भांगरभूंय | प्रतिनिधी
गोंयची जिवनदायिनी आशिल्लें म्हादयचें अस्तित्व तिगोवन दवरपाक यत्न करपाची गरज आसा. म्हादयचो विशय दरेक गांवांनी भोंवून लोकांक समजावन सांगपाचो यत्न करूंक जाय. लोकांनीय म्हादयच्या आंदोलनाक तेंको दिवचो. म्हादयचें अस्तित्व तिगोवपा खातीर राज्य सरकार विशय मांडपाक अपेशी थारलां, तेन्ना म्हादयच्या संरक्षणा खातीर गरज पडल्यार आपूण आजाद मैदानाचेर मरसर उपासाक बसतलो, अशी घोशणा वेलींग- प्रियोळाचे लोककलाकार कांता गावडे हांणी हालींच केल्या.
“कांताबाब, हांव तुमका विनवणी करता. आनी कितेंय करात, पूण उपकार करून उपोशण करूं नाकात अशें म्हजें काळजां सावन मागणें.”
हालीं हालीं खूब उपोशणां जाल्यात, पूण तीं सगली अपेशी थारल्यांत. कोणूय उपोशण करता तो एक मजा म्हणून, फोल्गां मारया, मनरिजवण करया म्हणून उपोशणा करना. तो कसले तरी सामाजीक पोटतिडकेन, फुडाराचो विचार करून मुखार जातल्या नाशांचो परिणाम लक्षांत घेवन उपासाक बसता. त्या वेळार तो आपल्या ताटांत कितें वाडून दवरलां, हाची निखालस पर्वा करीना. ताका आपले मुखार दिसता तो फकत फुडाराक जावपी नाश. घडये ताची विचार करपाची रीत चुकीची आसत, पूण ताच्या प्रामाणीकपणा विशीं दुबाव घेवपाक मेळना.
उपोशणाक बसतकूच सात- आठ दिसानी पोटांतली भूक तीव्र जातकूच कितें जाता, हड्ड्यांत दुखता काय मुत्रपिडांत, फुफ्फुसांत कश्ट जातात काय आंतकडयो पिळिल्ले वरी जातात काय मुत्ताना जळिल्ले वरी जाता हाचो आमकां उपोशणाक केन्नाच ना बशिल्ल्यांक अणभव ना. घडये, हाचे आदीं जांणी उपोशण केलां तांकां अदमास आसत. त्या भायर कांय तथाकथीत स्वयंघोशीत समाज सेवक वा विचारवंत बेठेच पणजे आपल्या कामाक आयिल्ले कडेन मदींच वेळ काडून तुमकां भेट दिल्ले भशेन करतलें आनी ‘उपास सोड, उपास सोड’ म्हणून टीव्ही पत्रकारांक आयकूंक येता अशे तरेन तुमकां आवाहन करतलें आनी तुमची अवस्था दयनीय करतलें. पयलींच कश्ट जाल्ले तुमचे कुडींत आनीक कश्टाची वाड करतलें. ते मात घरा वतकूच तुमकांय विसरतलें आनी तुमच्या उपोशणाकूय ‘बाय, बाय, टा, टा’ करतले.
फाटल्या सात- आठ वर्सांत राजनिती बदल्ल्या. पयलींचे राज्यकर्ते आपूण केल्ल्या विकासकामांचेर मत मागताले, मागीर तें कितेंय आसूं. रस्ते केल्यात म्हणून आसूं वा मैदान बांदलां म्हणून वा शिक्षणीक संस्था स्थापन केल्या म्हणून आसूं वा हाॅस्पिटलाची बुन्याद घाल्या म्हणून आसूं… आतां सगलें बदल्लां. आयजकाल आपूण मंदीर बांदलां, बलात्कार केल्ल्या आनी बंदखण जाल्ल्या संस्कारी ब्राह्मणांक बंदखणीतल्यान सोडयल्यात, दुश्कर्म केल्या साधू संताचे वा साध्वीचे सत्कार केल्यात, ह्या मुद्याचेर मत मागप जालां आनी तांकां खोंटल्यांनी मतां पडटातूय. मागीर म्हारगाय, बेरोजगारी कितलीय वाडिल्ली आसूं.
आदिंचो सत्तापक्ष कोणूय उपोशणाक बसले की तांचे भेटीक येतालो आनी आपूण त्या प्रस्नात लक्ष घालतां, हुस्को करूं नाकात म्हणून आस्वासन दिवन उपोशण सोडपाची विनवणी करतालो. आतांच्या सत्तापक्षाक कोणेय उपोशण केल्यार तो तांकां आपलो अवमान, आपल्या सर्वस्वाचेर खोंट अशें कितें तरी दिसता आनी त्या उपोशणाची तो खिल्ली उडयता. तांकां देशद्रोही वा राश्ट्रदोही थारायतात. त्या मनशाचें कित्याकूय लागून उपोशण मोडल्यार आयच्या शासनाक तें आपलें जैत कशें दिसता. त्या उपोशणा फाटल्यो भावना, उद्देश तांच्या लक्षांत येनात, कारण तें कळपाक खूब अभ्यास करचो पडटा, वाचन करचें पडटा न्हय? देखून कांताबाब, सावधान. मातशें चत्रायेन घेयात. ह्या खिणाक गोंय उदका बगर फडफडटलें हो मुखेल आनी गरजेचो प्रस्न न्हय. मुखेल प्रस्न कर्नाटकातल्यो वेंचणुको. गुजरात वेंचणुकेंत ऐन वेळार महाराष्ट्रांतले प्रकल्प तत्परतेन गुजरातांत हालयले. येदें व्हडलें महाराष्ट्र राज्य कांयच करूंक शकलें ना. तें
गळसणलें. सादे हातपांय धोडायिल्ले भशेन नाटक करपाचें भान लेगीत तांच्यांत उरू नाशिल्लें. असले परिस्थितींत येदेशें नाखटा येदें गोंय कितें दिवे लायतले?
अरविंद काकोडकार
वास्को
खिणाखिणाक ताज्यो घडणुको आनी तुमचे कडेन संबंदीत दरेक खबर मेळयात एका क्लिकाचेर! फेसबूक, ट्विटराचेर आमकां फॉलो करात आनी व्हाट्सएप सबस्क्रायब करपाक विसरूं नाकात.
