खऱ्यांनीच आमचें कल्याणकारी राज्य ?

भांगरभूंय | प्रतिनिधी

आपणाक बक्षिसां मेळपाक जाय, व्हडलीं पदां मेळपाक जाय, ही तांची अपेक्षा. ते राजकर्त्यांक धारेर कशे धरतले. तशी अपेक्षाय आमी बाळगुची न्हय.

एका काळार राजा आसले. कांय जाण प्रजेचो विचार करताले.  प्रजे खातीर कश्टताले. भेस बदलून लोकांचे प्रस्न समजून घेवपाक भोंवताले. इतली तांकां प्रजेची काळजी आसली. फोल्ग मारपी जनतेक पिडपीय राजा आसले. आयज राजा उरूंक नात. संवसारान चडशे कडेन लोकशाय चलता. सरकाराक जड जावपी, राजकारभारांत वयर- चड जावपी, सरकाराच्या माथ्यार बसपी मिलिटरी कांय देशांनी आसा.
आमच्या देशाक स्वातंत्र्य मेळचे पयलीं आनी उपरांत थोडो तेंप आमकां कांय बरे नेते पळोवपाक मेळ्ळे. सदा सर्वकाळ देशाक जर असले नेते मेळिल्ले जाल्यार देश भांगरभूंय जावपा पसून पयस नासलो. आयची परिस्थिती पळयल्यार भांगरभूंय खूब पयस आसा, अशें आमच्यांनी म्हणू येता. तसो संवसारभर आमचे आयचे प्रधानमंत्री मोदी हांकां व्हडलो मान आसा. तांचे कडसून जनतेच्यो खूब अपेक्षा आसात. तांच्या रूपान आमचो देश व्हडली झेप घेतलो अशी अपेक्षा आमी बाळगुया.
आयचें सरकार हें ‘कल्याणकारी सरकार’ अशें म्हणटात.
गरिबां खातीर सरकार तरांतरांच्यो येवजण्यो आंखता. घरांघरांत उदक, संडास, जाण्ट्यांक मदत अश्यो साबार येवजण्यो आसात. जांकां फावनात तेय बी तांचो लाव घेतात. एका घरांत एक सरकारी नोकरी आसली जाल्यार सगळ्यांचोच फायदो जातलो आसलो. तशें जायना. एकाद्या घरान दोन- तीन सरकारी नोकऱ्यो, ना तांकां कांयच ना, अशी विशमताय पळोवपाक मेळटा. तुमकां फायदो जाय जाल्यार तुमी तांच्या फाटसून फुडसून सगळें सोडून नाचपाक जाय. तांचें सगळें दोळे धांपून पळोवपाक जाय. मनाक दिसता ते बरें- वायट उलोवपाक, बरोवपाक जायना. लोकशायेंत उलोवपाचें, बरोवपाचें स्वातंत्र्य आसता. ताचो तुमी वापर केलो जाल्यार तुमी ‘ब्लॅक लिस्टां’ त पडटात. तुमकां कसो त्रास दिवचो हे तांकां ज्युस्त खबर आसता. हें येवजून खूबशे जाण दोळे धांपतात. कांयच उलयनात. थंयच सत्ताधीशांचें फावता. हें लोकशायेक मारक. माजर दोळे धांपून दूद पियेता, ताका दिसता कोण पळयना. जेन्ना माथ्या वयरसून उदक वता, तेन्ना वेंचणुकेंत जनता आपलें रूप दाखयता.
केंद्र सरकारान कोरोनाच्या काळांत गरीबां खातीर सवाय आनी त्या भायर फुकट रेशनाची सोय केल्ली. येवजण बरी आसली म्हणून जायना ताचो फायदो बरे भाशेन जावपाक जाय. खूब फावटी तशें जायना. मेळूंक जाय तांकां मेळना. भलतोच फायदो घेता. सरकारी फुकट वा सवाय धान्य घेवन भायर विकपीय शेंकड्यांनी लोक आसात. घरगुती गॅस हॉटेलांनी वापरपाचें प्रमाण खूब आसा. सरकारी गुदांवांतलें धान्य फारावन विकपी माफियाय आसात. सरकार म्हणटा, तांचें धान्य हिसपा प्रमाण आसा. मागीर धरलें तें धान्य खंयचें हाची सारकी जाप मेळूंक नाका?
कोरोना काळांत गरीबांक वाटपाक हाडलेली दाळ कुसली, काय बरी दाळ कुसली अशें सांगून ती सवाय भीतर लाटली काय हो एक प्रस्न. दाळी फाटल्यान साखर, चणे हांचोय नंबर लागलो. एक फावट जमनीक पोट तेंकोवन उपाशी न्हिदपी लोक ज्या देशांत आसात, थंय अशें धान्य कुसप आमच्या राजकारण्यांक कशें सोबता? तांचें कुंड्यार शिजलें तरीय गरिबाचें मात्शें तरी तांणी येवजूंक जाय. इतिहासांत जें कितें बरें ताची देख घेवचे बदला तांकां शहाजनान टेंडर काडीनासताना ताजमहाल बांदलो हें बरें दिश्टी पडटा. शिवाजी महाराज रयतेचो राजा आसलो हाचे पासून तांणी कितें तरी देख घेवची.
‘फिलोजोफर शुड बी किंग’ अशे पेल्टो ह्या विचारवंतान म्हळां. आयच्या काळांत आमच्या देशान तरी अशें घडू शकना. एका काळार राधाकृष्णन सारखे तत्वज्ञानी राष्ट्रपती जाले हें आमचें भाग्य. विधानसभेत, लोकसभेत जांचेर व्हडली- व्हडली खतां आसात अशे लोक खुर्ची तापयतात. हांगासर कांय विचारवंत, लेखक हे राजकर्त्यांचीं स्तोत्रां गायतात. उरिल्ले तोंडांत मिठाची गुळणी घेवन बसल्यात. आपणाक बक्षिसां मेळपाक जाय, व्हडलीं पदां मेळपाक जाय, ही तांची अपेक्षा. ते राजकर्त्यांक धारेर कशे धरतले? तशीअपेक्षाय आमी बाळगुची न्हय.
दिसांन दीस परिस्थिती खूब वायट जायत आसा. सरकारी नोकरेक फावर जाय ही सदचीच गजाल. आपल्या मनशाचे मार्क वाडोवन घेवपाचीं स्कॅंडलां गोंयांत घडल्यांत. भुरग्यांनी ताचेर आंदोलनाय केल्यात, ही आशेची गजाल. पयर एक विपरीत गजाल म्हज्या कानार आयली. कांय मार्कांक लागून नापास जाल्ल्या भुरग्यान आपली वळख वापरून आपले मार्क वाडोवपा खातीर उंचेल्या पदा वयल्या मनशाक साकडे घालें. ताणें मार्क वाडोवन दिवंकना ही बरी गजाल. अशी वृत्ती वाडीक लागल्या ही हुस्क्याची गजाल. आमी आमच्या भुरग्यांचेर संस्कर करपाक फाटीं पडल्यात, ही लजेची गजाल.
कल्याणकारी येवजण्यो राबोवप आनी फुकट दिवप ह्यो दोन वेगळ्यो गजाली. लोकांक फुकट दिवपाची संवय लावप बरें न्हय. मेहनत करून जोडप, कश्टाचे खावप हातूनूच नितीमत्ता आसा. घामांक मोल आसा. फुकट मेळ्ळ्यार जनता ऐदी जाताच. असली जनता कांयच कामाची नासता. ती फक्त मांसाक उपेगी पडपाची.
अणुस्फोटाक लागून जपान काबार जालो. थंयची जनता कश्टी. प्रामाणीक. ती फिनिक्स पक्ष्या प्रमाण गोबरांसून वयर सरली. तिणें देश परत उबो केलो. ते सुटयो पसून कमी घेतात. नात तर आमी. मतदान आसा म्हणून दिल्ले सुटये दिसा जे भोवूंक वतात तांचे कडसून आनीक किते अपेक्षा धरची. एक करूं येता. जर सुटी घेवन पसून मतदान करूंक ना जाल्यार पगार कातरपाचो ना जाल्यार मतदानाचो हक्कूच काडून घेवपाचो. हें करपाची कापाझदाद आसलेलें सरकार सत्तेर येवं येता? लोकांक जाय तशें जातलें अशे आमी सत्ताधारी लोकांच्या तोंडांसून खूब फावटी आयकतात. ताच्या बदला, ‘हे समाजाक मारक. ते हांव घडूंक दिवचो ना. हें तुमच्या बऱ्याचें न्हय,’ हे सांगपाचें धाडस जेन्ना खुर्चेर बसपी मनशा कडेन आसतलें आनी ताकाच आमी निवडून हाडटले तेन्नाच ह्या देशाचे कितें तरी बरें जातलें.

उमाकांत शेट्ये
8390745837