आनंदान स्वीकार करपाची मानसीक तयारी दवरुंक जाय.
प्रत्येकाले जिवित, फाटभूंय, संघर्श वेगवेगळो आसता. आपल्या कडेन कितें ना हाचो विचार करून रडत बसचे परस आपल्या कडें कितें आसा ताचो विचार करप गरजेचें, अशें म्हाका दिसता. हे खातीर जें कितें जाय तें मेळवपाक सकारात्मक नदरेन विचार करचो. ह्या संवसारांत परिपूर्ण असो कोणूच जल्माक येना. आपलें जीवन परिपूर्ण करपाक स्वताकूच वावुरचें लागता. जें कितें आमच्या जिवितांत घडटा तें कसल्या ना कसल्या कारणाक लागून घडत आसता. त्या गजालींचो आमी सरळ स्विकार केल्यार जीण सकारात्मक, आनंदी जावंक शकता.
आमचे वांगडां जें कितें घडटा त्या खातीर दुसऱ्याक दुशणा दिवप सारकें न्हय! देवाक, नशिबाक तर अजिबात दिवचीं न्हय! कारण जे कितेंय वायट, बरें घडटा तें त्या मनश्यान केल्ल्या कर्मा प्रमाण घडत आसता. संवसार रचपी हो एकूच सर्वश्रेष्ठ आसा. ताचेरुच आमी दुबाव घेवप म्हळ्यार मूर्खपणा केल्ल्या सारकें जातलें. जें आसा आनी जशें आसा तशेंच स्विकारप म्हणजे समाधान मेळोवप! आपल्या वाट्याक आयिल्लें जिवित उमेदीन स्विकारुन तें चडान चड आनंदी, सकारात्मक, प्रेरणादायी करपाचो यत्न करूंक जाय.
जिणेंत काय गजाली मना आड घडल्यो की आमी त्या गजालींक सामके पोशेत बसतात की आमी त्यो सहज मनांतल्यान भायर काडून वडवंक शकनात. खरें म्हळ्यार मनश्याली जीण सामकी सान, अशे तरेच्या मनाक ना आवडपी घडणुकांक सामकार वचपाक आमी शिकूंक जाय. खंयचेय बाबतींत यश मेळोवपाक आमी खुब कश्ट घेतिल्ले आसतात. त्या खातीर आमी वेळ उजार केल्लो आसता. घरच्या लोकां वांगडा भायल्या लोकांल्योय तुमचे विशीं खूब अपेक्षा आसतात. अश्या वेळार अपेस आयल्यार ताचें दुख्ख धरून रडत बसप हें सारकें न्हय. खंयचें येश हे निमणें अशें आसना, तशेच खंयचेंय अपेस हें सुद्धां निमणें आसना. यशा फाटल्यान अपेस आनी अपेसा फाटल्यान येश, ही निरंतर चलपी जिवित प्रवासांतली साखळ जावन आसा, म्हणून आमी खंयची गजाल मनाक लावन घेनासतना ती सहज हाताळूंक शिकपाक जाय.
तरणाट्यालो जिव्हाळ्याचो विशय म्हळ्यार रिलेशनशिप. हो तितलोच गंभीर, मानसीक त्रास दिवपी विशय. मोग हो मुखामळ पळोवन जाता, पूण तो तिगून उरपाक बरो सभाव, एकमेकांचेर विस्वास आसप चड गरजेचें. सुरवातेक एकमेकाले सभाव खबर नाशिल्ल्यान थोडे दीस उमेदीन फुडें धुकलतात. पूण फुडल्या कांय दिसांनी जश्यो दोगांल्यो आवडी निवडी, वायट बरें गुण कळपाक लागतात तेन्ना नात्या भितर कोडसाण येवपाक लागता. ज्या मनश्याचेर आपलो काळजा सावन मोग आसता त्याच मनश्याचेर अधिकार गाजोवपाचो यत्न करतात. तिणें वा ताणें आपूण सांगता तशेंच वागपाक जाय, अशें दिसूंक लागता. खरें म्हळ्यार हांगासरल्यान नात्या भितर फूट पडपाक सुरवात जाता. असल्या सभावाक लागून नात्या भितरली वलसाण कमी जायत वता. कारण मनीस हो जल्मताच स्वतंत्र आसता, कोणूच कोणाचेर अधिकार गाजोवंक शकना .
हांवें मानसशास्त्राचें शिक्षण घेतलें ना, पूण म्हाका ह्या विशयांत रुच आसा म्हणून संबंदित खुबश्या पुस्तकांचें वाचन, मनन, चिंतन केलां. दिसान दीस वाडत वचपी आत्महत्त्ये सारकी गंभीर प्रकरणां लक्षांत घेवन ह्या विशयार उक्ते मनान कितें तरी बरें जावचें, कोण तरी आत्महत्येचो विचार करता आसल्यार हें वाचून थोडो सकारात्मक जावचो, म्हूण हें बरयलां.

सुदिन वि. कुर्डीकार
8275425404